ｍｙｆａｖｏｕｒｉｔｅｓｅａｓｏｎ

~~ASHBROOK~~

Met een grijns keek ik naar de jonge kater die onderhand neer viel van enthousiasme. Waarschijnlijk zelfs als hij geen vis zal lusten zou die alsnog koppig dooreten om de beste warrior in de hele geschiedenis te worden. "En het was echt het lekkerste ooit. En ik heb het helemaal kunnen opeten!" zei die enthousiast over zijn konijn. Ik grinnikte “Hoe krijg je een konijn dat groter is dan jezelf helemaal opgegeten?” plaagde ik hem, proberend te laten merken dat ik niet geloofde dat het konijn werkelijk waar zo groot is geweest als hij beweerde. De kater begon vervolgens hyper op en neer te springen waardoor mijn glimlach alsmaar breder en breder werd.
"Heb jij al eens een vis gegeten en is het lekker en kun je het voor mij vangen en kun je het mij dan ook leren?" ratelde hij achter elkaar, tig vragen tegelijkertijd stellend. Ik keek hem even aan om me te laten doordringen wat hij nou eigenlijk gevraagd had. Na een paar seconden knikte ik naar hem. “Vis is mijn lievelingseten, en ja het is lekker en misschien, ik heb nog nooit een apprentice gehad dus ik heb het nog nooit iemand aangeleerd.” verklaarde ik hem. Ik wilde de kater dolgraag leren hoe hij een visje moest vangen maar ik had het nog nooit van mijn leven een kat aangeleerd dus ik kon hem niet verzekeren dat het succesvol zou gaan.

BEARPAW «

Bear knikte nog steeds even enthousiast. Ze moest hem geloven want het was waar. Maar zijn gedachten weren losse en hypere flodders die heen en weer gingen in zijn kleine hoofdje. “Vis is mijn lievelingseten, en ja het is lekker en misschien, ik heb nog nooit een apprentice gehad dus ik heb het nog nooit iemand aangeleerd.” Hij sprong nu op zij heen en weer. "Wil je het mij leren? Ik wil het echt héél graag leren!" Voor hem was ze duizend manen oud met héél veel ervaring en wijsheid en skills en jongheid enzo.

~~ASHBROOK~~

robb stark

Het katertje knikte ongelooflijk enthousiast toen ik hem vroeg of het konijn überhaupt wel echt was aangezien hij had gezegd dat het groter was dan hem zelf. Grinnikend schudde ik geamuseerd mijn hoofd toen hij koppig doorging met dat het dier echt had bestaan, ik liet hem maar. Het had waarschijnlijk toch geen zin als ik tegen hem in ging.

"Wil je het mij leren? Ik wil het echt héél graag leren!" riep hij enthousiast toen ik hem had gezegd dat ik niet wist of ik hem het vissen aan kon leren. Een diepe zucht verliet mijn longen. Hoe ging ik dit eens doen? Uiteindelijk knikte ik toch wel naar het katje. Zijn geluk niet willen bederven. "Ik zal het proberen Bearpaw, maar ik kan je niet garanderen dat het goed gaat aangezien ik het nog nooit iemand aangeleerd heb." zei ik eerlijk tegen hem om hem maar vast te waarschuwen als het echt mis ging.

Ik stond op uit mijn zittende positie en draafde in een langzaam tempo richting het riviertje en keek achterom om te kijken of Bearpaw mij volgde.

OOC;; heb niet in word gedaan dus geen idee of er fouten in zitten,,

BEARPAW «

Hij knikte enthousiast. Toen Ashbrook naar de rivier wandelde hopte hij naar toe. Hij ging aan de rivier zitten en keek naar Ash. "Zo?"

@Niet erg hoor ^-^

~~ASHBROOK~~

robb stark

Ik keek naar het grijze katertje voor mij die zich in de rivier had geplaatst en knikte. "Ik zal het eerst even voordoen Bearpaw," miauwde ik "Daarna zal ik precies uitleggen wat ik nou precies gedaan heb en waarom ik dat deed." vervolgde ik vervolgens en ik ging tot net niet tot mijn buik in het water staan terwijl ik letterlijk geen vin verroerde en in stilte toekeek of ik een vis kon spotten die mijn aanwezigheid niet in de gaten had.

OOC;; Sorry voor late reactie, had nog ggeen tijd gehad door school ;\\

BEARPAW «

Hij glimlachte breed bij haar complimentje. "Ik zal het eerst even voordoen Bearpaw," miauwde ze. "Daarna zal ik precies uitleggen wat ik nou precies gedaan heb en waarom ik dat deed." Bearpaw knikte. Hij keek naar de rivier om te staren naar die leuke zilveren dingen. In zijn ooghoeken zag hij Ash zitten. Misschien was het beter om haar te bekijken. Hij draaide zijn oren naar de rivier maar keek met zijn blauwe ogen naar haar.

