The time is now

Onderwerp: The time is now zo 10 mei 2015 - 19:26

Bonepaw was nu vast beraden, hij had alle informatie die hij beloofd had en ook nog binnen twee weken. Hij had alles verzameld en was er achter gekomen dat hij een moordenaar kon zijn als hij wilde, hij was er achter gekomen dat de Clans wat tegen hem hadden. Hij liep met hoge stappen voor uit, hij zou haar zien. Hij zou de kale kattin ontmoeten al zou dat het laatste zijn wat hij zou doen, hij had tegen Claw gevochten en het overleeft. Hoe wist hij niet, hij had katten vermoord en verwond. De meeste verwond, hij zuchtten en besloot te gaan zitten. Hij hoorde geen moordenaar te zijn, zijn vrienden wisten zijn geheim en Yu ook. Hij had te veel gedaan om waar te zijn, hij wist dat zijn dood spoedig zou komen. Alleen nu nog niet, eerst de informatie daarna zijn verraad als Skinny dat al niet wist van haar speeltje genaamd Cyber. Hij had zoveel dingen gedaan waar hij niet trots op was, alleen zou hij het goede laten overwinnen. Hij zal de Clans weer helpen vroeg of laat, hij zou levens redden. Hij staarde naar de grond en besloot te gaan zitten in het tweebeners park, hij zou hier het monster ontmoeten. Ze zouden hier alles gaan bespreken en misschien zijn dood ook, zijn ambere ogen keken naar de lucht maar voelde stilte aan komen. De stilte van de wind en stank, het zou gebeuren.

~EERSTE POST VOOR SKINNY LOVE

Onderwerp: Re: The time is now ma 11 mei 2015 - 10:38

Ze lag opgekruld in haar mand, haar ademhaling zwoegde. Haar lijf had er duidelijk moeite mee om voldoende zuurstof binnen te krijgen. Ze voelde zich belabberd en toch krabbelde ze overeind. Ze werd weer ziek en het was maar de vraag of ze het dit keer wel zou overleven en dat wist ze. De vorige keer had ze het op het randje gered, maar ze werd ouder. Ze voelde het in haar botten en toch had ze de drang om naar buiten te gaan. Ze zag dat de vrouwelijke Twoleg opkeek toen ze opstond met een bezorgde blik. Ze keek haar even aan maar zei niets toen ze richting de achterdeur liep. De Twolegs hadden het geaccepteerd dat ze toch wel deed wat ze zelf wilde. Het koste haar moeite om door het kattenluik naar buiten te glippen en ze vloekte binnensmonds op zichzelf. Er lag een chagrijnige blik in haar gifgele ogen terwijl ze zichzelf uit haar tuin sleepte. Ze moest frisse lucht hebben, ze moest en zou naar buiten. Ze had wel besloten dat het niet zo verstandig zou zijn om naar het bos te gaan of Rogue gebied binnen te lopen in de toestand waarin ze verkeerde, dus liep ze in de richting van het park. Ze stopte met lopen toen ze Bonepaw zag. Even kwam er een grimas om haar lippen, maar ze liep toch naar hem toe. “Goedemorgen Bonepaw.” Zei ze kalm terwijl ze voor hem ging zitten. Ondanks dat ze doodziek was straalde ze nog steeds kracht en zelfvertrouwen uit, alsof er niets aan de hand was.

