Back in Five minutes

De calico kattin sloop langs de grenzen, een muis had ze in het vizier. De muis liep zonder iets door te hebben over de Thunderclangrens en de Bloodclanner was niet van plan haar prooi te laten gaan voor die katten, dus kroop ze erachter aan. Zorgvuldig hield ze haar pluizige staart op een veilige hoogte en liep ze achter het wezen aan. Toen ze genoeg van het sluipen had, maakte ze een lange sprong recht op het dier. Maar in plaats van het direct te doden, liet ze het telkens een eindje weglopen vooraleer ze het weer pakte. Zo ging ze een tijdje door tot het beestje ontelbaar veel kleine wondjes over zijn lijfje had. Het kon niet meer en viel stuiptrekkend neer. Met een snelle beet maakte ze een einde aan zijn lijden.

+Eerst Dawnpaw, dan open

De geur die haar neus binnen drong voorspelde waarschijnlijk niet veel goeds. Van haar mentor had ze geleerd dat die geur problemen betekende, maar ook goed oppassen. De geur was van de Bloodclan, de Elite, of zoals zij ze liever noemde; de Moordclan. Over de Bloodclan had ze gehoord dat er bijna alleen maar slechte katten in zaten die niets liever deden dan moorden. Daarom ging Dawnpaw dan ook meteen achter de geur aan, al zou ze zich waarschijnlijk wel goed verstopt moeten houden. Na een tijdje door de bosjes sluipen kwam er een kat in beeld. Een nog redelijk jonge calico kat. Als de zwart witte kattin het moest schatten was die minstens een paar moons jonger dan haar. Dat maakte een heel stuk meer voor haar mogelijk. "Hallo, wat doe jij hier?" Vroeg de apprentice terwijl ze uit de struiken stapte en een paar vossenlengtes voor de kattin ging zitten.

Haar oren hadden het geluid al opgevangen, maar besloten het te negeren. Tot de kattin daadwerkelijk uit het struik gewas stapte. "Hallo, wat doe jij hier?" Met een verveelde blik keek ze de zwart-witte kattin aan. "Jagen, dat zie je toch?" Miauwde ze met een knikje naar de muis. Die regels over niet jagen op andermans territorium gelde niet bij de Bloodclan. Ze bekeek de kattin en kwam tot de conclusie dat ze ouder was dan haar, in een gevecht zou ze waarschijnlijk verliezen. Ook al was ze van de Bloodclan, maar als het op een gevecht zou uitdraaien zou ze niet als een laffe kittypet wegrennen, reken maar van niet!

De verveelde blik in de ogen van de kattin vertelde genoeg. Zelf had ze zich als kitten vaak genoeg verveeld. Het maakte de Bloodclanner waarschijnlijk dan ook helemaal niets uit wat Dawnpaw zou gaan zeggen. "Jagen, dat zie je toch?" Antwoordde de calico met een knik naar het muisje voor je. De zwart witte kattin zuchtte waarna ze tegenover de kattin ging zitten. "Ik ben niet dom, over jou heb ik m'n twijfels. Je mag niet jagen op het territorium van een andere clan, ook niet als je Bloodclan bent." Verklaarde de apprentice rustig met haar cyaan blauwe ogen op de Bloodclanner gericht.

"Ik ben niet dom, over jou heb ik m'n twijfels. Je mag niet jagen op het territorium van een andere clan, ook niet als je Bloodclan bent." Ze rolde met haar ogen, ze had geen zin in een clankattin die haar de les kwam lezen. "Regels zijn er om te breken." Miauwde ze kortaf voor ze een hap nam van haar prooi. Hij was oorspronkelijk niet eens van de Thunderclan, hij was gewoon hun territorium op gegaan. Dus technisch gezien was er helemaal niks mis mee! "Heb jij niks beters te doen dan een kattin de regels komen voorlezen?" Miauwde ze nadat ze een stuk prooi had doorgeslikt.

"Regels zijn er om te breken." Antwoordde de Bloodclanner kortaf waarna ze een hap nam van de muis. De apprentice rolde met haar ogen, als er iemand was die dat wist was zij dat wel. De helft van de regels die er waren had ze zowat als kitten al wel gebroken. Maar de regel over prooi was de enige waar ze daadwerkelijk zich aan hield, samen met het moorden natuurlijk. "Heb jij niks beters te doen dan een kattin de regels komen voorlezen?" Zei de calico nadat ze een hap van de muis had doorgeslikt. Rustig gaf Dawnpaw een lik over haar poot waarna ze die over haar oor wreef. De actie was totaal willekeurig, maar goed, ze had daar nou een maal zin in. "Als er iemand weet hoe je regels moet breken ben ik het wel dus doe als-je-blieft niet alsof ik zo'n saai regel katje ben want daar heb ik juist een hekel aan. De regels met het eten neem ik alleen serieus, want ja. Het is eten."

