It's getting hot

Hij wandelde rustig het kamp binnen. Hij had maar liefst drie muizen in zijn bek en hij had eerder die dag nog een eekhoorn weten te vangen. Hij zuchtte even zachtjes, licht dromend over die ene dag met Rough. Dat ene moment moest langer duren... Maar dat was niet zo. Hij neeg zijn kop en gooide de muizen erop waarna hij zich omdraaide en met een rustige pas naar de apprentice den slofte, zijn oren naar voren, nieuwsgierig of ze er was.

{Ashie eerst c:}

De kater had nog een tijdje in het kamp rondgehangen, wachtende op katten die misschien wel met hem zouden willen jagen of gewoon langs de grenzen wilden lopen. Nightspark was nog altijd niet 100% en dus liet Ashdrizzle hem in de den verblijven van Acefray. Hij wilde zijn partner niet nog eens bijna kwijtraken. Toen hij een zwart wit gestalte zag verschijnen, met een impressive vangst, kwam hij overeind. Hm, Lurkingpaw, hij had misschien een foute start gehad met die kater als kitten, maar toentertijd had hij net een afwijzing achter de rug.
De grijze kater liep op de apprentice af, die net de den in had willen gaan. "Hey Lurkingpaw! Heb je misschien even?" Hij wilde zij excuses misschien aanbieden. Hij was nu echt over Snowynight heen en haar kittens met .. de haarbal, waren gewoon clangenoten nu.

Hij had de schaduw niet opgemerkt, te ver in gedachten verzonken. Denkend aan wat hij kon doen met Rough straks... Misschien zou hij voorstellen naar highstones te gaan. Haar kennende zou ze vast wel zin hebben in een avontuur en dan zouden ze even alleen zijn. Het zou leuk kunnen worden. "Hey Lurkingpaw! Heb je misschien even?" Hoorde hij opeens en meteen keek hij om, een strak gezicht natuurlijk. "Oh, Ashdrizzle," zei hij kort met een knikje naar de warrior. Even keek hij naar de apprentice den, maar al snel draaide hij zich naar de kater. "Ja, natuurlijk, wat is er?" zei hij op een neutrale toon.

De apprentice leek iets of iemand te zoeken, maar gaf de zoektocht op zodra Ashdrizzle hem aansprak. Hij werd met een neutrale toon aangesproken. Zou de apprentice dan geen grudge tegenover hem hebben? "Ik uh, wilde nog even sorry zeggen van een hele tijd geleden, toen je nog een kitten was. Ik had je niet zo mogen behandelen." Zijn mondhoek twitchte wat en hij draaide wat ongemakkelijk met zijn oortjes.

"Ik uh, wilde nog even sorry zeggen van een hele tijd geleden, toen je nog een kitten was. Ik had je niet zo mogen behandelen." zei de grijze kater tegen hem. Even bleef Lurkie hem met een koude, emotieloze blik aankijken, alsof niks hem schade. De twitch had hij ook gezien. Nog steeds vond hij deze gast een rare kerel en dat zou niet veranderen. Hij was immers de eerste geweest waar hij voor het eerst tegen had gepraat en toen had hij er zelfs niet tegen gekund. Hoe dan ook, kon hem weinig schelen. Hij haalde zijn schouders kort op. "Het is goed hoor," zei hij dan maar kort.

Oeh Roughpaw was in de buurt, althans zo rook het ernaar. De grijze kater knikte bij de woorden van de apprentice. "Dat is mooi." Glimlachte hij tevreden. "Ga je gang maar weer, ik zoek Roughpaw dan wel even." Hij stapte langs de zwart witte apprentice en stak zijn kop door de den, maar zijn blauwe kijkers konden de gestreepte poes niet vinden. Hm?
"Weet jij waar ze is?" Er was wel iets van bezordheid ingekropen. Hopelijk was dit maar een grapje van haar ..

Hij knikte even kort bij de woorden van de apprentice, maar hij bleef onverschillig kijken naar hem. "Dat is mooi." zei hij al lachend en nu knikte de gevlekte kater naar hem. "Ga je gang maar weer, ik zoek Roughpaw dan wel even." Hij knikte even, maar toen viel zijn kwartje. Oeps, hij rook waarschijnlijk wel een beetje naar haar, zou dit haar vader verwarren? Naja, misschien kon hij weg zijn voor hij dat door had. Net toen hij zich omdraaide om terug weg te gaan, hoorde hij opeens "Weet jij waar ze is?" Hij stond stil en draaide zijn kop, hij schudde even zijn kop. "Ik denk dat ze aan het trainen is," zei ze.

Hij kreeg een nee als antwoord en Ashdrizzle trok bezorgd met zijn oren. "Oh dat zou kunnen, ja .." Wat afwezig klonk zijn stem en hij trippelde weer verder, totdat hij weer een vlaag van die bekende geur kreeg. Zijn kop draaide zich naar de apprentice en zijn ijsblauwe ogen versmalden zich. "Jij .." Zijn stem werd wat lager en zijn oren bewogen zich wat naar achteren. "als je niet weet waar ze is, waarom .." Hij stapte snel naar voren en drukte zijn neusje in de vacht van de apprentice. Hij snoof. Ja, daar was het! "WAAROM RUIK JE DAN NAAR HAAR?!"

"Oh dat zou kunnen, ja .." zei, bezorgde zoals een vader hoorde te zijn natuurlijk. En hij was weg, few. Naja, zo vroeg mocht hij ook niet gaan juichen, want opeens had de kat zijn kop gedraaid en staarde deze met priemende ogen naar Lurk. "Jij .." zei hij en hij knipperde even met zijn ogen. "als je niet weet waar ze is, waarom .." zei hij en opeens neus in pels... Oke... Uhm... Ok... "WAAROM RUIK JE DAN NAAR HAAR?!" Hij zuchtte. "Omdat ze naast me in de den slaapt?" Dat was het excuus dat hij altijd gaf.