I Don't Care

Onderwerp: I Don't Care zo 26 apr 2015 - 10:58

Bonepaw had een lange tijd geslenterd om hier te komen, het voelde of dat hij zijn lichaam meetrok om verder te komen. Hij wilde bij de Fourtrees zijn, gewoon om zijn gedachten leeg te maken. Hij voelde zich namelijk steeds leger en leger, het gevoel gaf hem een ongemakkelijke situatie. Het rook naar alle geuren van elke Clan, hier kwamen vaak de verliefde stelletjes die nooit bij elkaar konden zijn door de clan. Vroeger was hij loyaal en volgde elke regel, hij toen de beste krijger worden. Alleen al die regels sloegen op niks, hij had al een gebroken hart door zichzelf. Hij had aan Dawnpaw gevraagd of dat zij op hem was maar dat was ze niet, hij had daarna het hart gebroken van Scar waarop hij ook verliefd was. Dus tegelijken tijd ook zijn eigen, ook bleek Walnutpaw achteraf ook een ander te hebben. Hij voelde zich kapot en alleen, zelfs als hij iedereen kenden. Zelfs als zijn leven op het spel stond voelde hij zich gebroken, ook Skinny maakte het erger. Hij deed alles voor haar omdat zij zijn baas is, hij keek naar de vele wonden en littekens over zijn hele lijf heen. Ze prikten maar het deed hem weinig, de laatste tijd boeide er weinig voor hem. Hij deed gewoon wat hem gezegd werd en daarbij verder weinig, hij was de laatste tijd een marionetten geworden voor de meesten.

~Eerste post voor Claw

Onderwerp: Re: I Don't Care di 28 apr 2015 - 10:01

Met grote stappen verliet hij het BloodClan Camp. Zijn gitzwarte vacht was wat bruinig van het zand, want hij had zijn vacht al een tijd niet gewassen. Zijn vacht interesseerde hem niet zo veel en hij deed het alleen om goed voor de dag te komen, omdat katten zich anders af gingen vragen of hij het allemaal nog wel aan kon. Volgens hem ging het prima, de druk was groot, maar hij kon het aan. Hij had honger, dus had hij besloten op jacht te gaan. Hij had geen zin om iemand mee te nemen, dan kon hij zijn gedachten weer even op orde brengen. Hij opende zijn bek en trok met zijn snorharen zo snel hij het kamp uitliep. Meteen prikkelden geuren zijn zintuigen. Het duurde niet lang of de geur van een muis drong zijn neus binnen. Hij volgde de geur en maakte zich klein toen de muis in zijn blikveld verscheen. De muis zat onder een boom wat grassprietjes te kauwen. In een flits sprong hij omhoog en dook op de muis. Hij schrokte het beest naar binnen en liet de botjes liggen waar ze lagen. Toen keek hij op zijn groengele ogen stonden kil. Hij liep weer verder recht op fourtrees af. Hij moest daar nodig weer eens een kijkje nemen. De geur van een ThunderClanner wees hem erop dat hij niet alleen was. Zijn oren gleden plat in zijn nek terwijl er een fonkeling in zijn ogen verscheen. Hij had een hekel aan ThunderClanners. “Aan het dwalen jonkie?” Siste hij terwijl hij vlak voor de jonge kater stilstond.

