Where do bad folks go when they die

lake of fire<3

Na een lange tijd gelopen te hebben realiseerde ze zich waar ze was; Jeffs gebied. Of in elk geval dichtbij. Met een grijns liep ze door. Ze begon het gebied wee een beetje op de kaart te krijgen. Nog steeds voelde de zwarte poes geen spijt, geen sympathie voor haar kits. Raar. Mary zag de schuur opdoemen, en haar broer er vlakbij. Ze herkende zijn geur uit duizenden. De zon zakte onder, maar dat was prima. Ze hield toch meer van de nacht. De zwarte poes liep op de kater af. Hij zag er slecht uit, gebroken, bijna. Hm. Ze zag dat hij iets zei. "The big, happy family." Ach ja, hun familie was nou niet eenmaal perfect. Verre van, eigelijk. "Hello, brother." Ze ging naast hem zitten, en gaf hem een kopje. Het was fijn hem weer te zien. Hij moest vast veel vragen hebben, maar die had zij ook: De vissenvreter was er immers niet meer. Al hing er een vage kittengeur rond. Had haar broer nageslacht gekregen met dat schepsel? "You look like shit. Care to tell me what happend?" Haar woorden waren misschien hard, maar haar toon lief. Dit was haar enige sibling van wie ze hield, waar ze om gaf. Ze rest kon stikken en naast hun ouders gaan liggen, onder de grond.

"I look like shit, yeah, I know. I'm just so tired of this nonsense. Our family is a mess. No offence, but you have kittens with a Bloodclanner. And well, I have kittens with a Riverclanner. Our parents are dead because of me, one of our siblings is dead because of me but I don't feel guilt, though. We have siblings in the Shadowclan and I'd rather see them dead than alive. I don't know, okay? And then there's this rogue, Cyber. He still thinks that I'm in a relationship with Ben and he likes to call me a 'gay flea'" Jeff grinnikte. Mary schudde ook lachend haar kop. "Gay flea? Die is goed." "You don't look that great either", Zei haar broer verwijtend. "I know," "I'd just love to slit Slendersteps and Forestrains throat", Verzuchtte de tabby. "I understand. Forest always act like he's are better." Ze dacht aan haar zus. "And Slender is a mess." Een grijns trok over de snoet van de zwarte poes. "And don't worry about the bloodclanner; It is over. I left the kits, who knows where they are now. And I will kill the bloodclanner. That's why I look like shit; I've been plotting revenge at night." Dit zou goed nieuws voor Jeff, right? Mary rolde haar schouders naar achter. Het was fijn om niet in de vieze stank van monsters te zitten. "I've been to the city, brother. It was great." Het was aan het schemeren, waarschijnlijk zou ze hier de nacht door brengen. Mocht vast wel van haar broederlief. Ze gaf een snelle lik over haar oor, en fatsoeneerde de rest van haar vacht. Stadse geuren kleefde er nog aan, en dat beviel haar niet. Ach, als ze iets doodde rook ze alleen nog maar bloed. De poes focuste haar rode ogen op de lege horizon. "Ironic, don't ya think? I am the aunt of kits that are gone, and you are the uncle of kits you don't know." Ze had er een naar hem vernoemd, niet waar? Jane, da's waar ook. Die zou het wel overleven. Mary grijnsde. Zo was het nou eenmaal; De zwakken zouden sterven, de sterken zouden overleven. Ze vroeg zich af hoeveel haarballen er nog leefde.

"That's true. I heard that she had a partner but they broke up and now he has another partner." Oh~ Dat was zeker interessant. "You've got to be kidding me. The city is awful. And there are way too much humans." Mary haalde haar schouders op. Hij had gelijk, maar het had zijn eigen, vreselijke charme. Het was perfect om je weer te herinneren dat je geen zwakke kittypet was, maar een gewetenloze moordenaar. "Not all my kits are gone, though. Venus stayed. She is truly amazing."De zwarte poes trok haar wenkbrauwen op. Och, die zou ze wel ontmoeten. "But Funkit, Leopardkit and Fallenkit can drop dead. I don't care." Ze klemde haar kaken op elkaar. Dat was het met clankatten, die verraadde je altijd. Bloodclan of riverclan. "I dont really know your kits but I was there when you gave birth to them." Ze lachte even, verschrikkelijk was dat. Helse pijn. En was het het waard? Nee. Ze keek even naar Jeff. Ze was echt blij geweest toen ze haar broer ontmoette, om erachter te komen dat ze niet het enige zwarte schaap(XD) van de familie was. Ze wist ook dat haar broer niet alleen op poezen viel, wat voor haar betreft prima was. Zolang hij maar gelukkig was. Maar wat die rat van een Silvergale had gedaan kon ze nooit vergeven. Moordenaar of niet, ze was er van overtuigd dat haar broer liefde en zekerheid verdiende. "I would like to talk about something but I don't even know how to feel about it" Mary keek hem vragend aan. Het was misschien donker, maar ze kon hem prima zien. "Well, spit it out," Zei ze. Ze kon Jeff vertrouwen, ze kon hem begrijpen.