~~ASHBROOK~~

robb stark

Mijn ogen waren volledig gefocust op de zilveren gladde wezens die zich van nietswetend door het water heen bewogen. Stil keek ik naar de visjes en wachtte totdat er eentje dict genoeg bij de oever zou gaan komen zodat ik deze te grazen kon gaan nemen. Geduldig wachtte ik af terwijl ik geen vin verroerde. Na enkele ogenblikken zwom er een vis dichter in mijn richting waardoor ik vliegensvlug met mijn poot de vis richting de oever sloeg waardoor deze omhoog uit het water werd gegooid en met een plof op het droge belandde. Nu al machteloos door het gebrek aan water. Zelfvoldaan keek ik toe om vervolgens het diertje uit zijn leden te verlossen. Nadat ik dat gedaan had en het levenloos tussen mijn poten lag keek ik Bearpaw aan. "Heb je he goed gezien Bearpaw?" vroeg ik vriendelijk aan de jonge maar leergierige kater die vol interesse naar mijn acties had lopen kijken.

BEARPAW «

Ashbrook staarde naar het water. Bearpaw bekeek haar houding en hoe ze zich focuste. Wouw. Toen ze een vis opschepte en doodsloeg keek hij met grote ogen naar haar. "Heb je he goed gezien Bearpaw?" Hij knikte overdreven. "Wouw, kun jij me dat leren? Zou ik het ook kunnen?", vroeg hij verwonderd.

~~ASHBROOK~~

robb stark

Een zwakke glimlach speelde met mijn lippen waardoor mijn snorharen iets omhoog gingen. Nadat ik de kater gevraagd had, die mij ondertussen met grote ogen aankeek, of hij goed had opgelet hoe ik dat deed knikte hij heftig ter bevestiging, mooi. "Wouw, kun jij me dat leren? Zou ik het ook kunnen?" vroeg hij terwijl er een verwonderde klank over zijn stem heen streelde. Een grinnik werd door mijn stembanden geproduceerd door het enthousiasme van het katje. "Tuurlijk Bear, vertel mij maar eerst eens wat ik al eerste deed." zei ik en keek hem afwachtend aan terwijl ik mijn pootje op de vers vermoorde vis liet rusten. Ik kon het niet hebben dat een vogel die snel meepikte, dat zou nogal een afgang zijn recht voor zijn ogen.

BEARPAW «

Hij knikte weer vol overtuiging. "Je ehm... je boog je over het water, maar niet te ver want anders zien de vissen je schaduw.", probeerde hij aarzelend. Was het juist? Wat als het fout was? Maar... fouten maken kon toch?

~~ASHBROOK~~

robb stark

Ik keek met een glimlach toe hoe de kater enthousiast knikte vol overtuiging. "Je ehm... je boog je over het water, maar niet te ver want anders zien de vissen je schaduw." zei hij terwijl er een aarzelende klank gemengd was met zijn welbekende stem. "Goed gedacht Bearpaw maar dat hoeft niet persé, je kan het wel doen maar het is niet nodig. Als vissen van je schaduw zouden afschrikken zouden ze ook van alle schaduwen van de bomen bang zijn en hier helemaal niet rondzwemmen" grinnikte ze, "Het is wel heel belangrijk dat je doodstil blijft staan." gaf ik hem advies met een glimlach op mijn gezicht zodat ik niet nors overkwam.

BEARPAW «

Bearpaw keek haar met grote ogen aan. "Goed gedacht Bearpaw maar dat hoeft niet persé, je kan het wel doen maar het is niet nodig. Als vissen van je schaduw zouden afschrikken zouden ze ook van alle schaduwen van de bomen bang zijn en hier helemaal niet rondzwemmen" Hij knikte. Dat was waar. Hij sloeg ondertussen alle info op in zijn kleine koppie. "Het is wel heel belangrijk dat je doodstil blijft staan." Hij knikte weer en keek naar de rivier. Oké, doodstil staan... Een vis flitste voorbij. Te snel... Deed hij iets fout?

Ik keek met een glimlach toe hoe het katje alle info zorgvuldig in zich opnam, waarschijnlijk vast beraden om de beste warrior ooit te worden. Hij nam het wel serieus wat me amuseerde en tegelijkertijd ook trots liet voelen over de RiverClan. Ik betwijfelde of andere Clans zulke apprentices zouden hebben. Ik bewoog wat omdat ik niet door had dat Bearpaw inmiddels al weer bezig was. Ik zag vanuit mijn ooghoeken een vis vliegensvlug wegzwemmen en een verwarde Bearpaw. Ik grinnikte geamuseerd "Sorry jongen, ik bewoog"

OOC;; sozz kheb t tdruk met school dus reactie was nogal laat

BEARPAW «

Ashbrook grinnikte geamuseerd. "Sorry jongen, ik bewoog" Hij keek met een halve grijns naar haar op om zich daarna weer naar de rivier te richten, hij moest een vis vangen. Een verbaasd piepje ontglipte zijn mond toen een vis doodstil voor hem lag. Met zijn korte poot deed hij de beweging na van de warrior. Scheppend, toch? De vis vloog door de lucht, maar belandde met een plons weer het water in. Bearpaw trok een gezicht.