Onderwerp: Re: I Don't Care di 28 apr 2015 - 10:43

Bonepaw zwierf over het territory heen van de Fourtrees, zijn ogen bekeken het gebied. Een vieze Bloodclan geur drong in zijn neus, hij wist dat hij niet alleen was. Misschien zou hij weer die zwart witte kattin Yu ontmoeten, hij had haar al weleens gezien. Zijn ogen vestigde zich op een zwart bruine vacht, hij zag hoe de kater zijn oren in zijn nek legden. “Aan het dwalen jonkie?” Siste de zwart bruine kater. Eigenlijk moest deze kater zwart zijn, hij had namelijk ze weleens gespioneerd. Bonepaw ging zitten en had geen enkele poging gedaan tot een aanval, het zou wel komen. Hij keek even naar de zwarte kater, "hu.. Ja natuurlijk aan he dwalen." Antwoorde hij en begon zijn poot stevig te likken. Vroeg of laat dat hun zouden gaan vechten, "Hey Claw," Begon hij rustig als of hij deze kater al kende. Hij kende hem wel door het gesprek van Zira en Claw die hij had afgeluisterd, hij bleef nog erg kalmpjes. Hij wist dat hij aangevallen zou worden maar misschien zou dit interesse kunnen trekken bij de zwarte kater, hij staarde hem aan. De ambre ogen keken naar zijn groene ogen, "Hoe is het met je dochter Yu?" Vroeg hij expres om hem uit te dagen. Hij genieten ervan als iemand waarmee hij praatten totaal niet door had over wat hij het had, Skinny gaf hem wel de mogelijkheden ervoor. Hij wist niet hoe hij het moest neerleggen, deze kater was vast vele malen sterker dan hem. Helemaal omdat dit de leider was en vast ook de vorige leider vermoord had of zo iets dergelijks, zijn ogen keken vastberaden naar de kater. Hij klapte zijn nagels uit, niet om te vechten maar als het nodig was zichzelf te verdedigen. Hij had al vele littekens over zijn lijf heen, ook had hij een paar dagen geleden tegen twee Bloodclanners gevochten. Jafar en Yu, ze zouden heus wel goed bij elkaar passen. Hij was ook nieuwsgierig naar wat Claw zou zeggen, zijn ogen bekeken de ogen van de kater. Deze waren kil op hem gericht, er zou misschien een gevecht uitbreken of misschien niet en een leerzaam gesprek uit komen.

Onderwerp: Re: I Don't Care do 30 apr 2015 - 13:27

Hij staarde de ThunderClanner enkel aan terwijl er een grimas om zijn lippen trok. Hij dwong zichzelf op zijn plek te blijven staan terwijl de woorden van de andere kater zijn gehoorgang raakten. Het was bedreigend dat een Clan apprentice precies wist wie hij was en wie zijn dochter was, daarnaast vroeg hij zich heel sterk af of dat jonge ding wel besefte in welke situatie hij zichzelf maneuvreerde, wilde hij dood? “Jij voelt je vast nu heel voldaan niet?” Hij vertrok geen spier terwijl hij eigenlijk kookte van woede en hij moest al zijn wilskracht gebruiken om de Thunderclanner niet meteen zijn strot door te bijten. De jonge kater was nog een kitten en geen partij voor hem, hij zou het zo kunnen doen als hij wilde. “Mijn leven gaat jou niks aan dus ik voel ook niet de behoefte om jou brutale vragen te beantwoorden.” Hij deed een stap naar de apprentice toe zodat hij nog dichter op de andere kater kwam te staan. “Maar ik heb wel een vraag voor jou.” Zijn stem ging over in een zacht gesis. “Wil je graag dood?” Zijn stem klonk gevaarlijk ijzig en zacht. De Clankat was allang over zijn grens heen gegaan en dat was niet meer recht te zetten, hij vroeg zich af of hij wel doorhad hoe duur dat hem kwam te staan.

Onderwerp: Re: I Don't Care do 30 apr 2015 - 13:49

Bonepaw staarde met een rustige blik naar de leider, deze leider leek al van woeden te koken door de kleine vragen die hij stelden. Hij had een leider iets rustiger bedacht, toch keek hij naar de leider die hem ook vragen zou stellen of zou antwoorden. “Jij voelt je vast nu heel voldaan niet?” Begon de leider, Bone trok zijn beiden oren omhoog. Vreemde vraag, alleen zou zijn antwoord altijd daarop 'nee' zijn. "Nee, ik ben niet voldaan u wel?" Vroeg hij nieuwsgierig daarna. Hij keek met zijn ambre ogen uitdagend, de kater voor hem zou niks doorhebben dat hij hem ooit bespioneerd heeft. “Mijn leven gaat jou niks aan dus ik voel ook niet de behoefte om jou brutale vragen te beantwoorden.” Zei de leider die gelijk een stap naar hem toe zetten, Bone bleef rustig zitten maar klapte wel zijn nagels uit. Dat noemen we zekerheid, hij keek naar de leider. “Maar ik heb wel een vraag voor jou.” Zei Claw daarna met erg gesis, “Wil je graag dood?” Bonepaw kreeg een grimas op zijn gezicht. Daarna deed hij ook een stap naar voren naar leider, hij staarde hem uitdagend aan. "Heeft u het ook weleens zo bekeken." Begon hij, "Ik heb al tegen Bloodclanners gevochten sinds dat ik apprentices ben. Ik heb ook tegen Rogue's gevochten en andere Clan katten." Vervolgde hij en ging zitten, ze konden bijna hun neuzen tegen elkaar aan drukken. Vechten was nu geen optie alleen als hij in gevaar zou lopen, hij wist niet of dat Claw hem zou aanvallen. Het was een vraag op een vraag, "ik ben niet bang voor de dood en wil dat graag laten zien want ik ga niet dood vechtend." Antwoordde hij daarna. Hij voelde zijn hart kloppen, hij had iets gezegd wat hij nooit zal zeggen. Hij klapte zijn nagels weer in en nam weer afstand van de leider, "Beantwoordde dat Uw vraag?" Vroeg hij daarna. Hij wist nu veel informatie wat hij kwijt zou kunnen bij Skinny, genoeg over Yu en Claw. Ook over Zira die een Deputy wilde zijn, die smeekte om dat te willen zijn op Scrouge de eerste Bloodclan leider. Hij wist niet hoe deze leider zou reageren, hij wist ook dat hij dit zou overleven. Hij had zijn wilskracht bij zich, hij had verloren in gevechten. Vele littekens opgelopen, zijn Clan verraden. Zijn hart was ook twee keer gebroken geweest in zo'n korte tijd, als hij dat allemaal al overleefde had hij ook al de woede van Cyber overleeft. Hij had ook alle opdrachten van Skinny Love gevolgd en had haar beloofd om al haar informatie binnen 2 weken haar te brengen en het zal hem lukken, ook met hoeveel wonden hij zou hebben. Als hij zou moeten kruipen, het zou hem lukken.

