Lightningpaw come and check the borders. (Lightningpaw)

De kater had rustig en geduldig in de ochtendgloren gewacht op de witte leerling die hij onder zijn hoede had genomen. Onzeker was hij in het begin wel geweest, enkel was dat al gauw veranderd in trots. Trots voor zijn clan en op zijn leerlingen die hij zijn wijsheid bij kon brengen. Zijn blauwe vriendelijke maar toch strenge ogen keken rond in het kamp totdat het witte vachtje naar hem toe kwam. "Vandaag laat ik je alle grenzen zien." Zei hij op gedempte toon in verband met de kans dat de meeste katten nog sliepen. Hij nam het hen niet kwalijk, hij zou ook nog slapen als hij niet deze taak had aangenomen. Zijn staart zwiepte hij eens rustig heen en weer voordat hij zich slaperig uitrekte en zijn weg begon. "Lightningpaw, het is belangrijk dat je de geuren rond de grenzen leert kennen zodat je weet met welke clan je te maken hebt." Zei hij op een geduldige toon. Streng kon hij zijn, maar hard niet.

Met een schok werd de witte poes wakker. Ze was helemaal vergeten dat haar mentor Liondust haar de grenzen liet zien. Ze waste snel haar vacht en liep gehaast naar haar mentor toe. So- voordat ze uit kon praten was haar mentor op een zachte toon al begonnen. "Vandaag laat ik je alle grenzen zien." Lightning werdt er helemaal blij van! Ze was al gouw vergeten om haar excuses aan te bieden. Haar mentor rekte zich uit en begon alvast te lopen. Lightning volgde hem. "Lightningpaw, het is belangrijk dat je de geuren rond de grenzen leert kennen zodat je weet met welke clan je te maken hebt." "Ik kan niet wachten om Shadowclan, Windclan en Riverclan te ruiken! nee wacht, dat zijn ze gewoon allemaal! haar staart zwiepte van blijdschap.

"Ik kan niet wachten om Shadowclan, Windclan en Riverclan te ruiken! nee wacht, dat zijn ze gewoon allemaal!" Riep zijn jongste leerling enthousiast uit. Hij glimlachte om haar enthousiasme en begon richting de grens met Shadowclan te lopen. Zijn pas was vlot en soepel terwijl hij zo nu en dan op de Apprentice wachtte. Hij was tevreden over haar gedrag, respectvol en enthousiasme konden nooit kwaad. Ergens maakte hij zich zorgen om Bonepaw en zijn gedrag, toch liet hij het niet blijken. Lightningpaw diende getraind te worden en daar was hij nu met zijn volste aandacht bij. Bij de grens met Shadowclan stopte hij en keek hij zijn leerling aan. Hij wachtte af wat ze zou zeggen, al stak de zure lucht van de Shadowclan al in zijn neus. Ze hadden vast net de geursporen ververst.