Hij had iets gemerkt, iets dat hij had gehoopt nooit te zien. Toch gebeurde het, en dan nog bij iemand die hij beschouwt als familie. Elke keer dat hij het kamp uit ging met haar zus bleef ze achter, elke keer dat hij ging jagen bleef ze achter en elke keer dat hij zelf ging trainen bleef ze achter. Telkens weer zag hij haar in het kamp, bijna nooit erbuiten. En als ze buiten was zag hij haar nooit trainen. Natuurlijk mocht ze relaxen maar dat moet tussen trainingen door, maar voor zover hij zag waren er gene trainingen en hoe moest ze ene goede warrior worden zonder trainingen? Dus had de kater het op zichzelf genomen om het te veranderen, vandaag zou de apprentice trainen met hem ook al was hij haar mentor niet. Dus toen hij de ochtend na zijn beslissing op ene groep katten afstapte had hij en doel. Een doel om een apprentice te trainen, maar niet zijn eigen apprentice. Dus toen hij aankwam bij de groep katten gaf hij zijn eigen apprentice ene knikje als begroeting waarna hij tegen haar zei dat ze voor de dag vrij was. Vervolgens draaide de kater zijn zwart-wit gevlekte kop in de richting van ene grijze tabby en vroeg haar of ze even mee wou komen, waarna hij zich omdraaide en op ene afstand van de groep katten ging zitten, wachtend op de apprentice.
}Airpaw ^-^