I've been defeated. |Jinx|

Onderwerp: I've been defeated. |Jinx| wo 1 apr 2015 - 17:08

De kattin slenterde door Twolegs place, het leek alsof haar levenskracht was uitgeblust. De twinkeling die de laatste tijd in haar ogen had gelegen was weg, uitgedoofd. En het was allemaal zijn schuld, wild schudde ze met haar hoofd. Ze moest het laten rusten, het zou de wonde enkel dieper maken. Een monster reed luid toeterend voorbij nadat ze wat sloom de straat had overgestoken. Een bekende geur drong haar neus binnen, Jinx, de kittypet waar ze mee bevriend was. En ze moest toegeven, hij was de laatste tijd een betere steun geweest dan de Windclankater. Met haar ogen keek ze onderzoekend rond, waar hield de zwarte kater zich verstopt?

+Jinx

Vanuit zijn boom keek hij toe hoe het leven verder ging. Het plein begon langzaam leeg te raken, nu het voor de mensen etenstijd begon te worden. Het was grappig te zien hoe elke dag het zlefde verstreek bij bijna alle mensen. 's morgens waren er alleen maar mensen onderweg, dan, in de middag, kwamen wat kinderen om hier te spelen als het mooi weer was en mensen die hun honden uitlieten. Rond het vallen van de avond ging iedereen weer naar huis om te eten en soms kwamen er 's avond nog stelletjes romantisch doen. Hij amuseerde zich wel met er naar kijken, al werd het snel saai. Vandaag echter, vond hij het wel prima. Hij was de hele dag druk bezig geweest en vond nu rust op deze plaats. Wat hij echter niet verwachte, was de geur van een poes die hij inmiddels een vriendin durfde te noemen; Eclipse. Nieuwsgierig keek hij naar beneden en zag daar de zwarte poes lopen. Hij sprong naar beneden en trippelde op blij op haar af. Deze vrolijkheid verdween al snel toen hij zag dat ze op het moment niet zo blij was, in tegendeel. Bovendien leek ze een heel stuk aangekomen en ze rook een beetje anders. Hij slikte toen hij zich herinnerde dat Littleface ook zo had geroken; Eclipse was zwanger.
"Hey Eclipse" Begon hij, maar keek haar toen wat bezorg aan. "Is alles oké?"

De zwarte kater trippelde vrolijk op haar af, maar deze bui veranderde al snel. "Hey Eclipse" "Hee." Miauwde ze tegen de kater. "Is alles oké?" Ze keek de kater aan, eigenlijk wou ze geen zwakte tonen en gewoon ja zeggen. Maar iets hield haar tegen en sprak haar in dat ze de waarheid moest vertellen. "Om eerlijk te zijn, nee. Nee ik ben niet oké." Zuchtte ze, haar staart sloeg ze om haar voeten toen ze ging zitten. Ze vocht tegen haar tranen toen ze het verhaal eruit gooide, "Een tijdje geleden had ik een kater ontmoet," Ze bedwong haarzelf om de naam niet te zeggen, dat zou hem alleen maar in de problemen brengen en dat wou ze niet. "Hoe zal ik het zeggen, het was een beetje een taboe. E-en er kwamen kittens." De kattin haperde kort. Ze kneep haar ogen, die vol tranen stonden, kort dicht. Zodat de tranen teruggedrongen werden. Ik ging het hem vertellen, en hoe zal ik het zeggen. Hij reageerde niet erg goed." Ze probeerde van het laatste een grapje te maken, maar dat was nogal moeilijk.

Jinx keek haar ietwat ongelovig aan, meteen een enorme hekel krijgend aan de kater waar ze het over had. Hij kende haar nu al even en wist hoe vriendelijk ze was. Niet alle katten zouden hem er zomaar vandoor laten gaan met een kip en het hem daarna ook nog eens vergeven! Bovendien had ze haar charmante uiterlijk en mooie blauwe ogen, nee, die kater moest wel heel dom zijn geweest. Echter liet het ook hém slecht voelen, het verhaal kwam zo bekend voor. Hij had het zelfde gedaan bij Littleface; haar achtergelaten met een stel kittens van hem. Zou zij ook zo verdrietig zijn geweest? De kater schudde de gedachte van zich af en richtte zich tot de poes. Troostend tikte hij even met zijn neus de hare aan. "Rustig maar."suste hij. De kater had het er maar moeilijk mee, hoe moest hij ooit iemand troosten? Nog niemand was naar hem toegekomen voor troost, behalve misschien zijn broer soms. Maar dat was anders. "Die kater moet wel heel dom zijn geweest, om jou achter te laten. Ik hoop voor hem dat hij vreselijke spijt krijgt." even twijfelde hij, maar toen keek hij haar al wat vastberaden aan. "Als je ooit hulp nodig hebt, met de kittens of wat dan ook, dan kan je altijd naar me komen."Miauwde hij. Hij wilde er voor haar zijn, maar er zat ook een andere rede achter; hij zag het als een soort goedmaker voor wat hij tegenover Littleface had geflikt.