Onderwerp: Re: I Don't Care vr 1 mei 2015 - 11:15

Was deze ThunderClanner nou echt serieus? Hij begon zich toch wel een beetje zorgen te maken om de geestelijke gezondheid van deze kater. Hij vroeg zich heel sterk af of hij wel goed bij zijn kop was, hij was in ieder geval wel heel erg dom bezig. Het was niet slim om hem tegen de haren in te strijken, zeker niet op deze manier. “Ik zal voldaan zijn als jou hart niet meer klopt.” Zei hij uiterst kalm, zonder ook maar een spoortje ironie, want hij was bloedserieus. Toen de apprentice vertelde over zijn gevechten lachte hij toonloos. “Je hebt werkelijk geen idee wie je voor je hebt of wel?” Vervolgde hij terwijl hij even geïrriteerd met zijn snorharen trok. “Je bent dood voordat je met je ogen hebt geknipperd en ik zal het op zo’n manier doen dat jij zelfs in de dood nog zal dwalen en doelloos bent. Begrijp je wat ik zeg?” Zijn ogen begonnen gevaarlijk te fonkelen en er kwam een kwaadaardig grijnsje rond zijn lippen. “Als je niet bang bent voor de dood zal ik dat maar eens worden als ik jou was, want ik zal er voor zorgen dat de dood heel erg pijnlijk wordt.” Hij verkleinde de ruimte tussen hen in meteen weer toen de ThunderClan apprentice afstand nam. “Het is maar net wie je kiest om je mee te bemoeien, deze keuze was in ieder geval heel dom.” Zonder waarschuwing zette hij opeens zijn voorpoten bovenop die van de andere kater en boorde zijn nagels diep in zijn huid. Als hij zich los zou trekken zou hij er diepe sneden aan overhouden en als hij dat niet deed dan zat hij muurvast. “Vrees altijd de dood jonkie.” Siste hij toen.