occ; Sibling love <'3

"Urh ... I'm getting tired of having a partner. I don't know if I love her anymore. I don't know if I ever did. I don't want to hurt her but I want to be alone." Mary knikte, maar zweeg voor nu. "But I'm afraid that Venus would be heartbroken." Gefrustreerd keek haar broer naar de grond. "I'm becoming weak! Dammit! Since when do I care about other cats ..." Het leek hem echt dwars te zitten. De poes knikte, en ademde diep in. "You will always care about cats. About me, about Ben. You can't help it." Dit klonk ironisch, komend van iemand die zichzelf had wijsgemaakt dat ze niemand nodig had. Maar ze zou altijd van haar broer blijven houden, en misschien ook wel van andere katten. "And you dont have to be her mate to love her. You can love her and care for here without being together." Antwoordde ze. Al was haar broer ouder, het voelde alsof zij nu de oudere zuster was, die raad gaf aan haar verwarde, jongere broertje. "Always put yourself first, Jeff. Don't forget that." Ze gaf hem een kopje, en merkte toen pas hoe erg zijn vacht er aan toe was. Mary rolde haar rode ogen. "Dear Jeff." De zwarte poes likte haar pootje, en wreef deze over zijn borstvacht. "Groom yourself." Gromde ze.

"But how on earth can I love her without being her mate? She'll kill me for leaving her, I'm pretty damn sure about that." Oh god, ze was zo'n kattin. Dan moest hij juist bij haar weg. "I have to put myself first? Okay, I'm single from now on", Zijn eeuwige grijns werd iets groter, wat haar blij maakte. "That's the spirit Smiler." "I'm a single dad. Aha I'm such a loser." Mary keek hem spottend aan. Een loser? "I'm an awesome loser.""Your my brother, and a loser. A big dork." Grinnikte ze. "About Silver, just forget her. Don't try to contact her. She's not worth it." De poes gaf hem een speelse por. Daarna zuchtte ze, en richtte haar blik weer op de hemel. De nacht was fris, en de lucht was bezaaid met sterren. Ze staarde er naar en de lichtpuntjes staarde gelijk terug. "What have we become?" Ze wist niet eens wat voor een antwoord ze daar op wou. Dat ze toch al verdoemd was wist ze wel, maar nu? Wat nu? Blijven moorden tot het einde der dagen? Vast. Ander zou ze samen met Jeff Venus wel trainen. Iets vinden om voor te leven. Misschien hun siblings nog eens opzoeken en omleggen. Who knows.

"We've become monsters. Machines. We can't survive without killing cats and we cant kill cats if we dont survive." Ze schudde haar zwarte kop. "What a paradox." Zuchtte ze. "But we're not the worst kind of monsters. All monsters are human. We're still just a shitty family with too many problems." Mary keek opzij, naar de tabby. "A really shitty family. But do you think we'd turn out different with a different family?" Het dreef soms door haar kop hoe het geweest zou zijn als ze nooit haar geheugen verloren was. Mary zou Beating zijn geweest, en in shadowclan zitten. De enige die wisten hoe ze was voor dat alles waren Slender en Forest. Uiteindelijk makte het niet heel veel uit, ze kon het verleden niet veranderen, enkel de toekomst. Dus dat zou ze doen. Genieten van haar dagen, wat aanvallen en moorden betekende, en een aantal belangrijke katten omleggen. "A normal family would be less fun," Grijnsde ze tegen Jeff. "C'mon, we need it to survive, but we enjoy it, too." Dat gold voor hun beide. Misschien rammelde er iets daarboven, misschien was ze verkeerd opgevoed, misschien had ze gewoon te veel haat. Er was in elk geval iets wat ervoor zorgde dat ze kickte op de blik van wanhoop, genoot van de geur van bloed, of dat ze haar nagels niet stil kon houden.

