King of the squirrels

Onderwerp: King of the squirrels do 9 apr 2015 - 11:38

Met een trotse uitdrukking op zijn gelaat trippelde de gestreepte kater het kamp binnen. Dit was misschien wel zijn beste jacht ooit geweest. Sommige katten zouden hem daarom misschien noemen, maar hij was best wel trots. Hij had een drie veldmuizen, een kraai en een eekhoorn gevangen. Hij kwam vaak met lege poten het kamp binnen, wat nu gelukkig het geval niet was. Waarschijnlijk lag het aan het betere weer, en aan het feit dat hij al redelijk wat ervaring ha. De bruine tabby liet het grootste deel van zijn vangst op de prooistapel vallen, maar besloot dat hij recht had op de eekhoorn. Mazepaw liet zijn helderblauwe ogen over het kamp glijden en koos een schaduwrijk plekje aan de rand van het kamp uit, waarna hij zich over het roestkleurige beestje boog.

eerst Lionkit

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 15:30

Stap voor stap liep een kleine poes richting de prooistapel. Vandaag zou ze voor het eerst een stuk vlees eten. Eigenlijk was de poes nog te jong om met vlees te beginnen maar dat zou haar niet tegenhouden. No way dat ze nog op een queen zou steunen voor voedsel, ze kon voor zichzelf zorgen en dat zou ze bewijzen. Die stomme queens met hun irritante kittens ook. 'Oh wat zijn ze toch schattig', 'Oh, ik wil dat je voor altijd klein blijft.' Bah! Dat vond ze ervan. Al die queens ook met hun special kittens die super goede warriors zullen worden. En zij? Nee, zij was gewoon een last die ze verplicht waren te voederen. Wel dat was voorbij! Lionkit was die katten beu en hoe sneller ze vlees leerde te eten hoe sneller ze haar met rust zouden laten. En dan ook nog al dat gedoe met het feit dat ze geen emoties toonde of niet praatte. So what?! Het was niet alsof de queens om haar gaven dus waarom waren ze dan zo geïnteresseerd in het feit dat ze geen woord zei? Het is niet alsof ze niet weet hoe ze over haar roddelde. Ze proberen het niet eens te verbergen, wat nog ene reden is waarom katten niet te vertrouwen zijn.

Met haar kleine tandjes beet de kleine kitten in een muis. Ze was ondertussen al bij de prooistapel gekomen en had het kleinste dier dat ze kon zien gekozen, en zelfs dat was bijna even groot als zijzelf was. Echter zou de poes niet terugkeren, nee ze was boos uit de nursery gegaan en zou niet met haar staart tussen haar poten en met oren naar beneden terugkeren. Nee, als er iets was wat de poes was was het wel zeker koppig. Dus begon de kleine poes aan haar lunch te trekken. Direct wist ze dat het lang ging duren om de muis te verschuiven. Haar kleine tandjes verloren de hele tijd hun grip en ze was nog vele te klein om het eten snel te kunnen verslepen. Echter zou de kleine poes niet opgeven. Dus bleef ze verder trekken. Wat de kleine kitten echter niet besefte was dat haar vacht haar camoufleerde tussen de prooi waardoor ze amper te zien was door andere katten. Dus wanneer ze niet opkeek bij een stel pootstappen die dichterbij kwamen en ze ineens iets zwaar op zich voelde vallen was de kleine poes verbaasd. Met ene kleine puf viel de kitten tegen de grond. Iemand had net eten op haar laten vallen! De kleine poes voelde zich beledigd, wat dacht die kat wel niet! Met veel moeite hees de kleine poes zich ene beetje van de grond af om haar lichaampje vervolgens heen en weer te schudden zodat alle dode prooidieren van haar af gleden. Zonder emotie keek de kleine poes richting welke kat het had gedurfd om vlees op haar te laten vallen. Haar gezicht en ogen stonden neutraal, droog zelfs maar van binnen was ze aan het ontploffen, al die katten ook!

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 19:25

De gestreepte apprentice knipperde verbaasd. Kwam de prooistapel nu tot leven? Of was hij gewoon wat moe en zag daarom dingen die er niet waren? Mazepaw liet zijn muis eekhoorn liggen, die zou later nog hetzelfde smaken. Nieuwsgierig kwam hij dichterbij. Was dat een konijn? Nee, een kitten, waarschijnlijk nog geen moon oud. Het zag er best grappig uit. "En wat doe jij hier?", er lag een geamuseerde ondertoon in zijn stem.

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 19:35

Hoe durft deze apprentice! Eerst gooit hij een stel dode dieren op haar en vervolgens lacht hij nog om haar?! Als ze niet zo klein was zou ze hem bespringen en tonen dat hij niet om haar moest lachen. Maar de kleine kitten wist beter, dus in de plaats van hem verder droog aan te kijken keerde ze haar kop weg van hem en zette ze haar kleine tandjes weer in de grote muis en begon te trekken. Het was toch duidelijk wat ze hier deed? Hoe dom kan een kat zijn, ze dacht dat ze iets leerde wanneer je een apprentice was.. Nou blijkbaar niet. Met ene nieuwe kracht die ze in haar boosheid vond begon de poes weer te trekken. Het zal misschien nog lang duren maar ze zou hoe dan ook deze muis meekrijgen en er van eten, die queens kunnen vermist raken wat haar betreft.

