I'm a sinner, I'm a saint

Met rustige passen wandelde hij verder. Hij was goed op de hoogte van de spanning tussen hen en de hazenvreters en hij kon ze voor geen meter uitstaan, nog steeds niet. Ze waren gewoon niet leuk. Eigenlijk vond hij zoal elke clan stom... Ja zelfs Shadowclan. Er was gewoon amper spanning in het clanleven, hoe hard het ook kon zijn, het was niet zo. Hij vond alles maar simpel en gewoon hetzelfde...

{Stormbreathe}

⋆ I see what you don't see

Storms lange donkergrijze vacht danste op en neer door de wind en haar sierlijke stappen. Ze was groot en fluffy. Wat haar tegenstanders angstig maakte of soms aan het lachen maakte. Niet dat ze tegenstanders had. Ze haatte zowat iedereen, maar stond altijd open voor een babbeltje. Babbelen was leuk. Het verdreef de tijd en kon informatie verschaffen. Stormbreathe was bij de boundaries gekomen. Niet omdat ze het zag, maar omdat ze ShadowClan rook. Een zwart-witte vlek verscheen voor haar blauwe ogen. Een kat. Ze was niet vijandig, maar eerder... nieuwsgierig om het zo te zeggen.

Toen hij opeens een fluffy, zwartkleurige kattin zag, stopte hij kort en bekeek hij haar kort. Maar uiteindelijk liep hij verder en knikte hij kort naar de warrior. Zijn mond was klam gesloten. Zijn pas was rustig. Toch straalde zijn hele emotieloze gezicht het hele Lurkgedoe wel uit. Hij was niks speciaals, gewoon weer zo'n stomme apprentice, koel en koud. Die cool probeerde te zijn... Of probeerde hij niet? Wie wist...

⋆ I see what you don't see

De zwart-witte kater knikte. Ze knikte terug, maar ging niet zitten. Hij wandelde verder en ze besloot om met hem mee te wandelen. Er was toch niets anders te doen voor de jonge elder. Ze sjokte met hem mee nog steeds zwijgend. Het was voor haar ook niet nodig. Observatie was ook goed.

Ze knikte terug, maar wat ze vervolgens deed viel hem best op. Ze liep achter hem aan... wat... Wat deed ze nu? Even keek hij met een koude blik schuin naar de zwarte poes, maar verder bleef hij stil. Dus ze wilde hem stalken? Goed dan, het zij zo. Even liet hij dan ook een zuchtje horen en zijn blik over de hemel dwalen, denkend aan wat er zou volgen.

⋆ I see what you don't see

Hij draaide zijn kop om, maar door haar wazige zicht kon ze zijn uitdrukking niet lezen. Hij zuchtte. Stormbreathe volgde hem nog steeds waarna ze ook zuchtte. "Irritant hea. Gesprekken, windclanners die je stalken..."

Hij keek even schuin naar de kattin die niet ver van hem was verwijderd. "Irritant hea. Gesprekken, windclanners die je stalken..." Hij zuchtte en knikte even. "Waarom zou je stalken? Ik bedoel, er is toch zoveel meer te doen dan een doodgewone apprentice van een vijandige clan te stalken?" zei hij op een eentonige manier.

⋆ I see what you don't see

Stormbreathe stopte met wandelen. Ze keek hem nieuwsgierig aan. "Waarom zou je stalken? Ik bedoel, er is toch zoveel meer te doen dan een doodgewone apprentice van een vijandige clan te stalken?" Ze schudde haar kop. Haar ogen bleven nieuwsgierig staan. Nee ze deed niet aan zelfmedelijden. Dat was voor... zwakke katten. "Nah. Er is niets te doen voor een Elder."

Even was ze blijven staan en ook Lurking was blijven staan, haar met een half oog aankijkend. Zijn interesse voor de jonge kat lag laag... En dat was bij de meeste wel zo om eerlijk te zijn. "Nah. Er is niets te doen voor een Elder." zei ze opeens. Elder? Was ze een elder. "Ben je een elder dan?" zei hij dan maar. Hoe kon zij nu een elder zijn?

⋆ I see what you don't see

Haar mondhoeken krulde omhoog bij zijn verbazende -of iets dat er op leek- toon in zijn stem. Ze knikte. "Je bent een zwart-witte vlek met groene vlekjes in het midden snappie?" Ze zwaaide met haar donkergrijzestaart rond haar heen. Het leven als een Elder was saai.

"Je bent een zwart-witte vlek met groene vlekjes in het midden snappie?" zei ze. Hij knikte even naar haar en boog toen kort zijn kop. Respect tonen voor de oude, van welke clan zo ook waren. "Dan wens ik u even een goede dag," zei hij kort. Hij had veel respect voor elders en queens, misschien zelfs meer dan voor deputy's en leaders... "Mag ik u vragen hoe u aan deze handicap komt?" zei hij vervolgens.

⋆ I see what you don't see

Ze glimlachte geamuseerd toen zijn karakter leek om te slaan. "Mag ik u vragen hoe u aan deze handicap komt?" Ze knikte en ging zitten. Gezellige kater. "Het is aangeboren." Ze legde haar zwarte staart over haar pootjes, nog steeds met de brede glimlach op haar gezicht. "Het zit in de familie want mijn broer is blind aan één oog en mijn zus is kleurenblind."

De poes knikte nadat ze een lach had laten zien. "Het is aangeboren." vertelde ze kort aan de jonge apprentice waarbij hij knikte en ook op zijn beurt ging zitten. Hij bekeek haar kort. Ze zag er nog goed uit voor haar leeftijd, zonde van de ogen natuurlijk. "Het zit in de familie want mijn broer is blind aan één oog en mijn zus is kleurenblind." Hij knikte begrijpelijk naar de Windclanner. "Vind u het dan niet jammer... Dat u een elder bent?" zei hij, aangezien ze er wel plezier leek mee te hebben... Of ze lachte hem gewoon uit, dat kon ook.