Onderwerp: Re: I Don't Care vr 1 mei 2015 - 20:00

Bonepaw keek strak naar de kater, hij wist dat de leider hem kon vermoorden. Alleen zou hij terug vechten, laten zien dat hij sterk genoeg was. Hij was niet bang voor iets, hij leefde alleen in een lege hoes zonder een ziel. “Ik zal voldaan zijn als jou hart niet meer klopt.” Zei Claw, deze leider was zo snel kwaad geworden. Dus kon Claw door maar een Apprentices in woeden storten, hij zelf kon dat ook maar zag door Skinny wel anders. “Je hebt werkelijk geen idee wie je voor je hebt of wel?” Vervolgde de leider ter wel hij de lengte tussen hun verminderde. Bone bleef rustig staan, "jawel hoor, de leider van de Bloodclan waar iedereen zo gevreesd voor is Claw alleen ben ik niet bang voor jouw." Antwoordde hij. De ogen van de leider leken te versmallen, misschien was dat wel niet maar dat zou gebeuren. “Je bent dood voordat je met je ogen hebt geknipperd en ik zal het op zo’n manier doen dat jij zelfs in de dood nog zal dwalen en doelloos bent. Begrijp je wat ik zeg?” Sprak Claw en kreeg een grijns over zijn gezicht. Bone kreeg ook een grijns, "zien is geloven." Uitdaagde hij de leider. Waarom zou hij bang zijn voor iemand die hem alleen bang wilde maken, hij was al ver in de duisternis gezakt. Verder dan dat je ooit zou denken, hij had niemand. Zou waarom niet dood gaan, hij wist dat Claw kwaad zou reageren. “Als je niet bang bent voor de dood zal ik dat maar eens worden als ik jou was, want ik zal er voor zorgen dat de dood heel erg pijnlijk wordt.” Zei de Elite kwaad, de ruimte tussen hun versmalde. Ze konden in elkaars gezicht spugen, "ik ben al mishandeld, pijn boeit me niet meer. Raak me maar, met alles wat je kan!" Siste hij naar hem en zette een stap naar voren. Alleen vechten zal hij altijd, wie hem ook mocht uitdagen en ook wat hem mocht uitdagen. Hij was klaar voor dit, hij was klaar voor dit moment. “Het is maar net wie je kiest om je mee te bemoeien, deze keuze was in ieder geval heel dom.” Sprak de leider die met een vlugge beweging zijn voorpoten op de hem zetten en zijn nagels door zijn huid liet boren, hij deed niks en keek naar de kater. Bonepaw viel om, “Vrees altijd de dood jonkie.” Sprak Claw in zijn gezicht. Bonepaw glimlachten, alleen zonder iets te laten merken spuugde hij in de gezicht van de leider. Vlak daarna ontbloten hij zijn scherpe klauwen en drukte zo had hij kon tegen de oksels van de leider aan, hij probeerde hem daar vast te grijpen.

Onderwerp: Re: I Don't Care za 2 mei 2015 - 22:49

Met sierlijke passen liep de grote witte poes naar de Fourtrees. Ze was op zoek naar iets. Avontuur? Geheimen? Nee, meer gewoon iets om de verveling tegen te gaan. Deze verveling verdween als sneeuw voor de zon toen ze zag hoe een jonge kater, die ze ergens van herkende maar haar vinger er niet op kon leggen, zich diep in de nesten had gewerkt bij een Elitekat. Thorn had wel respect voor die katten, met hun zwarte trainingen en harde maatregelen, al zou ze zich niet bij hen voegen. Voor haar weer wat teveel spanning rond al die moordende machines. De witte apprentice was slim genoeg om in de bosjes te blijven en haarzelf niet te laten zien aan de bijna vechtende katten, en gewoon vanaf een afstandje het gesprek te volgen. Ze ving iets op over de dochter van de zwarte kat, en daarna hoorde ze dat hij de leider bleek te zijn. Leuk, leuk om te weten. Al had ze er vast niet veel aan. Thornpaw moest zich inhouden om niet te lachen toen de Thunderclan apprentice wat begon te bazelen over dat hij mishandeld was. Ach, arm schaap, wat doen ze hun kittens toch aan in de Thunderclan? Toen de kitten ook nog is in het gezicht van de leider spuugde, grinnikte ze hardop. Hoe dóm kon je zijn? Die zwarte kat kon hem met een handomdraai omleggen. Al die tijd had Thorn amper bewogen, en hield zich nog steeds gedeisd, zonder van plan te zijn om te voorschijn te komen of ontdekt te worden.

Onderwerp: Re: I Don't Care ma 4 mei 2015 - 11:08

Hij negeerde het geklets van de jonge kater, simpelweg omdat het gewoon nergens op sloeg. Hij vond het niet waard om op te reageren, want het was enkel onzinnig geklets. Hij staarde de ThunderClanner aan toen die hem in zijn gezicht spuugde, wat wilde hij daar nou eigenlijk mee bereiken? “Denk je dat je daar je leven mee red?” Vroeg hij droogjes. Of was het de bedoeling dat hij daar kwaad van werd? Zulke dingen deden hem niets, het zorgde er alleen maar voor dat hij minachting voelde en hij vond het een teken van zwakte. Katten gebruikte het als laatste redmiddel en nee dat werkte bij hem niet. “Ik denk dat ik jou maar eens moet laten voelen wat echte pijn is.” Toen hij tegen zijn oksels begon te duwen lachte hij sarcastisch. Hij sprong bij de kater vandaan en drukte plots zijn klauw op de slaap van de jonge kater. Niet hard genoeg om hem van de wereld te brengen, maar hard zat om hem te laten voelen hoe kwetsbaar hij eigenlijk was en hoofdpijn te veroorzaken. Hij hoefde maar ietsje door te duwen en hij zou heel misselijk wakker worden, als hij nog wakker werd. “Hoofdpijn is lastig als je na moet denken.” Siste hij in het oor van de apprentice. Hij haalde zijn klauw weer weg en beukte de ThunderClanner hardhandig aan de kant.

