Closing walls and ticking clocks [Five]

De zon stond hoog aan de hemel en de knoppen die aan de bomen zaten bloeiden open, de warmte verwelkomend. Het was niet vaak voorgekomen dat de prooidieren massaal uit hun holen kropen om de zon te begroeten, en jammer voor hun zou het ze fataal worden. Struinend door haar territorium hield Jeia alles scherp in de gaten. Één verdachte beweging en het diertje zou dood zijn. Gelukkig voor haar, want die beesten zaten zeker niet stil. Jeia ving de ene na de andere muis en begroef ze allemaal bij elkaar aan de voet van een boom. Zij genoot ook van de zon, al was de maan haar meer lief. Maar het was lekker weer, en ondanks haar dikke vacht zat het haar niet in de weg. Af en toe ving ze een eekhoorn of zoiets en dan at ze het ter plekke op, scheelde haar weer veel gesjouw en een lege maag. Zo ging de dag geleidelijk over in een iets koudere temperatuur, terwijl de maan langzaam tevoorschijn kwam. Jeia was voldaan, ze had veel gevangen en dat had ze goed opgeborgen. Tevreden groef ze een muis naar boven, ging zitten en peuzelde hem op. Plotseling schoot ze overeind. Een geur kwam haar neus tegemoet: bloed vermengd met kat. Een gewonde? Een indringer? En dat in haar territorium? Jeia stond op, nog met de muis in haar bekje. Vlug ging ze op de geur af. Daar vond ze een mooie kat, met een prachtige vacht. BloodClan, dat wel, dat zag en rook je meteen. 'En wat denk jij dat je hier aan het doen bent?' vroeg Jeia op een scherpe toon. Ze zou hem niks doen, zolang hij ook niks zou doen. Ze liet de muis vallen en keek de BloodClanner aan, met haar gifgroene ogen.

De dag was hemels geweest, prooidieren waren massaal uit hun hollen tevoorschijn gekomen, de zon had haar vacht verwarmd, het was gewoon perfect. Ze zat net een eekhoorn op te eten toen een Rogue geur haar deed stoppen. Het was niet meer dan normaal, ze zat namelijk in het gebied van de Rogue's. Een grijzige kattin stapte de struiken uit, ze was wat ouder dan haar. 'En wat denk jij dat je hier aan het doen bent?' Ze trok haar wenkbrauw op, dit was niet haar gebied. "Jagen en eten, dat zie je toch?" Haar grote mond had haar al vaak in de problemen gebracht, maar meestal haalde de lessen van haar mentor haar daar ook weer uit. Zonder op de kattin te letten at ze haar prooi verder op, ze haatte het bloed dat om haar lippen hing. Dat van andere katten had ze liever aan haar poten, niet dat van één of ander stom prooi dier.

Zo, die kat leek een taaie. De poes tegenover haar verorberde een eekhoorn, en leek zich niks aan te trekken van haar woorden. 'Jagen en eten, dat zie je toch?' miauwde ze. Jeia trok haar wenkbrauwen op, net als zij al deed. Een kleine grijns kwam op haar gezicht, ze had heus wel wat katten gevonden die dan terrified wegglipten, als ze zoiets zei. Maar deze poes was een harde, en dat amuseerde Jeia wel. Ze wilde ten slotte alleen maar andere katten leren kennen, maar dit was wel BloodClan. 'Oja joh?' grinnikte ze. 'Hé, leuk voor jou. Maar ehh, dit is wel mijn territorium...'. De kat scheen zich niet erg te verroeren. Alright, als dit is wat je wilt... 'Dus... jij bent van de BloodClan, right?' ging ze vrolijk verder. Ze snorde geamuseerd, al haar praatskills zou ze in de strijd gooien. 'Dat zie je ook wel aan al dat bloed om je lippen'. Zacht grinnikte ze om haar eigen grap. Jeia ging zitten. 'Nee, maar even serieus. Hoe is het daar in de BloodClan?'

'Oja joh? Hé, leuk voor jou. Maar ehh, dit is wel mijn territorium...' De calico kattin rolde met haar ogen. "Jouw naam staat hier toch niet op?" Miauwde ze waarna ze haar prooi ophief. 'Dus... jij bent van de BloodClan, right? Dat zie je ook wel aan al dat bloed om je lippen'. Weer rolde ze met haar ogen, dit was een bijdehandje. "Ja, ik ben een Elitekattin." De kattin snorde en verbaasd hief ze haar wenkbrauw op. Sinds wanneer waren Rogue's zo vriendelijk? 'Nee, maar even serieus. Hoe is het daar in de BloodClan?' Ze nam nog een laatste hap van de eekhoorn en gooide hem toen achteloos weg. "En waarom zou ik jou dat vertellen, rogue?" Normaal was ze niet zo vijandig, maar deze kattin vertrouwde ze voor geen meter.

