I am the captain of the ship. || Mase

If I fall into the abyss, you will fall just as hard.

A pirate heart win not only a treasure, you also need the key.

Ze had van land tot land getrokken, de territoriums van andere katten geplunderd. Daar was ze goed in, hun prooi verjagen en hun hollen verwoesten. ze had een spoor achtergelaten van haar daden, en nu was ze opzoek naar nieuwe plekken. ook was ze de Bloodclan gejoind, niet dat het een '''machtige en sterke'' groep was, nee.. ze had wat familie bezoeken te behandelen. ze was liever op haar zelf geweest zoals vroeger, weer de Captain zijn, wat ze hier dus een Leider noemen. een zwakke naam, Leider. Al snel was de Twolegplace uit getrippeld bevond zich op de zogenaamde Rogue gebied, maar ze twijfelde als hier wel iets bijzonders was. het was enorm stil, behalve het gekrijs van een vogel was er te horen. haar snuit hield ze net boven de grond en en snoof de geuren op, haar staart zwiepte lichtjes heen en weer. Er was echt letterlijk niks te vinden hier, had ze haar bemanning nog maar. die deden wat ze zei, maar ze waren ook vrienden en een soort familie voor haar. Jammer genoeg had een storm hun uit elkaar getrokken en nu zwerfde ze al een tijde alleen, ze zal er alles om doen om haar bemanning, groep hoe je het ook wil noemen terug te krijgen. een grote grijns was op haar lippen gerulkd toe de er een zeer bekende geur haar neus binnen stroomde, het was een eenzame landrot. of hoe ze het hier noemen ''een Rogue'' ze zakte ineen en schuilde achter een kleine rots, met gespitte oren wachtte ze tot de pootstappen harder klonken en de geur sterker. met een soepele sprong belande ze op de rots en stond tegen over een zwarte kater. haar grijns werd breder, en met een zwiepende staart keek ze hem van top tot teen. Hij had een zwarte vacht, met oranje ogen. zij zelf had licht bruine ogen en een grootte doorlopende litteken over haar rechteroog. "Hey there, landlubber" mauwde ze, en gaf hem een kort knikje.

-Only Mase!

_{Zijn oren schoven naar achter en zijn oranje ogen versmalden bij het opvangen van een verse geur. Niet dat dit zijn territorium was, al was het niet de eerste keer dat hij hier was, maar iemand die zijn rust verstoorde wist blijkbaar de regels nog niet. Mase mocht wel jong zijn. Maar de meeste aanvallen kon hij blindelings ontwijken. Stiekem hoopte hij dat het een jongere kat was. Om zijn naam even te verbeteren. Bij het ontmoeten van de ogen van de kat dat in zijn blikveld verschenen was wist hij meteen dat de poes een stukje ouder dan hem was. Toch veraadden zijn ogen geen angst of onzekerheid. Alleen maar pure strijdlust. Meteen spande de kater zijn spieren, klaar voor welke beweging dan ook. Zijn oren spitsten vragend haar richting nadat ze iets tegen hem miauwde. Het enige wat hem interesseerde was het laatste woord. Wat was een 'landlubber'? Meteen werd zijn blik hard. 'Wat doe je hier? Hier heb je niks te zoeken!' snauwde hij. Eigenlijk was hij ook niet welkom. Omdat dit ook niet zijn territorium was. Maar dat hoefde de kattin niet te weten.}

If I fall into the abyss, you will fall just as hard.

A pirate heart win not only a treasure, you also need the key.

Haar grijns werd alsmaar breder bij het zien van de strijdlust van de kater, haar likte haar borst om te laten zien dat ze niet "geïnteresseerd" was in een gevecht. maar haar spieren spande zich al aan, want het was maar een misleidend trucje. haar nagels schoven zachtjes uit haar hulzen, bij het gesnauw bij de kater. 'Wat doe je hier? Hier heb je niks te zoeken!' ze lachte zachtjes, en stapte iets naar voren maar bleef op de rots staan. "Ai, wat ik hier doe? Gaat jou niks aan, mijn vriend" mauwde ze nog steeds kalmpjes, maar een kleine valse grinniktje was niet te missen. ze snoof de lucht op, en trok haar wenkbrauw omhoog tot een frons, "Zo te ruiken, heb jij ook hier niks te vinden" Vervolgde ze, en trok met haar oor. alsof hij de baas over haar was, ze bepaalde zelf wat ze deed en waar ze heen ging. ze kneep haar ogen tot spleetjes, en keek hem met een strakke blik aan. maar haar aandacht werd een kleine seconde getrokken toen het gekrijs van de vogel weer in haar oren klonk, maar dit keer een stuk luider.