"Rustig maar." Zijn neus tikte zachtjes tegen de hare. Ze wou de kater niet opschepen met haar problemen, maar het deed goed om alles er eens even uit te laten. "Die kater moet wel heel dom zijn geweest, om jou achter te laten. Ik hoop voor hem dat hij vreselijke spijt krijgt." "Het liefst zet ik mijn klauwen nu even in zijn vacht, maar daar zou ik later misschien spijt van kunnen krijgen." Grinnikte ze tegen de kater. "Als je ooit hulp nodig hebt, met de kittens of wat dan ook, dan kan je altijd naar me komen." Dankbaar keek ze hem aan, maar voor nu zou ze het normaal wel alleen aankunnen. "Bedankt. Ik hou je eraan." Knipoogde ze, haar humeur werd al beter. Maar nog steeds bleef ze kwaad op de kater, ontzettend kwaad.

"Bedankt. Ik hou je eraan."knipoogde de poes hem toe. Jinx glimlachte naar haar, nee dat hoefde ze niet te doen. Wat hij had geflikt met de kip zou hij hiermee niet flikken. Als de poes hem nodig had kon ze bij hem terecht, dat beloofd hij haar, maar ook stilletjes aan zichzelf. "Ik weet zeker dat je daar geen spijt van krijgt hoor, ik zou maar al te graag mee doen." Grinnikte hij, doelend op wat ze had gezegd over het pijnigen van de kater. Zijn stem was ietwat grappend, hopend haar op te vrolijken, maar ergens meende hij het ook wel. Het klonk misschien wat cliché, maar Eclipse was een van zijn weinige ~~misschien wel enige~~ vriendin, en als iemand haar wat aan deed had die een groot probleem.

"Ik weet zeker dat je daar geen spijt van krijgt hoor, ik zou maar al te graag mee doen." Zijn stem klonk vrolijk en verbazingwekkend genoeg vrolijkte ze ook nog op ook. Gevaarlijk liet ze haar tanden en klauwen zien. "Hem kan ik wel alleen aan." Grinnikte ze. Het was fijn om nog eens een vriend te hebben, dat was al zolang geleden. Vroeger had ze een partner en kittens, maar die zijn van haar afgepakt door de clans, sindsdien was ze alleen. Tot nu. En het deed haar goed, weer gewoon haarzelf zijn. Niet dat duistere masker waar ze zich normaal achter verschuilde.

"Hem kan ik wel alleen aan." grinnikte ze al ene stuk vrolijker. Dat was ook fijn voor Jinx, want het liet hem best ongemakkelijk en depressief voelen als hij zag hoe ze er eerst bij liep. Nu was dat licht weer een beetje terug in haar ogen. Hij vroeg zich af of ze hem nog zou mogen als hij haar vertelde wat er was gebeurd met hem en Littleface. Hij zou het haar echter niet zeggen, het was immers zijn verleden. Het zou niets helpen het haar te vertellen. "Dat geloof ik graag." miauwde hij en keek har in haar blauwe ogen. "Maar ik zou graag ook een stukje van hem willen hebben."Voegde hij er ietwat sadistisch maar grappend aan toe

"Dat geloof ik graag." Ze was nu zolang al een rogue, dit kon er nog wel bij. Ze had al voor grotere vuren gestaan en ergere pijnen moeten incasseren. "Maar ik zou graag ook een stukje van hem willen hebben." Ze moest lachen. "Vooruit, ik beloof dat er nog een stukje overblijft." Lachte ze naar hem, hoewel er wel een kern van waarheid in zat. Ergens diep vanbinnen mistte ze de kater, bij het opvoeden van de kittens, in haar dagelijkse leven. En ze hoopte stiekem dat hij ooit terug zou komen, misschien. Al zou ze het hem wel niet gemakkelijke maken, nee hoor!

