the past is so little

Onderwerp: the past is so little do 2 apr 2015 - 10:33

Met een zekere elegantie stapte ze tussen de bomen heen. Om newleaf in te weiden had ze prooi gevangen. Tevreden over hoe vlot het ging bewonderde ze de kleine knoppen aan de bomen. Nieuwe takjes maakten zich klaar om geboren te worden terwijl de oude tot aarde waren vergaan. Het leek wel of elke gedachte haar bracht bij haar groter wordende buik. Het zou kunnen dat het kwam van de hoeveelheid eten die er plots was, niet? Zelf in haar gedachten klonk het idioot, je leek juist smaller als je vacht uit ging vallen. Op haar hoede voor dassen en andere dieren die ook zin hadden om buiten te komen ging ze verder. Hoe moest ze dat ooit brengen? Ze moest het toch een keer vertellen. De oude geur van das deed haar op haar stappen terugkeren, het was weliswaar oud, maar ze wou geen risico's pakken. Lightleaf murmelde wat tegen haarzelf. De bruine poes hoorde een geluid en meteen stopte ze. Zou iemand dat gehoord hebben? Met haar volle waardigheid hief ze haar hoofd en speurde de omgeving af.

+helemaal open + Forestpaw

Onderwerp: Re: the past is so little do 2 apr 2015 - 17:14

De grond zat onder de groene planten, net zoals de bomen zelf. Zon scheen door de bomen heen, maar heel warm was het niet. De kater was van het kamp vertrokken zonder doel. Hij was gewoon gaan lopen. Geen geur om te volgen, geen geluid om naar te luisteren, geen beeld om naar te zoeken. Dit deed hij nou altijd, soms ergerde hij zich er zelf aan. Waar was hij? Een geur kwam zijn neus binnen. Hij herkende het als een poes uit het kamp. Was hij toch dichtbij het kamp? "Hallo?", riep hij hard. Snel bewoog hij naar de geur toe. Al snel zag hij Lightleaf staan."Oh sorry.", zei hij net terug.

-flut sowry-

Onderwerp: Re: the past is so little do 2 apr 2015 - 19:57

Met als doel te jagen liep Soundpaw het kamp uit. Newleaf was nu echt begonnen en de omgeving werd al groener. Het zwakke zonlicht wierp schaduwen op de grond, en overal hoorde je geritsel van dieren en gefluit van vogels. De wind blies voorzichtig rond, en liet de bomen zachtjes heen en weer wiegen. De prooistapel werd ook al snel groter, en de apprentice wou haar steentje graag bijdragen. Ze was op zoek naar goed plekje om te jagen tot ze ergens geroep hoorde: ''Hallo?'' Een enkele vogel vloog verschrikt op, en ook Sound draaide zich om. Misschien een jaag maatje? Aan de geur te ruiken was het wel iemand van haar clan. Snel begon ze in de richting van het geluid te lopen. ''Ik hoop dat 'ie mee wil.'' Zei ze zachtjes in zichzelf. ''Ik ben immers wel iemand die de prooi eerder wegjaagt dan vangt.'' Toen ze aangekomen was zag ze Forestpaw staan, en Lightleaf. ''Hallo.'' Zei de apprentice vrolijk

Onderwerp: Re: the past is so little vr 3 apr 2015 - 12:36

Een stilte viel. Het was een nare stilte waar even niemand wat leek te zeggen, maar het werd al snel verbroken door de even oude jonge poes, Soundpaw."Hallo.", zei ze vrolijk terwijl ze bij de twee kwam aansluiten. Met zijn ogen gingen hij over de poes, bij haar ogen bleef hij staan en keek met een verwelkomende blik naar haar."Welkom Sound.", zei hij rustig tegen haar. De laatste tijd werd hij steeds zenuwachtiger van poezen. Ze keken hem aan en ze gedroegen zich raar bij hem en dat vond hij maar niks. Hopelijk zou Soundpaw gewoon aardig en normaal tegen hem zijn. Zijn ogen gingen nu over Lightleaf die zich duidelijk vol had gegeten van het nieuwe prooi die er was, maar dit zei hij natuurlijk niet. Zijn ogen bleven wel even hangen bij haar buik. Om de buiken te vergelijken keek hij ook naar die van Sound, maar haar wat langere haren maakten het wel moeilijk. Toch zag je dat Lightleaf had genoten van Newleaf."Ook al last van lentekriebels?", zei hij terwijl hij allebei de poezen aankeek met zijn groene ogen.

Onderwerp: Re: the past is so little za 4 apr 2015 - 18:08

Lighteaf begroette de kater met een knikje. Voor ze goed en wel een gesprek gestart hadden kwam er nog een apprentice bij zitten. Forestpaw groette haar op een formele manier. 'Hoi Saundpaw, Forestpaw,' glimlachte ze. De warrior voelde zich onbehagelijk worden onder de blik van de bruine apprentice, alsof hij iets probeerde te achterhalen. Ze moest toegeven dat er ook veel te achterhalen was. ''Ook al last van lentekriebels?' vroeg hij nadat hij genoeg had van het bekijken met zijn groene ogen. Lightleaf haalde haar schouders op. 'Een beetje,' haar maag maakte een bobbelend geluid en een zenuwachtig lachje ontsnapte haar. Ze was de oudste van hun drie en op een manier voelde ze zich verantwoordelijk. De gedachte dat Hate en zij nog eens dubbel zo verantwoordelijk zouden zijn bezorgde haar de kriebels.