Onderwerp: Re: The time is now ma 11 mei 2015 - 18:55

Bonepaw keek naar de grond, tot hij de kale kattin te voorschijn zag komen. Hij ging gelijk op vierpoten staan, “Goedemorgen Bonepaw.” Zei Skinny Love kalm terwijl ze voor hem ging zitten. Ze gaf hem altijd een angst gevoel, hij boog even zijn kopje en daarna ging hij zitten. Hij likte zijn lippen vast had ze niks door over zijn verraad of dat had die vieze Rogue van een Cyber verteld maar dat was eigenlijk best oké, dan zou er een gevecht uit breken. Hij opende zijn mond waar zijn scherpe tanden te voorschijn kwamen, "goedemorgen." antwoorde hij kort. Bespeelt werd hij al aan elke kant waar dat zou kunnen, "zoals beloofd ben ik weer terug gekeerd, ik heb informatie." Vertelde hij haar en keek haar aan met zijn grote ambre ogen. Haar gif groene ogen waren zoals altijd op de zelfde stand hoe ze waren, ze waren kil. Hopelijk zou het genoeg info zijn en informatie die haar ook boeide, "ik heb meer informatie over de Bloodclan." verzekerde hij haar. Hij kon zijn wonden voelen, hij kon ze voelen branden in zijn vacht. Hij kon de pijn wel uit krijsen elk moment van zijn leven, weer zag hij eruit als een wrak.

Onderwerp: Re: The time is now di 12 mei 2015 - 14:27

Ze nam hem op zoals ze altijd deed. Hij zag er nog steeds slecht uit en ze kon aan hem zien dat hij nooit rust nam, dat was niet goed. Haar spionnen moesten fit en alert zijn en ze vroeg zich af of hij zo nog wel objectief was. Ze knikte rustig toen hij over meer informatie begon. “Vertel, ik ben heel benieuwt.” Zei ze terwijl haar blik op hem gericht bleef. Ze vroeg zich af wat hij te vertellen had en haar blik gleed over de wonden in zijn huid totdat haar blik weer bleef steken bij zijn ogen. “Ben je wel bij een Medicine Cat geweest?” Vervolgde ze kalm terwijl ze haar staart om haar middel sloeg. “Je ziet er niet uit, dat is niet goed Bonepaw.” Er lag iets strengst in haar stem en ze staarde hem strak aan. Wanneer drong dat nou toch een keer tot hem door? Hij moest voor zichzelf blijven zorgen, maar hij leek te koppig om dat te accepteren. Het zou hem langzaam opbreken, misschien zelfs wel gek maken. Ze moest nog maar beter op hem gaan letten al vroeg ze zich af of ze dat wel kon in de staat waarin ze verkeerde en anders moest ze het maar aan Wolf vragen.

Onderwerp: Re: The time is now wo 13 mei 2015 - 14:42

Bonepaw keek de kattin aan, zoals altijd had hij respect voor haar alleen voelde hij zich vreemd. Angst dook op in zijn lichaam, zelfs als hij katten verwond had. Hun leven had gestolen en ze iets ergs aangedaan had, zou Starclan hem ooit vergeven. Hij staarde haar aan maar wist dat hij haar verraden had en het misschien zijn kop zou kosten, “Vertel, ik ben heel benieuwt.” Begon ze. Hij knikten en opende zijn mond, er zat op sommige punten van zijn mond bloed gelukkig was dat weinig te zien. "Claw is de nieuwe Bloodclan leider en heeft zijn dochter binnen gelaten in de clan en wilt dat niemand iets over zijn dochter weet." Vertelde hij, misschien wist ze dat al maar er waren meerdere redenen. Hij had namelijk best veel opgepikt de laatste tijd, hij stond namelijk ook nu veel in het nieuws maar daar wilde hij liever niet over praten daar moest maar een andere spion mee komen. "Oja Yu is haar naam, alleen lijkt er iets tussen haar en Jafar te zijn. Misschien liefden." Sprak hij met een beetje nieuwsgierigheid erin. Hij was er van overtuigt dat Skinny ook weleens een liefje had, alleen leek een andere vraag het af te leiden. “Ben je wel bij een Medicine Cat geweest?” Vervolgde Skinny, hij staarde met open ogen haar aan en schudden zijn kop. Nee, hij was dat ook niet van plan om te doen. “Je ziet er niet uit, dat is niet goed Bonepaw.” Zei ze daarna, dat klonk niet als een compliment maar als een belediging. Hij moest zijn woeden in houden, hij knikte rustig daarna. "Het spijt me," Mompelde hij zachtjes, hij had geen zin hij was een vechter een krijger. Alleen moest hij wel naar haar luisteren, hij zou haar vertellen dat hij haar verraden had.