De poes lachte, iets wat hem opluchtte. De lachende Eclipse zag hij veel grager dan de depressieve van net. Bovendien was hij alles behalve goed in het hele troosten gebeuren. Hij kon zichzelf niet eens troosten, hoe moest hij dat dan ooit bij anderen doen?
"Vooruit, ik beloof dat er nog een stukje overblijft." lachte ze hem toe. Ook Jinx lachte, straks zou hij net als Raza worden. Konden ze lekker samen een kannibaal zijn. Ach nee, zover heen was hij nog niet.
"Doe dat." miauwde hij grinnikend en tikte haar treiterend aan. "Je bent een bijzonder geval, Eclipse."grinnikte hij. Plots keek hij haar ietwat enthousiast aan. "Als je kittens oud genoeg zijn, mag ik ze dan eens mee nemen om nog een kip te stelen?"Een grijns van oor tot oor was op zijn gezicht te zien. "Ik zal er voor zorgen dat ze niets overkomt!"

"Doe dat. Je bent een bijzonder geval, Eclipse." Ze grijnsde, dat wist ze wel. Sommige vonden haar gek, andere vonden haar bijzonder. "Als je kittens oud genoeg zijn, mag ik ze dan eens mee nemen om nog een kip te stelen?" Ze grinnikte. "Vooruit, maar ik wil dan ook wel mee. Zo'n lekkere kip ga ik niet laten liggen!" "Ik zal er voor zorgen dat ze niets overkomt!" De kater keek er precies naar uit, hij had een glimlach van oor tot oor. "Dat weet ik wel." Knipoogde ze. Die kater was waarschijnlijk beter met kittens dan met andere katten. "Waarom kom je ze anders niet eens bekijken!" Stelde ze enthousiast voor. Dat zou gezellig worden, ze wedde erop dat de kittens hem geweldig zouden vinden!

Hij straalde toen ze hem toestemming gaf en zelfs zei dat ze ook meeging. Als hij een hond was geweest, had hij gekwispeld. Natuurlijk was hij geen hond, tenminste niet letterlijk, maar zijn ogen glommen van blijdschap. Hij wist niet hoe het kon, maar kittens lieten zijn hart smelten. En al helemaal die van Eclipse.
"Waarom kom je ze anders niet eens bekijken!" stelde ze enthousiast voor. Hij keek in haar diep blauwe ogen. "Echt?"hij glimlachte breed. "Dat zou me een eer zijn!" hij gaf haar een lik over het oor, iets wat redelijk bijzonder voor hem was, sinds hij nooit zo van het fysieke contact was.

De kater straalde helemaal, hij was precies radioactief. Grappig dat de stoere kater zo blij kon worden van enkele kittens. "Echt? Dat zou me een eer zijn!" Hij lachte breed en gaf haar een likje over haar zwarte oor. Ze glimlachte, "Pas maar op, als je teveel slijmt hou ik ze lekker voor mezelf." Haar droevige bui ging over, gelukkig. Ze haatte het om droevig te zijn, daar was gewoon geen tijd voor. Natuurlijk was ze nog steeds kwaad op de kater en ook al wou ze het niet toegeven ze had nog steeds gevoelens voor hem.

Jinx stond zelf ook wat versteld van zijn eigen actie, fysiek contact? Hoewel hij het niet zou zeggen, mocht deze poes van geluk spreken. Naja, wat je geluk noemde... Hij wist niet of het nou echt zo geweldig was om vrienden met hem te zijn. Echter dacht deze poes er anders over, aangezien ze iedere keer nog steeds gewoon met hem praatte en plezier had. "Pas maar op, als je teveel slijmt hou ik ze lekker voor mezelf." dreigde ze, zogenaamd. Jinx grijnsde. "Oh nee! Alsjeblieft niet!"miauwde hij quasi-dramatisch.

flutje D:

"Oh nee! Alsjeblieft niet!" Ze genoot wel van het geplaag, dat was weer eens wat anders. "Tja, Eclipse is niet altijd een vriendelijke poes." Grauwend liet ze haar tanden zien en speels zette ze deze in zijn oor. Maar als snel moest ze loslaten, met een mond vol zwarte vacht. "Jakkes." Miauwde ze lachend, waarna ze met haar poot de vacht uit haar mond probeerde te halen. "Jinx, jij moet hoognodig in bad." Plagend stootte ze hem aan, een glimlach lag rond haar mond.