⋆ I see what you don't see

Hij was nieuwsgierig naar haar. Best schattig. "Vind u het dan niet jammer... Dat u een elder bent?" Ze hield haar kopje een beetje schuin. "Euhm... Meestal is het saai, maar gesprekjes zoals deze zijn altijd leuk. En ik ben ook niet iemand die veel zelfmedelijden heeft." Ze kon er nog andere dingen rond vertellen, maar ze was geen heilige die een saaie les wou voorlezen.

Even hield deze haar kopje schuin. "Euhm... Meestal is het saai, maar gesprekjes zoals deze zijn altijd leuk. En ik ben ook niet iemand die veel zelfmedelijden heeft." Hij knikte even kort naar haar, dat begreep hij. "Bedankt dat u het een leuk gesprek vind," zei hij. "U bent best een leuke gesprekspartner, ik dacht dat alles windclanners hetzelfde waren," zei hij vervolgens. "Blijkbaar zat ik fout,"

⋆ I see what you don't see

Hij knikte. "Bedankt dat u het een leuk gesprek vind," zei hij. Omnomnom... wat een cutie. Ze glimlachte vriendelijk. "U bent best een leuke gesprekspartner, ik dacht dat alles windclanners hetzelfde waren," zei hij vervolgens. Ze spitste nieuwsgierig haar oortjes. "Blijkbaar zat ik fout." Ze haalde haar schouders op. "Ik hoop dat dat een complimentje was.", miauwde ze met een ondeugende twinkeling in haar ogen. "Jij bent ook anders... vriendelijker." Ze keek hem nieuwsgierig aan met haar blauwe ogen. "Ik zie mijn clangenotes anders dan jij. Dus hoe ziet ShadowClan ons? Behalve het woord hazenvreters dan." Ze vond het een grappig woord. Niet echt een beledigend woord. Behalve vreter dan.

De kattin haalde haar schouders kort op. "Ik hoop dat dat een complimentje was." Hij knikte. Het was een feit dat hij ook niet zo was aan Windclanners, maar echt haten deed hij ze nu ook weer niet. ze waren katten die geboren waren in die clan en hij in een ander, wat konden ze eraan doen dat een spanning er nu al lag? "Jij bent ook anders... vriendelijker." zei ze. Hij neeg zijn kop. "Ik doe mijn best," zei hij kort, aangezien dit een feit was. "Ik zie mijn clangenotes anders dan jij. Dus hoe ziet ShadowClan ons? Behalve het woord hazenvreters dan." vroeg ze vervolgens. "Als vijanden," zei hij warana hij haar terug aankeek. "Dat word er ook erg bij ons apprentices in geklopt, Windclanners zijn demonen en het ergste wat er bestaat... Ofzoiets," Ja dat had hij niet zo mee gehad op zijn trainingen.

⋆ I see what you don't see

Ze glimlachte vriendelijk. "Ik hoop dat dat een complimentje was.", miauwde ze met een ondeugende twinkeling in haar ogen. Hij knikte. "Jij bent ook anders... vriendelijker." Ze keek hem nieuwsgierig aan met haar blauwe ogen. Hij neeg zijn kopje. "Ik doe mijn best" "Ik zie mijn clangenotes anders dan jij. Dus hoe ziet ShadowClan ons? Behalve het woord hazenvreters dan." Ze vond het een grappig woord. Niet echt een beledigend woord. Behalve vreter dan. "Als vijanden," zei hij. Stormbreathe knikte. Logisch ook. "Dat word er ook erg bij ons apprentices in geklopt, Windclanners zijn demonen en het ergste wat er bestaat... Ofzoiets." Ze wiebelde glimlachend met haar oortjes bij zijn laatste woord. "Een demon dus. Interessant." Haar glimlach werd breder en ze zette zich nog eens gemakkelijk. "Bij ons wordt er vooral ingeklopt dat we sterker moeten worden en die kikkervreters in de pan moeten hakken. Ik denk dat je dat woord al wel kende dus..." Ze dacht even na over wat ze over ShadowClanners zeggen. "Jullie zijn de duivel en bijna erger dan Bloodclan. Alleszins dat zeggen ze want voor mij zie ik een vriendelijke kater hoor." Ze zwaaide een paar keer met haar staart. "Maar mag ik ook je naam weten?"

"Een demon dus. Interessant." ZE lachte kort en even keek ze hem aan. Jep, over die vijanden werd er zo gepraat, alsof het demonen waren. "Bij ons wordt er vooral ingeklopt dat we sterker moeten worden en die kikkervreters in de pan moeten hakken. Ik denk dat je dat woord al wel kende dus..." Hij knikte even. "Dat ken ik wel," zei hij kort. Jep, zo was het ook in Shadowclan. Je moest geen zwakte tonen, als je dat tenminste had. "Jullie zijn de duivel en bijna erger dan Bloodclan. Alleszins dat zeggen ze want voor mij zie ik een vriendelijke kater hoor." Nieuwsgierig zwiepte hij kort met zijn staart. "Bijna erger dan Bloodclan?" zei hij, toch wel ietwat verrast. Dat was wel iets extreem, niet? "Maar mag ik ook je naam weten?" hij knikte kort. "Mijn naam is Lurkingpaw," zei hij waarna hij kort de kop neeg voor de Elder. "En wat is uw naam?" zei hij vervolgens.