Gotta keep your head up

Onderwerp: Gotta keep your head up wo 25 maa 2015 - 20:15

Met haar klauwen probeerde Dawnpaw zich nog vast te pakken aan de boom. Het remde haar lichtelijk af al raakte ze er wel door uit balans. Wat onhandig kwam ze uiteindelijk op de grond neer. Snel schudde ze met haar kop, voortaan beter opletten. Rustig stond ze op om te checken of er niets aan de hand was. Behalve de klap die ze gekregen had, had ze nergens last van. Haar cyaan blauwe ogen keken omhoog naar de boom. Ze was er nog niet heel hoog in gekomen gelukkig. Ach de volgende keer weer beter. Nu was het alleen nog hopen dat niemand haar onhandige actie had gezien.

{Eerste post voor *Dawnpaw}

Er lag ietwat geamuseerde, maar vooral minachtende blik in zijn ogen. Hij was weer een aan het jagen, of meer wandelen, en was nu voorbij een boom gelopen. Waar op dat moment net een wat jongere, zwart witte apprentice uitviel. De rode kater was zich rot geschrokken. Hij had haar wel geroken, maar hoe in godensnaam moest hij weten dat ze uit de boom zou komen vallen? De kater besloot echter niet door te lopen, maar het nog even bij de poes in te wrijven.
"En jij bent zeker Clumsypaw?"vroeg hij spottend aan de poes terwijl hij uit de bosjes stapte. Het zat in zijn natuur om een eikel te zijn.

Dawnpaw keek schuin opzij zodra ze een andere kat aan hoorde komen. Het was een rosse kater, waarschijnlijk nog een apprentice als ze het moest gokken. "En jij bent zeker Clumsypaw?" Vroeg de kat met een spottende toon in zijn stem. De zwart witte kattin draaide zich naar hem om. Vrolijk zwaaide ze een keer met haar staart. "Nou aangenaam Sprypaw, ik ben Dawnpaw." Stelde ze zichzelf voor alsof ze niet eens iets bijzonders zei. De kattin noemde hem expres spry omdat zijn bijdehand-heid haar niet erg beviel. Ze had zelf ook prima door dat ze niet heel handig bezig was. Dat hoefde een onbekende er niet nog eens extra in te wrijven.

De poes draaide zich om naar hem en zwaaide vrolijk met haar staart. Ze leek zijn opmerking niet al te leuk te vinden, maar liet haar humeur niet verpesten. Jammer, dacht Dawnpaw de ruziezoeker. Niemand kreeg zijn medelijden, geen poezen, geen kittens, niemand niet. Behalve misschien Lovely- nee, laat maar. Hij had dat nooit gedacht, echt niet. "Nou aangenaam Sprypaw, ik ben Dawnpaw." kaatste de poes terug. Dawnpaw trok één wenkbrauw op. "Haha, heel leuk."Miauwde hij droogjes. "Ik ben Dawnpaw"vervolgde hij. Hij was er niet zeker van of de poes zijn naam wist en gewoon een grapje aan het uithalen was, of dat ze daadwerkelijk Dawnpaw heette.

De rosse kater trok een van zijn wenkbrauwen op bij wat Dawnpaw zei. "Haha, heel leuk." Zei de apprentice vervolgens op een droge toon. "Ik ben Dawnpaw," vervolgde de kater wat de zwart witte kattin weer een van haar wenkbrauwen deed optrekken. Speelde hij nou een of ander vaag spelletje of was zijn naam daadwerkelijk ook Dawnpaw. Rustig ging de kattin zitten en sloeg haar staart om haar poten. "Mag ik je echte naam nog weten? Want ík ben Dawnpaw." Zei de zwart witte apprentice rustig waarna ze een lik over haar poot gaf. Ze had niet zo veel zin in dat soort flauwe spelletjes. En al helemaal niet om iets doms zoals een naam.

De poes voor hem trok één wenkbrauw op. Dawnpaw keek haar droogjes aan, niet wetend waar ze heen wilde met haar 'grap'. Of heette de poes voor hem daadwerkelijk Dawnpaw? Lekker verwarrend."Mag ik je echte naam nog weten? Want ík ben Dawnpaw." miauwde de poes rustig. Dawnpaw legde geërgerd zijn oren in z'n nek. "Voor zover ik me kan herinneren, heeft mijn moeder mij ook Dawnpaw genoemd."Zei hij en keek haar wat chagrijnig aan. Hij had altijd gedacht dat zijn naam wel origineel was, maar kennelijk was dat niet helemaal het geval. "Of ben je nog steeds een stom grapje met me aan het uithalen?"

De rosse kater legde zijn oren in zijn nek. Blijkbaar nam hij zijn grapje erg serieus en was er dan ook van overtuigt dat hij het door zou zetten. "Voor zover ik me kan herinneren, heeft mijn moeder mij ook Dawnpaw genoemd." Zei de apprentice met een chagrijnige blik in zijn ogen. De kattin zuchtte nogmaals, ze was het ondertussen wel een beetje zat. "Of ben je nog steeds een stom grapje met me aan het uithalen?" Zei de kater vervolgens. Meteen keek Dawnpaw hem recht aan, hij leek er serieus over te zijn. Zou hij dan echt Dawnpaw heten? "Heet je dan echt Dawnpaw? Want dan hebben we de zelfde naam." Zei de kattin vervolgens met een licht verbaasde toon in haar stem. Ze had gedacht dat ze de enige Dawnpaw in de clan was. Blijkbaar was dat dan toch niet zo.

Even keken de twee elkaar recht aan, waarschijnlijk proberend te zien of een van de twee aan het grappen was. Hijzelf kon echter geen spoor van een leugen in haar ogen zit, en er kwam een ietwat verraste blik in zijn ogen. "Heet je dan echt Dawnpaw? Want dan hebben we de zelfde naam."miauwde ze verbaasd. Voor het eerst sinds hun ontmoeting viel de chagrijnigheid wat van hem af en grinnikte hij. "Het begint erop te lijken."stemde hij in. "In ik denken dat Dawn een orginele naam was, niet helemaal dus."

"Het begint erop te lijken." Grinnikte de kater instemmend. Dawnpaw verbaasde zich nog steeds over het feit dat ze niet wist dat er iemand met de zelfde naam in haar clan was. "In ik denken dat Dawn een originele naam was, niet helemaal dus." Vertelde de apprentice al snel. De zwart witte kattin knikte instemmend, dat had ze al die tijd ook gedacht. En dan was het ook nog dat hij niet zo bijzonder veel ouder dan haar was. "Nou aangenaam dan Dawnpaw, ik ben Dawnpaw," grinnikte ze vrolijk. Wel apart, iemand moeten aanspreken met de zelfde naam als die je zelf had. Daar zou ze waarschijnlijk nog wel even aan moeten wennen.

Onderwerp: Re: Gotta keep your head up