››Valt wel mee hoor! ^^ Die van mij zijn soms ook echt slecht xD

"Tja, Eclipse is niet altijd een vriendelijke poes." de poes grauwde ietwat speels en zette haar tanden in zijn oor. Hij wilde er net op reageren toen de poes los liet en ietwat walgend keek. "Jakkes" miauwde ze lachend, Jinx keek haar wat beledigd aan. Nouja zeg, was zijn oor niet goed genoeg voor madam? Hij keek wat mopperig toe hoe ze een hoop zwarte haren uitspuugde. "Jinx, jij moet hoognodig in bad" Plaagde de poes. Jinx lachtte, misschien had ze ergens gelijk; hij vond het immers een verspilling van tijd om z'n vacht te wassen.
De kater tuurde haast onmerkbaar naar een fontijntje niet ver van hen vandaan en hoopte dat Eclipse niet op het idee zou komen om hem daar in de sturen, hij haatte water. Daarom keek hij subtiel terug naar de zwarte poes en hoopte dat het haar niet was opgevallen. "Ach, valt toch wel mee?"hij grijnsde. "Ik ben hoe dan ook knap."

ipad postje hnnngggg ;w;

Ze volgde zijn blik toen die naar het fonteintje gleed en een plannetje vormde zich in haar hoofd. "Ach, valt toch wel mee? Ik ben hoe dan ook knap." Ze kuchte luid en opvallend. "Yeah... You wish." Grijnsde ze naar hem. "Maar eh," Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en liet haar blik subtiel afdwalen naar de fontein. "Ik kan wel een bad voor je regelen nu." Een speelse uitdrukking verscheen op haar snuit, en die glimlach werd nog groter toen ze verder ging. "Want ja, een stinkende kat kan niet op bezoek bij mijn kits." Haar ogen twinkelde gevaarlijk, hem uitdagend om nee te zeggen.

Ze kuchte. "Yeah... You wish."Jinx keek haar zeer beledigd aan, maar de grijns op zijn gezicht maakte duidelijk dat hij het niet meende. "Maar eh,"Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en liet haar blik afglijden naar de fontein.
Shit ze had het door.
"Ik kan wel een bad voor je regelen nu."Jinx glimlachte wat schaapachtig naar haar. "Want ja, een stinkende kat kan niet op bezoek bij mijn kits."Hij wist dat hij eigenlijk geen nee kon zeggen maar... Hij zou het niet bang zijn voor noemen, maar hij had het gewoon niet zo op water. Het kwam er dus op neer dat hij er best wel bang voor was."Ach joh, ik doe het wel een andere keer" Probeerde hij er toch onderuit te komen

De kater probeerde er onderuit te komen met een of andere slappe smoes. "Ach joh, ik doe het wel een andere keer" Ze haalde haar schouders op. "Tja, dan zal ik mijn kits maar even voor mezelf houden, zeker?" Miauwde ze waarna ze hem nonchalant aankeek. Eigenlijk mocht ze geen gebruik maken van deze situatie en mocht ze hem alles behalve chanteren, maar zo wou ze het niet noemen. Nee, eerder iemand iets niet uit vrije wil laten doen. Ja, dat klonk al veel beter. Minder... gemeen.

Zijn poging om van zijn bad af te komen hielpen niet echt. Hij wilde absoluut niet dat koele, rare water in. Het was nu natuurlijk niet dat hij bang was, pff, nee natuurlijk niet! Hij was gewoon wat... geïntimideerd door het water. Al dat vieze nattigheid om je heen en maar blijven proberen om niet kopje onder te gaan. Water was ook altijd zo nat. Nee, niets voor hem.
Eclipse liet het er echter niet bij zitten. "Tja, dan zal ik mijn kits maar even voor mezelf houden, zeker?"sprak ze nonchalant aan. Jinx keek haar strak aan. "Wil je me dood hebben ofzo?"Hij keek haar zielig aan, maar wist heus wel dat dat niet zo werken. Zachtjes mompelend strompelde hij naar de fontein en ging er heel voorzichtig, pootje voor pootje in staan. Uiteindelijk stond hij in het de fontein, water tot aan zijn knieën. Er lag iets van angst in haar ogen. "Zo, klaar en schoon."Miauwde hij haastig en de kater wilde alweer uit de fontein stappen.

Onderwerp: Re: I've been defeated. |Jinx|