De kattin rolde met haar ogen. Jeia grijnsde, dit spelletje vond ze wel grappig. 'Jouw naam staat hier toch niet op?' miauwde ze bijdehand. Jeia dacht na. Nee, duh, natuurlijk niet. Maar wacht eens... 'Oh nee?' miauwde ze poeslief. Ze sloeg haar nagels uit en zette ze in de aarde. Onhandig krabbelde ze een beetje in de vochtige grond, totdat er iets stond wat haar wel aansprak. 'Zo.' zei ze tevreden. Ze keek de kattin aan. Die rolde weer met haar ogen en ging verder op haar andere vraag. 'Ja, ik ben een Elitekattin' miauwde ze trots. Ze leek verbaasd over iets, maar dat maakte Jeia niets uit. 'Zo zo. Een Elitekattin, hè? Wat cool'. Het klonk niet eens heel erg sarcastisch, altijd had ze wel respect gehad voor de BloodClan en ook als Kittypet had ze er wel wat van gehoord. Maar het viel haar nu eigenlijk ook pas op dat de poes voor haar eigenlijk veel jonger was dan zij. Een beetje gedol kon geen kwaad, of wel? 'Nee, maar even serieus. Hoe is het daar in de BloodClan?' miauwde ze. De calico kattin gooide haar eekhoorn naar achteren nadat ze een laatste hap had genomen. 'En waarom zou ik jou dat vertellen, rogue?' vroeg ze vijandig als antwoord op haar vraag. Jeia trok haar wenkbrauwen op. Zo, dat had ze niet verwacht. Jeia vond het wel een grappig spelletje, maar deze kattin scheen dat toch anders op te vatten. 'Oh gewoon. Pure interesse. Het komt niet zo vaak voor dat ik een BloodClanner tegenkom' antwoordde ze. De zilverkleurige poes stond op. 'Wat is je naam?' vroeg ze nieuwsgierig. Deze kattin was vijandig, maar ze was nog erg jong, dat kon je zien. Dan had ze niet heel veel recht om haar meteen aan te vallen, een kattin die veel ouder is dan zij. Het kon geen kwaad om nog meer vragen te stellen, hm?

De kattin had duidelijk niet door wat voor een gevaar Elitekatten konden vormen, zelfs de jongste. Er werd hen al van jongs af aan ingepeperd te vechten en van bloed te houden. 'Oh gewoon. Pure interesse. Het komt niet zo vaak voor dat ik een BloodClanner tegenkom' Verbaasd fronste ze. Daar had de kattin toch echt ongelijk, zij kwamen altijd in Rogue territorium herrie schoppen, dat was leuk. 'Wat is je naam?' Ze trok haar wenkbrauw arrogant op. Deze kattin was veel te nieuwsgierig naar haar zin. "Als jij nooit een Bloodclanner tegen komt, moet je wel half blind zijn." Miauwde ze met een sarcastische ondertoon en een spottende grijns. "Five is de naam." Normaal was ze niet zo vijandig, maar deze kattin vertrouwde ze gewoon niet.

'Als jij nooit een BloodClanner tegen komt, moet je wel half blind zijn' miauwde de poes. Ze lachte spottend naar de zilverkleurige poes. Jeia voelde zich nog niet alsof ze wilde opgeven, ze vond het wel grappig om te spelen met zo'n jonge kat. Maar die kat was wel ontzettend vijandig tegen haar. Wat zou ze moeten doen? 'Five is de naam.' miauwde de calico kattin. Five... Tja, dat past wel bij haar. 'Jeia' miauwde Jeia kort. 'En... heb je vandaag een goede vangst gehad?' Ze wees met de punt van haar staart naar de afgekloven eekhoorn, achter de BloodClanner. Oh, wat zal die kat wel niet van haar denken... Zacht grinnikend legde ze haar staart weer over haar poten.

Jeia, rare naam. Toen de kattin naar haar prooi wees trok ze verbaasd haar wenkbrauw op. "Dat zie je toch." Grinnikte ze zachtjes, als ze een slechte vangst had, zat ze hier nu niet met het karkas van een prooi achter haar. "Jij?" Miauwde ze, met een knikje naar de kattin. Haar ogen stonden ondoorgrondelijk, ze wist niet wat ze van de kattin moest denken. Haar buikgevoel vertelde haar dat ze haar niet mocht vertrouwen, voor geen meter.

Onderwerp: Re: Closing walls and ticking clocks [Five]