We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
De geur van stinkend, verbrand hout drong door in Willowstorm's neus. Hij trok zijn neus op en keek naar zijn witte poten die niet meer wit waren. Het as was erg dik en zijn witte poten werden donkergrijs, Willowstorm deed zijn best zijn staart omhoog te houden zodat er geen as op kwam, hoe minder as hoe makkelijker, toch? Willowstorm hoestte kort bij het snuffelen van een hol, het rook naar rottend vlees, en er was veel as dat dus letterlijk op zijn snuit kwam. Willowstorm keek rond, "Wat is hier gebeurd?" miauwde hij schors. Zijn donkerblauwe ogen werden wijdopen gesperd bij het zien van een verwoest kamp. "Was er hier ook een Clan?" vroeg hij zich af. Willowsorm voelde zich licht boos worden omdat niemand iets zei over een vijfde Clan. "Als het een Clan was, waar zijn ze dan naartoe?" Hij kon geen enkele kattengeur ruiken omdat het as alles overmeesterd. Dus het zou makkelijk zijn voor een dier hem aan te vallen. Het was hier zo duister, ookal was de lucht open. Willowstorm was voora ook bezig om op te lette. Zodat geen vos of das hem kon pakken. Maar plots bedacht de kater dat er misschien hier ergens wat prooi rondliep. Langzaam maar concentrerend liep hij voort op het minst verbrande deel. Het vuur was vast niet te stoppen, het kon drie dage door dit hele territorium razen. Wat een catastrofe, omgevallen bomen, verrot vlees, verbrande lijken. Willowstorm rilde bij het zien van de dode dieren. Hij liep naar een deel waar al een paar planten gegroeid zijn, hier moest toch wel 1 ratje te vinden zijn? Willowstorm keek rond, hij zou eigenlijk teruggaan met de prooi tusse zijn kaken, maar hij heeft al een dag niets gegeten en de Clan had toch genoeg, toch? Willowstorm zag een struik ritselen, hij keek op en maakte zich zo klein mogelijk, zijn staart moest helaas toch op de grond dus nu is hij zelf op zijn buik en kin vies. Willowstorm gromde stilletjes en bekeek goed waar het geluid vandaan kwam. Hij gleed zijn tng langs zijn voorlip en bewerkte zijn achterpoten. Hij sprong op het dier, maar dit dier was veel groter dan een rat, misschien net zo groot als een konijn. Het was een rat! Willowstorm beet hem gauw dood voordat het kleine dier hem kon aavallen. Hij nam ee paar happen en liep ermee naar het kamp. Hij spitste zijn oren, hoorde hij nou...pootstappen?
Dit gebied deed zijn naam eer aan. De walgelijke geur van verbrand hout was hier vele malen erger dan dat bij de Burnt Sycamore in het ShadowClan territorium. Het territorium leek nog donkerder en slechter dan dat van hen. Je zou niet verwachten dat vele manen geleden hier ooit een clan in vrede leefde, een clan die het stempel als goedaardig had gekregen. Iet wat teneergeslagen liet ze haar blik door het gebied heen gaan. Wat had ze verwacht hier te kunnen vangen? Er waren geen prooigeuren hier en sowieso overheerste de geur van het verbrandde woud het zo erg dat je ze niet eens zou kunnen ruiken als ze er wel waren. Een kleine zucht rolde over haar lippen en haar oortjes draaiden een keertje in het rond, zoekend naar een teken van leven in dit dode gebied. Geen muisje, geen vogeltje, niks. Er waren bijna geen planten, alleen zo hier en daar zag je een stukje groen wat zich een weg door de dikke laag as had weten te werken. Het was een treurig gezicht. In haar ooghoek zag ze plotseling iets roods. Omdat ze eerst hoopte op een prooi draaide ze vluchtig haar kopje en sloeg ze haar nagels uit, spande haar spieren aan om te springen als ze zag waar het heen wilde gaan. Maar het was helemaal geen prooidier. Langzaam ontspande ze haar spieren en keek ze verbaasd naar de rode bloem die uit de grond stak. Wat voor een bloem het was wist ze niet, maar mooi was het zeker. Voorzichtig deed ze een aantal pasjes dichterbij en reek ze ernaar uit het haar neusje, om de frisse geur van het rode bloemetje op te vangen in haar neusvleugels. Een kleine glimlach verscheen rond haar lippen toen ze haar kopje terugtrok en kort haar ogen sloot. Het moment duurde niet lang, want daar was de vieze walm van verbrand hout weer. Arcanewish opende haar ogen en draaide zich om, begon langzaam te lopen waarbij enkel het geluid van knisperende houtstukjes te horen was. Toen er pootstappen klonken stopte ze, waarbij ze haar ogen rond liet gaan en uiteindelijk bij een gestalte van een kater liet stoppen. Een vage walm van ShadowClan was nu kort te ruiken. Haar kopje werd een beetje gekanteld terwijl dat ze hem aankeek, wat deed die nou hier? "Hey," zei ze daarom ook maar, gezien het een clangenoot van haar moest zijn.
Onderwerp: Re: What happened? di 14 jul 2015 - 12:35
"Hey" miauwde een poes, gekend als Arcanewish. Willowstorm keek op en keerde zich naar de poes toe. "Oh, hallo." miauwde hij met een sukkelige glimlach. Zijn vacht was donkerder van het as en Willowstorm had geen zin om zich schoon te maken. As smaakt vreselijk en het blijft plakken tussen je tanden, wat dus een slechte smaak oplevert bij de prooi. Hij legde de rat dat hij zonet gevangen had op een verbrande boomstam zodat er niet te veel as op zou gaan zitten. Hij miauwde "Ik heb dit grote beest gevangen, best verrasend in zo'n slechte jaagplek." Willowstorm ging zitten en sloeg zijn staart om zijn middel heen.