Onderwerp: Re: I Don't Care zo 10 mei 2015 - 19:07

_{Bonepaw stond tegen over de zwarte kater, hij rook een andere geur dicht bij. Windclanner, hij haatte het als er katten naar hem aan het kijken waren ter wel dat niet van toepassing zou komen. Alleen zou deze kat misschien van Skinny komen, hij zou een kat kunnen verslaan. Hij wist dat hij misschien op de kleinste kans Claw kon verslaan alleen moest hij het spel meespelen, het spel op de vieste manier die er bestond meespelen. Misschien zou hij dan kunnen winnen, niks meer deed hem pijn. Hij wist dat er niemand meer was waarop hij kon reken, die katten bestonden er niet voor hem. “Denk je dat je daar je leven mee red?” Vroeg de Bloodclan leider droogjes, hij haalde zijn schouder op. "Misschien wil ik je op een denkbeeldige wijze blind maken?" Zei hij met een glimlachje, soms was hij een moordenaar soms was hij iemand die gewoon de grap in alles zag. Hij moest pas gaan vechten als het nodig was, hij kon zand in de katers gezicht gooien en daarna door de kwijl die nu over Claws gezicht liep zou de pijn erger worden. “Ik denk dat ik jou maar eens moet laten voelen wat echte pijn is.” Sprak de leider en drukte met zijn klauw op zijn slaap, de lach van de kater was gewoon tragisch. Hij kreeg hoofdpijn, deze pijn was pijnlijk alleen niet zo heftig. Hij moest zijn kant omhoog halen, alleen wist hij niet of het kon. “Hoofdpijn is lastig als je na moet denken.” Siste Claw in het oor van Bone. Hij antwoorde niet ter wel de klauw dieper in zijn huid ging, hij gaf een flinke trap tegen de zwarte buik aan van de zwarte kater. Een stuk daarna greep hij zand wat hij ook bij Skinny flikte en gooide het in het gezicht van Claw, waarna hij onder hem uit kroop. Hopelijk ging alles volgens plan anders kon hij al gauw weer een klap krijgen, hij ging sterk staan en zichzelf voorbereiden voor wat er nu zou aan kunnen komen. Zijn technieken leken wel als hij zelf een Rogue was of een Bloodclanner, de laatste tijd voelde dat ook zo.}

Onderwerp: Re: I Don't Care zo 10 mei 2015 - 20:36

~Sorry maar ik ga dit topic afsluiten, simpelweg omdat Claw normaal gesproken allang de keel van Bonepaw had doorgebeten en anders wordt het een beetje onrealistisch~

Het zand prikte in zijn ogen en hij had een paar keer knipperen nodig om het zand eruit te krijgen. Hij keek naar de apprentice die voor hem klaar ging staan voor de volgende klap. Hij schudde zijn kop terwijl hij de kater aanstaarde, dit beest was echt oerdom. Eigenlijk kon hij hem beter meteen uit zijn lijden verlossen, omdat dit een kat was die gebruikt ging worden door anderen en opeens besloot hij om dat juist niet te doen. Hij zou te vriendelijk zijn als hij de keel van deze ThunderClanner doorbeet. Nee, liet hem maar lekker in de knoop zitten met zichzelf. Hij gunde dat hem meer dan de dood, omdat hij hem vreselijk op de zenuwen werkte. Hij begon te grinniken wat al snel overging in een hard gelach. “Ach het is eigenlijk veel leuker dat jij pijn hebt dan dat ik je daar uit ga verlossen.” Hij haalde even zijn massieve schouders op. “Dus tot ziens kleintje, ik ben benieuwt hoe lang jij het hier uithoudt.” Hij grinnikte nogmaals, daarna draaide hij zich om en rende terug in de richting van Twoleg place.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: I Don't Care