}Normaal is Lionkit niet zo gemeen hoor Maze is haar gewoon op ene slecht moment tegengekomen xD

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 19:42

"Ben je daar niet wat te jong voor?", die kitten zag er niet ouder uit dan één moon. Ze moest nog bij haar moeder drinken. Ze zou buikpijn krijgen van het vlees. Hij pakte het muisje op en gooide het weer op de prooistapel. "Sorry, maar jij gaat daar enkel buikpijn van krijgen",

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 19:55

Nou, de apprentice maakte het zeker steeds moeilijker om niet aan te vallen. Eerst dumpt hij ene stel prooi op haar en vervolgens pakt hij haar muis en smijt het weg?! De poes moest goed haar best doen om haar gezicht neutraal te houden, toch liet ze een geërgerde zucht horen. Het maakte niet uit wat het vlees met haar deed, no way dat ze terug ging naar de queens. Dus liep de kleine kitten terug richting de muis, zette ze haar tanden weer in het vlees en begon ze weer te trekken. Deze apprentice mocht maar lekker oprotten, niemand zegt haar wat ze wel en niet kan doen dat beslist ze zelf!

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 20:33

"Wíl je soms ziek worden?", dit begon irritant te worden. Toen hij nog Mazekit heette, wilde hij niets anders dan het witte spul dat bekend stond als melk. Hij had de geur van vlees bijna misselijkmakend gevonden. Voor de tweede keer pakte hij het muisje op en lagde het weer op de prooistapel.

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 10 apr 2015 - 20:50

Ze kon de irritatie in de katers stem horen maar het deed haar niet, ze zou niet opgeven. Dus in de plaats van ene grote reactie hief ze heel even haar schouders op alsof ze 'so what?' wou zeggen. Toen begon ze weer verder te trekken aan het vlees, waarom kon deze irritante kat niet gewoon weg gaan. Ze was nog steeds het vlees aan het trekken toen ze haar voorpootjes ineens van de grond voelde gaan. De kater was alweer het vlees aan het weg doen! Lionkit probeerde zo lang mogelijk de kleine muis tussen haar kaken geklemd te houden. Echter hadden haar te kleine tanden geen goede grip op het vlees en al snel belande de kleine kitten met een 'poef' op de grond. Even bleef de kitten zitten, niet zeker wat verder te doen. Deze kater ging maar niet weg! Toch zouy ze niet opgeven, vastbesloten sprong de kleine kitten weer overeind en begon ze weer richting de muis te lopen.

Onderwerp: Re: King of the squirrels za 11 apr 2015 - 8:41

Het leek die vervelende kitten niet veel te kunnen schelen. "Wíl je Acefray soms tot last zijn?", dit poesje begon behoorlijk irritant te worden. Waar haalde ze het idee vandaan dat ze oud genoeg was voor vlees? Haar maag kon het nog niet aan. Koppig sloot de gestreepte apprentice zijn tanden weer om het harige diertje en legde het weer op de prooistapel. Niemand had er wat aan als die kitten vlees at. Ten eerste; ze zou ziek worden, ten tweede; er waren katten in de clan die meer zouden hebben aan die stomme muis.

Onderwerp: Re: King of the squirrels za 11 apr 2015 - 12:47

Weer haalde de kleine kitten haar schouders op. Ze zal ziek worden, so what?! Waarom kon het deze kat wat schelen? En nog meer, waarom kon deze kat niet oprotten. Toen de muis alweer werd verplaatst door de apprentice liet ze nog ene zucht horen. Maar dit keer in de plaats van opnieuw aan de dode muis te gaan trekken keerde ze haar kleine hoofdje in de richting van de irritante kater en keek ze hem aan. Terwijl de rest van haar gezicht neutraal stond keken haar ogen geërgerd, boos zelfs.

Onderwerp: Re: King of the squirrels ma 13 apr 2015 - 12:27

Over het algemeen hield de gestreepte kater wel van kittens, maar deze vachtbal was gewoon vervelend. "Je zou me dankbaar moeten zijn", miauwde Maze. Ze begreep het misschien niet, maar ze zou ziek worden en moeten overgeven als ze die stomme muis zou opeten.

Onderwerp: Re: King of the squirrels ma 13 apr 2015 - 15:58

Bij de kater zijn woorden kon ze niet anders dan haar ogen rollen. Waarom zou ze hem dankbaar moeten zijn, waarvoor zou ze hem dankbaar moeten zijn? Voor het feit dat hij haar irriteert? Of voor het feit dat hij haar voedsel de hele tijd weg smeet? Lionkit begreep gewoon niet hoe dom deze kat wel niet kan zijn voor het feit dat hij niet door heeft dat ze hem weg wilt, of ten minste voor het feit dat hij niet weg gaat. Ze kent deze kat niet eens, waarom zou ze moeten luisteren? Hij was maar ene apprentice, nog niet eens een warrior. Niet dat ze naar alle warriors zou luisteren maar toch, hij was maar een apprentice, ene kat die nog dingen moest leren. Dus waarom kon hij het niet door zijn dikke kop krijgen dat hij haar niet kan stoppen?

Onderwerp: Re: King of the squirrels vr 17 apr 2015 - 13:18

Was die kitten dom of zoiets? Waarschijnlijk wel, want zo gedroeg ze zich anders wel, en dat begon nogal op zijn zenuwen te werken. "Ik zou het op prijs stellen als je je niet zo arrogant zou gedragen", Je moest respect tonen tegenover ouderen, dat was een les die die stomme kitten maar beter vroeg kon leren. Waar hield hij zich eigenlijk ook mee bezig? Wanneer ze apprentice werd, zou het wel in haar keel gestrampt worden.

Onderwerp: Re: King of the squirrels