"Als er iemand weet hoe je regels moet breken ben ik het wel dus doe als-je-blieft niet alsof ik zo'n saai regel katje ben want daar heb ik juist een hekel aan. De regels met het eten neem ik alleen serieus, want ja. Het is eten." Ze lachte, gelukkig, het was niet zo'n saai katje. "Wel ik-hou-me-niet-aan-de-regels kat, zou je dan nog wat regels willen breken?" Miauwde ze met opgetrokken wenkbrauw. Als ze niet wou zou ze gewoon weglopen, maar anders konden ze misschien nog wel wat lol beleven.

De kattin leek nu wat meer geïnteresseerd in de apprentice. "Wel ik-hou-me-niet-aan-de-regels kat, zou je dan nog wat regels willen breken?" Zei ze dan ook terwijl ze een wenkbrauw op trok. Een kleine grijns verscheen op Dawnpaw's kop, hier zou ze nog eens plezier aan kunnen beleven ook. Als dat zo zou zijn was het beeld van de Bloodclan bij de clans wel heel vertekend of was deze ene kattin een uitzondering. "Wat ben je dan van plan, ehm..." Ze wist de naam van de calico kat niet. "Hoe heet je eigenlijk?" Vroeg ze daarom ook. Het was makkelijker praten als je de naam van de ander wist, dat zou altijd zo blijven.

De kattin grijnsde, yes. Eindelijk nog eens wat avontuur. "Wat ben je dan van plan, ehm..." Ze haalde haar schouders op. "Wat jagen in dit territorium of in een ander." "Hoe heet je eigenlijk?" Ze aarzelde, bijna wou ze zich als Dappledpaw voorstellen. Maar net op tijd bedacht ze zich, ze was nu bij de Bloodclan en ze was trots op haar naam. "Five." Miauwde ze de kattin trots. Vragend hield ze haar hoofdje schuin, het was niet meer dan normaal dat de kattin nu ook haar naam zou zeggen.

"Wat jagen in dit territorium of in een ander." Antwoordde de kattin schouder ophalend op haar eerste vraag. "Five." Beantwoordde ze haar tweede vraag kort en trots. Haar kop hield de calico schuin wat voor de apprentice genoeg aan hints was om duidelijk te maken dat ze zichzelf ook voor moest stellen. "Ik ben Dawnpaw, maar daar is niets aan, we moeten minstens iets avontuurrijks gaan doen. Op onderzoek in het Rogue gebied ofzo?" Antwoordde ze terwijl ze haar schouders ophaalde. Jagen op het gebied van andere mocht niet maar echt spannend kon je het ook niet echt noemen. Beter zouden ze iets spannenders gaan doen dan dat.

"Ik ben Dawnpaw, maar daar is niets aan, we moeten minstens iets avontuurrijks gaan doen. Op onderzoek in het Rogue gebied ofzo?" Ze knikte kort, "Ik ken nog wel eens schuur vol muizen daar. Volg maar." Ze draaide zich op haar achterpoten om en stoof weg. De kattin zou wel volgen en als ze haar niet kon bijhouden had ze pech. Haar snelheid zorgde ervoor dat de wind hard door haar dikke pels woelde. Nu het Newleaf was hoopte ze dat deze snel wat zou uitdunnen, anders zou ze nog stikken van de hitte. Daar was ze nog veel te jong voor!

De calico leek het wel met haar eens te zijn, de kattin knikte dan ook kort op wat ze zei. "Ik ken nog wel eens schuur vol muizen daar. Volg maar." Zei Five waarna ze meteen hard weg rende. Voor Dawnpaw was het dan ook meteen een uitdaging om haar proberen bij te houden. Aangezien ze toch wat ouder en groter was dan de Bloodclanner was bijhouden niet een geweldig groot probleem. "Hoe ver is het ongeveer nog?" Vroeg ze na een paar minuten aangezien het rennen haar al weer begon te vervelen.

"Hoe ver is het ongeveer nog?" Ze rolde met haar ogen, had deze kattin geen geduld? "We zijn er bijna." Miauwde ze kortaf, de Roguegrens kwam al in zicht en even later stonden ze in rogue gebied. Kort stond ze stil en hief ze haar neusje de lucht in, om zich te oriënteren. "Daarheen." Miauwde ze met een knikje richting het Noorden.

››Zal ik een vervolgtopic maken?

Het rennen duurde haar al weer te lang. Geduld was dan ook iets wat gigantisch ontbrak bij de apprentice. Ze wilde het liefst alles zo snel mogelijk doen, een geweldige jager was ze dan ook niet echt. "We zijn er bijna." Antwoordde de kattin die voor haar rende kortaf. Okay dan maar nog even door. "Mieah ik heb geen geduld," riep ze al paar seconden later al weer. Een stuk verder stond Five ineens stil, meteen remde Dawnpaw ook af en eindigde een vossenlengte of twee voor de Bloodclanner. Hard blies ze door haar neus af, om in kwestie stoom af te blazen van het rennen. "Daarheen." Zei Five al weer met een knikje naar een richting. "Okay is goed, jij voorop."

OOC: Is goed doe maar ^^