{ With this, prepare

De kater stond met de dag steviger op zijn poten en als hij zijn kop er goed bij hielt kon hij zelfs fatsoenlijk praten. Natuurlijk was dit alles niet perfect maar langzaam maar zeker werd het beter. Ook vandaag stond hij redelijk gracieus op en schudde zijn vuurrode pels uit. Zijn helder blauwe blik gleed over de Nursery en diens bewoners. Als het kon zou hij vandaag weer wegglippen. Hij wou Lurkingpaw vinden en hem vragen naar een van de vreemde beesten in de muffe den.

{ Eerste post Lionkit :3

Verveeld keek een kleine poes de nursery rond. Of je zou toch denken dat ze verveeld is. In het echt was ze druk bezig in haar hoofd, want zoals altijd wanneer ze haar omgeving even niet observeert was ze over dingen aan het denken. Topic van de dag; andere katten. Er was zo veel te zeggen over andere katten. Sommige waren te hyper, andere waren te lui, en dan waren er nog die katten die te veel opschepte of juist die katten die niets durfde. Ze waren allemaal zo verschillend maar tegelijkertijd zo hetzelfde. Ze waren allemaal niet te vertrouwen en ze waren daarbij allemaal in interessant. Anderen verwachten dat ze begint te spreken, dat ze met de anderen gaat spelen. Maar waarom zou ze met zo een saaie katten omgaan? Katten zijn in het algemeen niet te vertrouwen maar als ze met een kat om gaat gaan moet het tenminste een interessant zijn. Zo zat de kitten daar, verveeld en emotieloos aan de buitenkant, maar druk bezig aan de binnenkant.

De rosse kitten wachtte zijn kans af, zijn pootjes ingedoken, alleen de glans van zijn helderblauwe ogen zichtbaar in de schaduw waarin hij zich bevond. Zijn oren lagen geconsentreerd in zijn nek en terwijl hij wachtte tot de queen zich omdraaide. Toen sloeg hij toe, hij liep zo casual mogelijk door de schaduwen naar buiten. Echter was het deze keer geen succes. Hij werd opgepikt door een queen en terug gebracht naar het midden van de den. Met een kille blik en een grom draaide hij zich weer om, recht in de ogen kijken van Lionkit.

Lionkit was nog steeds aan het denken toen er ineens een commotie was bij de ingang van de nursery. Dus nieuwsgierig keek de poes wat er aan het gebeuren was. Zij was nog steeds degene die allen zag en alles hoort in de nursery en dat zou niet veranderen. Echter toen ze keek zag ze dat het weer die irritante kitten was, Leopardkit. Hij had alweer geprobeerd de nursery uit te glippen. Het koste de poes wat moeite om haar ogen niet te rollen, wat was er mis met deze kitten? Neutraal bleef de kleine kitten kijken hoe de kater werd opgepakt door een queen en terug naar het midden van de nursery gebracht waar hij goed te zien was. Toch liet de kleine poes haar blik niet van de kater afgaan, stiekem was ze wel benieuwd wat de kater nu ging doen. Zelfs toen de kater haar recht in de ogen keek hield ze haar blik aan met dezelfde droogheid als eerder.

Hij snoof kort bij de blik van Lionkit. Pff, hij zou haar eens wat laten zien, klein ding dat dacht beter te zijn. Dus zodra de poezen weer met elkaar begonnen te praten sloop hij weer achter het nest, zijn lange staart lichtjes heen en weer bewegend. Afwachtend keek hij vanuit deze schaduwen door de Nursery heen. Zonder licht dat zijn pels liet opvlammen moest hij veilig en onzichtbaar zijn. Nog een stap en nog een. Zo door tot hij weer aan de rand zat, zijn oren bewogen naar achteren terwijl hij het beste moment uitzocht.

De irritante kitten wou tonen wat hij kon, dat was al duidelijk vanaf de eerste keer dat ze hem had ontmoet. Echter zag ze dat hij zich nog liever wou uitsloven nu dat hij gefaald had voor één keer. Dus bleef de kleine kitten de kater aankijken, stiekem toch wel nieuwsgierig wat hij zou doen. Dus toen de kitten in beweging kwam en richting de schaduwen liep bleef haar droge blik op hem gericht. Lionkit was er niet van overtuigd dat het de kater deze keer zou lukken om de nursery uit te gaan. De queens waren nog beter op hem aan het letten. Toch ging ze dat niet zeggen, of aantonen. Nee, Lionkit zou toekijken terwijl hij zich klaarmaakte om het nog eens te proberen.