Niet erg hoor xD~

Doodstil keek ik toe hoe de jonge apprentice met een halve grijns naar me opkeek toen ik hem vertelde dat het niet zijn schuld was dat de vis hem was ontglipt. Gelijk richtte hij zich weer geconcentreerd op de rivier terwijl ik hem aandachtig bekeek. Er op lettend of hij iets fout deed of niet. Een piepje hoorde ik toen hij duidelijk een vis voor hem zag liggen. Met een scheppende beweging probeerde hij het dier uit het water te vissen, gelukkig voor de vis faalde de jonge kat waardoor hij gauw weer weg kon zwemmen nadat ie weer in het water beland was.
Sympatiek keek ik de jonge kater aan die een gezicht trok toen ie merkte dat ie gefaald had. Er waarschijnlijk achter zijn gekomen dat het makkelijker lijk dan het eigenlijk is. "Je moet niet random in het water gaan scheppen naar de vis, Bear," maakte ik hem zijn fout duidelijk, "Je moet met veel kracht naar de oever toescheppen zodat het visje het liefst zo ver mogelijk van het water belandt." hielp ik hem. "we kunnen nu beter een klein stukje verderop verder gaan omdat ze hier nu waarschijnlijk overstuur zijn, je kan beter makkelijk beginnen." verklaarde ik hem en stond op van mijn zitplaats

O O C ;; sorry voor het lange niet posten, was een maandje afwezig geweest.

Hij keek beteuterd naar de plaats waar de vis was geland. Hij luisterde naar de tip die ze hem gaf, toch keek hij nog steeds sip naar het water. "Je moet met veel kracht naar de oever toescheppen zodat het visje het liefst zo ver mogelijk van het water belandt. We kunnen nu beter een klein stukje verderop verder gaan omdat ze hier nu waarschijnlijk overstuur zijn, je kan beter makkelijk beginnen." Hij slikte en knikte. Oké, die vis was weg... kop op! Hij stapte langs de oever heen. Toen hij zijn kop hief zag hij het ding weer. Nieuwsgierig keek hij er naar. Het fladderde heen en weer. Bearpaw keek grijnzend achterom naar Ashbrook en toen weer naar het fladderende beest.

- Niet erg ^^, oh en het beest is een vlinder xD

Met een vertederende blik keek ik toe hoe het katertje vol nieuwsgierigheid naar een fladderend wezentje keek, gelijk zijn hele concentratie van het vissen af. Eventjes keek hij naar mij om vervolgens zijn blik weer te vestigen op het dier. "Mooi dier is het niet?" merkte ik op terwijl ik aandachtig de mooie patronen en kleuren bekeek die het diertje op de achterkant van zijn vleugels had. Speels haalde ik mijn poot uit naar het beestje met mijn nagels ingetrokken maar zorgde dat deze het tere dier niet raakte, alleen zorgde dat deze zou gaan vliegen. Een lachje verliet mijn mond toen ik zag dat de vlinder besloten had om recht op Bearpaw's neus te landen.

De verschillende kleuren verbaasden hem en maakten hem nieuwsgierig. Hij keek toe hoe Ash het diertje probeerde te raken. En probeerde het zelf ook. Net toen zijn poot in de lucht was streek het beestje neer op zijn neus. Het kriebelde en hij moest nodig niezen, maar toch bleef hij met ingehouden adem stilzitten. Zijn ogen begonnen pijn te doen van het scheel zien.

Ik keek met een grijns toe toen ik merkte dat Bearpaw zijn adem inhield toen het beestje op zijn neus was geland. Toen ik uiteindelijk ook zag dat hij constant scheel aan het kijken was lachte ik geamuseerd om de vermakelijke blik die het persje tegenover mij trok wat ie misschien niet eens doorhad omdat hij aardig aan de jonge kant was en misschien niet eens wist dat je überhaupt scheel kijken kon. Door mijn plotselinge gelach zach ik hoe het beestje weer van zijn neus afsprong en een beetje begon te fladderen in de lucht, niet een precieze kant op gaand.

ｍｙ ｆａｖｏｕｒｉｔｅ ｓｅａｓｏｎ

ｍｙｆａｖｏｕｒｉｔｅｓｅａｓｏｎ