Onderwerp: Re: The time is now ma 18 mei 2015 - 13:06

Ze knikte langzaam en bewoog geïnteresseerd met haar oren toen hij vertelde dat er iets tussen Yu en Jafar was, dat had ze nog niet geweten. “En wat voor kat is die Jafar, ook een BloodClanner?” Vroeg ze voordat ze begon over zijn gezondheid. Ze schudde langzaam haar kop toen hij aangaf nog niet bij een Medicine Cat te zijn geweest. “Je moet goed voor jezelf zorgen Bonepaw.” Ze klonk oprecht een beetje bezorgd. “Niemand heeft er wat aan als je opeens dood neervalt, zeker jijzelf niet.” Er ontstond weer iets strengs in haar blik terwijl ze hem aankeek.

Onderwerp: Re: The time is now za 23 mei 2015 - 9:27

Hij staarde haar aan en bleef haar stil aanstaren, hij zag haar gele giftige ogen deze doordrongen hem streng. Hij zelf keek haar aan met rust maar ook dat hij veel gedaan had, “En wat voor kat is die Jafar, ook een BloodClanner?” Vroeg vlak daarna. Hij keek haar aan en knikte, Jafar was een Bloodclanner correct. Alleen kon hij weinig doen als er twee tegen 1 gingen, hij zou wel andere kunnen in maken. Hij was sterk genoeg voor een gevecht, “Je moet goed voor jezelf zorgen Bonepaw.” Sprak Skinny Love, ze klonk oprecht en een beetje bezorgd. “Niemand heeft er wat aan als je opeens dood neervalt, zeker jijzelf niet.” Zei ze vlak daarna. Hij schudden zijn kop en opende zijn mond, hij ging daarvoor alvast recht staan. "Daar hebben de meeste wel wat aan, ik heb bijna alleen maar katten verwond en vermoord!" Siste hij kwaad. Hij was een moordenaar, hij was de gene die te veel katten aan deed. Hij ontbloten zijn klauwen om zichzelf klaar te maken voor een gevecht, alleen zijn vacht bleef liggen. "Ook nog iets ik heb je per ongeluk verraden." Antwoorde hij daarna. Zijn ogen keken haar streng, hij wist wat hij moest doen. Zich voorbereiden op het gevecht, hij staarde haar in stilte aan.

Onderwerp: Re: The time is now ma 25 mei 2015 - 8:23

Waarschijnlijk deed ze precies het tegenovergestelde van wat hij zou verwachten. Ze bleef kalm zitten waar ze zat en keek toe hoe hij zich klaarmaakte om haar klappen op te vangen. Ze was niet in haar opperbeste vorm en daarnaast voelde ze helemaal niet de behoefde om hem een klap te verkopen. Ja, ze was kwaad op hem zeker omdat hij haar verraden had. Maar ergens had ze altijd geweten dat het een risico was geweest om hem in haar spel te betrekken. Hij was jong en wispelturig, ze wist dat het ooit ging gebeuren en ze had dat risico genomen. Ze wist dat het haar eigen schuld was, maar desalniettemin moest hij er straf voor hebben. Die kwam wel, later. “Het spijt me om dat te horen.” Haar stem had nog steeds de beheerste en kalme klank die hij van haar gewend was. “Je weet dat daar een straf op staat, dus ik zal goed opletten als ik jou was.” Ze bleef hem aanstaren zoals alleen zij dat kon. “Hierbij zet ik jou uit mijn netwerk en wil ik je niet meer zien.” Ze stond op en liep bij hem vandaan. Jammer, zeer jammer om deze spion kwijt te raken. Ze was misschien zelfs wel een heel klein beetje gesteld op hem geraakt. Hij was te ver gegaan en dat kon ze niet accepteren en dat zou ze ook niet accepteren. Hierbij ronde ze het af en zou ze iemand de opdracht geven om hem in de gaten te houden, heel goed in de gaten te houden.

[Topic uit]

Onderwerp: Re: The time is now