_{Hij negeerde haar opmerking en deed een stap richting de poes. 'Luister nieuwtje, ik weet niet waar je vandaan kwam maar deze plek is erg gevaarlijk voor zulke prinsesjes als jij.' Haat weldde in hem op. Ugh, poezen. Altijd doen ze alsof ze beter waren. Ze mocht ouder zijn. Maar mentaal is ze jonger dan hem. Jeetje, hoe kinderachtig ze wel niet deed ergerde hem het meest. De meeste oude poezen deden chique. Gewoon erg bitchy. Maar deze was een kitten vergeleken met de echte dames. Niet dat het Mase boeide. Maar zij was het niet waard te flirten. Zijn vacht nogsteeds overeind. 'Ben je soms opgevoed in een twolegnest?' daagde hij haar uit. 'Of ben je bang een minderjarige te verwonden? In zijn stem klonk een norse toon. Hij liet het even stil worden zodat de poes kon beseffen dat hij met haar dolde. Een gevecht kon nu wel van pas komen. Hij liet zijn, iets te, lange klauwen uitschieten en de grond doorboren. Vervolgens krulde hij zijn lippen tot een grauw. 'Bring it!' Ging hij verder. Hij wist zeker dat ze spijt zal krijgen van haar daad. Daar zorgde hij wel voor}

If I fall into the abyss, you will fall just as hard.

A pirate heart win not only a treasure, you also need the key.

'Luister nieuwtje, ik weet niet waar je vandaan kwam maar deze plek is erg gevaarlijk voor zulke prinsesjes als jij.' nog steeds keek ze hem aan of er niks aan de hand was, deze plek gevaarlijk? dan wist hij blijkbaar niet waar ze vandaan kwam. 'Ben je soms opgevoed in een twolegnest?' met een frons keek ze hem aan, wat was een Twolegnest? maar de kater kon ze klep niet houden en bleef maar zeiken. 'Of ben je bang een minderjarige te verwonden? ze schudde haar kop, en legde haar oren plat in haar nek, bang? nooit! 'Bring it!' ze rolde met haar ogen, stoer hoor. ze klapte haar nagels uit, ze sprong van de rots af en balende met een soepele sprong achter hem. met een snelle beweging haalde ze krachtig uit naar zijn achterpoten, in de hoop dat hij om zal vallen en
dus boven op hem kon springen. maar voor de zekerheid sloeg ze nog een even naar zijn flank om hem dan zo uit zijn balans te krijgen als haar eerste poging mislukte. "Oh, ik ben niet bang hoor. Maar ik zal het nier raar vinden als jij dat zomenteen wel bent"

Met nogsteeds een slaperige blik liep hij richting het territorium van Mase. Hij had zijn vriend een tijdje niet gezien en maakte zich lichte zorgen over hem. Zijn pels brandde door de zon, dat eigenlijk niet eens warm was. Tornado klom de steile helling makkelijk omhoog totdat zijn voorpoot zich vastklampte aan een stukje rots dat steenvast aan de grond was. Met een paniekeige blik keek hij onder zich. Als ide steen niet was geweest was hij dood geweest. Vlug klom hij zo snel hij kon totdat zijn vier poten de grond konden voelen. Zijn ijsblauwe ogen keken geschrokken op bij het horen van een bekende stem. 'Bring it!' meteen rende hij erachteraan. Was dat Mase? Ja, hoor. Zijn zwarte pels kon je uit duizenden kennen. Meteen schoot zijn kop naar de beweging van een lapjespoes die hem op het punt van aanvallen stond. Met een turbotempo rende hij erop af en sprong richting de poes. Hij gromde en liet zijn tanden zien. Vervolgens waagde hij een poging haar op de grond te houden. 'Stoer doen in andermans territorium, nietwaar?' Siste hij.

- toestemming gekregen

Onderwerp: Re: I am the captain of the ship. || Mase