Dood, dat is wat de boom voor hem was, dat is hoe hij zich vanbinnen voelt. Natuurlijk was hij fysiek oke, hij was fysiek fantastisch, vol met kracht en helemaal gezond. Maar zo voelde hij zich niet, nee hij voelde helemaal niet oke. Ver van oke. Hij was kerngezond maar had gene energie en de kater wist waarom. Zijn depressieve kant was weer de baas aan het worden over zijn vrolijkheid. Hij was beter aan het worden, hij was blij en actief en toen werd hij afgewezen door haar. De eerste kat waar hij vriendschap mee wou sluiten, de eerste kat die hem kleur toonde in ene lange tijd en hij had haar afgeschrikt. Natuurlijk was het niet al haar schuld, nee het was amper haar schuld. Maar de kater haatte zichzelf, waarom was hij zo vreselijk? Waarom liet hij het eerste stukje kleur die hij zag weggaan? Waarom dreef hij het weg? Was hij zo een slechte kat? Was hij zo raar dat anderen niets met hem te maken wouden hebben? Misschien was hij niet goed genoeg voor vrienden? Het is niet alsof hij er veel heeft, om precies te zijn heeft hij er 1, een apprentice die hij als familie beschouwd ook al kent hij haar nog maar kort. Mara als alleen maar 1 kat met hem omging, was hij dan zo slecht? Met gevlekte oren die naar beneden hingen keek hij daar de boom voor hem, die net zoals hem dood was.
}Arcanewish first ^-^
}Sorry voor het hele depri gedoe xD
Onderwerp: Has my secret wish for a friendship burned away? 
zo 12 apr 2015 - 21:31