Onderwerp: Re: the past is so little zo 5 apr 2015 - 16:17

Sounpaw werd beleeft begroet door de andere apprentice. ''Welkom soundpaw.'' Zei deze. Een klein lachje ontschoot Sound, het was toch geen geheime bijeenkomt? Toch leek de sfeer daar wel op. Beide katten leken een beetje opgelaten, terwijl ook Lightleaf de rode poes begroeten. ''Hoi soundpaw.'' Zei de enige warrior en ze glimlachte. Ook sound glimlachte terwijl de vraag van forest kwam of ze ook al de lentekriebels hadden. ''Een beetje.'' werd er geantwoord, en er kwam een zenuwachtig lachje achteraan. Wat was er nou dat ze zo ongemakkelijk moesten doen? hadden ze het net over een ongemakkelijk onderwerp? ''Zeker.'' Antwoorde Sounpaw vrolijk, alsof er niets was. ''De lente is geweldig, echt een goeie tijd.'' Ze glimlachte naar de andere katten.

Onderwerp: Re: the past is so little za 11 apr 2015 - 11:10

Lightleaf reageerde met:"Een beetje.", en een een zenuwachtig lachje ontsnapte haar. Forest keek haar aan, maar zijn ogen gingen steeds naar haar buik. Het was best dik, maar waarom dat was, was hem niet duidelijk. Lightleaf had hij nog nooit met een andere kat gezien en in zijn ogen leek ze best een brave poes. Kittens konden het dus niet zijn. Hij besloot het gewoon te laten, het was vast wel gewoon het verse prooi.''Zeker.'' , antwoordde Soundpaw vrolijk.''De lente is geweldig, echt een goeie tijd.'' Ze glimlachte naar de andere katten. Forest lachte terug naar beide poezen. Iedereen leek zo ongemakkelijk, terwijl Forest dat nooit had. Altijd al was hij de sociale kater die zich altijd wel kon aanpassen aan de rest. De stilte maakte hem gek. Wat moest hij zeggen? Niks kwam in hem op. Zou hij over de buik beginnen van Light, nee dat zou niet erg netjes zijn. Toch hoe langer de stilte doorging hoe onzekerder hij werd van zijn keuze om het niet te zeggen."Al veel gegeten?", floepte eruit. Forest schrok van zijn woorden. Lightleaf zou gelijk weten dat het over haar ging, omdat hij steeds naar haar buik zat te kijken. De kater probeerde rustig te blijven zitten. Hij kon het toch niet terugnemen.

Onderwerp: Re: the past is so little za 11 apr 2015 - 15:55

Het bleef lang stil en Soundpaw keek een beetje ongemakkelijk om zich heen. Het liefst zou ze nu weglopen maar dat zou heel onbeleefd staan. Daarom bleef ze gewoon zitten en bleef maar gewoon glimlachen. ''Al veel gegeten?'' Vroeg Forest plotseling. Nu werd het wel heel ongemakkelijk. Sound had de hele tijd gedaan alsof de buik van Lightleaf normaal was, en wou er ook geen aandacht aan besteden, maar met zo'n opmerking vroeg je wel om moeilijkheden. ''Al bijna meer dan in de hele winter.'' Antwoordde de rode apprentice grappend, en hoopte de sfeer een beetje te drukken. Toch was de situatie ook wel lachwekkend. Drie katten die uit allemacht proberen om normaal te doen, maar volledig mislukken omdat de normale normen hier niet gelden blijkbaar. ''Jij dan?'' Vroeg ze en ze keek Forestpaw aan.

Onderwerp: Re: the past is so little zo 12 apr 2015 - 14:43

'Al veel gegeten?' de vraag was midden in het gesprek beland. Lightleaf gaapte de kat aan. Zoekend naar woorden gaf Soundpaw er haar een paar. 'Al bijna meer dan in de hele winter,' antwoordde de rode apprentice op haar vraag. Lightleaf negerend stelde ze een terugvraag naar Forestpaw. Hoe durfde die apprentice dat vragen? Als ze wou dat iedereen wist over haar kittens, dan had hij het toch al lang gehoord? Hadden ze dan niet een béétje discretie? Met een schok bedacht ze zich dat haar kittens dat ook wel zouden doen. Want zo waren kittens, toch? De gedachte deden haar haren rijzen. 'Jij...hoe..Zie ik er dik uit, dan?' haar stem klonk laag van concentratie om haar zelfbeheersing niet te verliezen. 'Tja, hoe anders hé, waarom zou ik er anders zo uitzien?' riep ze bijna. Lightleaf ontplofte bijna van ergernis. Haar ogen fonkelden uitdagend. Ze had zo veel zin om eens goed te gaan roepen tegen de kater dat het haarzelf beangstigde.

Onderwerp: Re: the past is so little ma 20 apr 2015 - 10:28

Lightleaf werd woedend, wat eigenlijk ook voor de hand lag. ''Jij...hoe...Zie ik er dik uit dan?'' Zei ze, zich duidelijk nog inhoudend. Haar haren stonden recht overeind en haar ogen stonden woedend. Soundpaw hield haar adem in. Ze wou eigenlijk geen deel van deze ruzie uitmaken, maar ze stond er middenin. Sound keek nerveus om zich heen, ze wist niet zo goed wat ze moest doen, zo vaak had ze geen ruzie, al helemaal niet met een warrior. ''Hij bedoelde het vast niet zo.'' Zei ze zacht. Het was het maximale wat ze kon zeggen, zij was immers niet over het eten begonnen. Het werd haar vast kwalijk genomen als zij voor Forest zou antwoorden.

Onderwerp: Re: the past is so little