"No. We'd still be murderers and psychopaths", Bromde haar broer. Toen Mary zei dat ze het ook wel leuk vonden, Knipperde Jeff langzaam. "I don't know what you think when you hear 'a normal family'. I find a normal family' a family with full-blood kittens. We're all disgraces. Nothing personal." Ze grijnsde, die bijnaam leek ze al haar hele leven te dragen. Disgrace. "But we're rogue and Shadowclanner. I'd kill to become a full-blood rogue. I hate the Shadowclan. I hate the Bloodclan. I hate clans." Raasde hij. De zwarte poes knikte instemmend. "You don't have to be fullblood rogue to be evil." Sprak ze. "And yeah, that's true, we enjoy is but this is my destiny. Im meant to kill cats and if I would have been a clancat I would have done the same. I would kill my parents and I'd become a rogue so it doesn't matter who or what my family is," Haar broer liep een heuvel op, en ging dramatisch in het maalicht zitten. "I'd still become a murderer." Mary rolde met haar ogen. "It does matter who your family is! It matters who I am!" Ze volgde Jeff de heuvel op, en keek hem gespeeld beledigd aan. "But this is it, isn't it."

"I'm not evil, Mary. I hate that word so much." Ze keek hem even kort aan, neutraal. dat wist ze niet. Ze haalde haar schouders op, en knikte. " I'm just so tired of this nonsense", Sprak de tabby. Ergens kon Mary het wel begrijpen, maar dat was ook een van de redenen dat ze van het rogue leven hield. Je was te druk met overleven, dus je had weinig momenten om na te denken. Maar de momenten die er waren, waren verschrikkelijk. "You know that I love you, but I'm serious when I say that I want to kill cats who call me evil." Ze kon het niet helpen. "I love you too~" Haar blik ging weer naar serieus. "Don't worry, it won't happen again. But promise me something." Het zat haar dwars, het was alsof Jeff was ingedeukt. Sure, hij was nooit echt steenkoud en harteloos geweest, maar de laatste tijd zat het mis. "Don't let them push you around. Not Cyber, Not Silvergale, nobody." Mary gaf hem een kopje. God, ze leek nu zelf wel zacht te worden.

"Loser" Ze grinnikte. "i love you more than the sun on a nice sunday night. Oh, wait ..." "Hey!" quasi beledigd keek ze hem aan, en gaf hem een speelse duw. "Ofcourse not!" Antwoordde hij op haar uitspraak. Jeff likte aan zijn poot. . "I really want to kill someone", Mary wist dat hij het meer als een uitlaatklep zag, of nu dan, in elk geval. "Nobody's stopping ya." Mauwde ze. "Just... make sure the little one is asleep." Of die kit nou sterk was of niet, ze had het recht om blij op te groeien, voor hoever het nog kon.

-same

"Hey!" Ze gaf hem een por en de kater grijnsde breed. Hij hield echt wel van Mary, hoe gek en moeilijk hij er soms ook over deed. "Nobody's stopping ya", zei de poes toen hij zei dat hij iemand wou vermoorden. "Just... make sure the little one is asleep." Hij keek haar even aan en schokschouderde. "She can handle is. Shes way stronger than I was at her age. She's amazing." Hij glimlachte even en keek haar toen aan. "So, eh, are you staying in my house tonight?" vroeg hij? De schuurh ad hij tot zijn huis gedoopt en zijn familie kon er altijd in logeren. Familie was dus Mary en Venus. En Ben, natuurlijk.

OOC: Nog flut D:

"She can handle is. Shes way stronger than I was at her age. She's amazing." Mary knikte. Dat kon zo zijn, maar je moest geen gevoelloze kat creëren. Jeff keek haar aan. "So, eh, are you staying in my house tonight?" De zwarte kattin haalde haar schouders op. "I guess so, Im tired anyway." Ze glimlachte zwak. De schuur was zo slecht nog niet, maar ze vind het fijner om onder de sterren te slapen. Of de zon, in sommige gevallen. Bovendien was ze nu niet op haar sterkst. Het zou haar goed doen om een nacht te rusten. Mary gaapte luid, en stond op. "G'night," Haar broer mocht nog even doen wat hij wilde, jagen, zwerven, of moorden. Of gewoon buiten zitten en denken. Ze schudde haar kop. Ach, die Jeff dacht te veel. Met een zwiep van haar staart draaide ze zich om, en liep richting de schuur. Ze was uitgeput, en de betonnen vloer in de stad had ook niet gelegen als een nest van veren. Mary rolde zich op, en viel bijna onmiddellijk in een fijne, droomloze slaap.

-Mary topic uit