guidebook to being awesome, number 1: be swag

Eindelijk was het zover, eindelijk liep ze de nursery uit zonder dat 1 of andere queen begon te zeuren. Dat was zo irritant! Lionkit was niets voor de queens behalve wanneer ze de nursery uit wou. Toch kon het de kleine kitten niets schelen, eindelijk liep ze gewoon de nursery uit. Het zicht dat ze tegenkwam toen ze die warme den uit was was niets nieuws voor de kitten, ze had al vaak het kamp geobserveerd vanuit de nursery. Toch voelde het goed om eindelijk iets anders dan mos onder haar poten te hebben. Met een neutraal gezicht keek ze het kamp rond.

{Eerst Lurkingpaw}

Hij keek even schuin naar de kit die de nursery uitkwam. Ah, als dat niet zijn staarbuddy was. Even zuchtte hij zachtjes waarna hij even rondkeek en daarna overeind kwam. Hij liep met ene rustige pas op haar af en bleef op een afstandje staan, haar aanstarend. Toen knikte hij naar haar, alsof hij haar begroette en dat was zijn begroeting. Kort wachtte hij op een reactie van haar. Maar woorden verwachtte hij niet van haar, je moest haar anders aanpakken.

Haar blik viel op een zwart met witte kater die op haar afstapte. Direct herkende de poes hem, hij was die ene kater die net zo droog deed als haar. Ondertussen wist de kleine poes zijn naam al, ze had er namelijk achter gezocht nadat ze elkaar hadden 'ontmoet'. Toen de kater haar aankeek en vervolgens haar begrote met ene knikje was ze blij dat hij niet alweer tegen haar sprak. Dus knikte de kleine poes terug, het is niet alsof ze veel meer kon doen.