Teach a flightless bird how to soar || Crowpaw,

Zijn bleke ogen lagen donker in diens kassen terwijl de kater omhoog kwam. Hij rekte zich uit en gaapte. Ja wellicht was het eens tijd dat hij aandacht aan Crowpaw zou schenken. Hij had de jonge kat als apprentice gekregen en eigenlijk had hij nog niet heel veel met haar gedaan behalve rotkleusjes gevend. Maar goed hoe verdome lang was zij nu al niet apprentice? Het was zielig absoluut zielig. Maar tja. Skyclan bloed bleek in haar te zitten. Ironisch eigenlijk de ene half clanner mocht de andere trainen. Het liet hem zacht glimlachen al verdween die lach al even snel. "Crowpaw hierkomen nu!" Blafte hij over de open grond van het kamp en begon zijn weg richting de ingang al te maken. Nee als er iets was waar Wolf niet van hielt dan was het wel kletsen met zijn apprentice. Werken dat was wat er gedaan moest worden.

_{Training had ze nog niet eens gehad van haar nieuwe mentor. Enkel klusjes. Het zouden misschien stomme klusjes moeten zijn, dingen als nesten van de elders vervangen en de nursery schoonmaken, maar Crowpaw vond ze niet eens zo vervelend om te doen. Het waren simpele, duidelijke klusjes en ze had eigenlijk het idee dat ze de clan er meer mee hielp dan ze zou kunnen doen door te leren vechten. Ze was toch te laf om in een gevecht nuttig te zijn, dat had haar vlucht tijdens de ShadowClanaanval wel bewezen. Ze was al blij dat, voor zover ze wist, niemand dat had opgemerkt. "Crowpaw hierkomen nu!" riep Wolverinebite. Crowpaw kromp even in elkaar door het harde geluid, waarna ze zich gauw omdraaide en met snelle passen haar mentor volgde. Bij StarClan, het werd gewoon steeds erger. Lionroar was tegen het einde al prikkelbaar geweest, maar Wolverinebite was nog strenger. Ze vroeg niet aan hem wat ze vandaag gingen doen. Ze zou het vanzelf wel zien. En eigenlijk durfde ze hem ook niet echt iets te vragen.}

Met kille ogen wachtte hij op haar en sloeg even met zijn staart het kamp uitlopend. Als apprentice van Whitelion was hij een van de gene die volledig achter Whitelions benaming als deputy had gestaan. Crowpaw was de apprentice van Lionroar geweest dus vroeg hij zich toch best af hoe zij zou staan tegenover Whitelion e of ze nog achter de verrader stond. Was dit zo dan zou ze het veel veel zwaarder krijgen dan hij al voor gedachten had. Met zijn bleke ogen staarde hij kil omlaag naar haar. "Dus wat heeft die verrader je allemaal geleerd?" Mompelde hij koeltjes haar reactie op het onderwerp testend.

Crowpaw voelde zich klein naast de enorme warrior. Haar vader was net zo groot als hij, maar zelf had ze het kleine formaat van haar moeder geërfd. Het enige van haar vader wat in haar te zien was, was het feit dat ze wat minder slank en smal was dan de meeste van haar clangenoten. Wolverinebite staarde haar met zijn bleke ogen aan. "Dus wat heeft die verrader je allemaal geleerd?" mompelde hij koeltjes. Crowpaw had al zo'n houding bij hem verwacht, aangezien hij een apprentice van Whitelion was geweest. Het maakte Crowpaw zenuwachtig. Ook zij had eerst gedacht dat haar mentor de clan verraden had, aannemend dat Everstar het wel zou weten, maar Spottedwish had ervoor gezorgd dat ze dat niet meer geloofde. Whitelion kon ze redelijk vermijden, op een enkele patrouille na. Bij haar mentor ging dat niet lukken. Ze gaf antwoord op de vraag zonder in te gaan op het 'verrader' deel van zijn zin. "Het meeste van jagen", zei ze zacht. "En een paar basis vechttechnieken." Ze hadden ook geoefend met ontwijken, maar dat zei ze niet. Natuurlijk was het belangrijk om aanvallen te kunnen ontwijken, maar ze had het idee dat Wolverinebite meer van aanvallen dan ontwijken hield.

Eigenlijk luisterde hij maar met een half oor naar haar en sloot zijn ogen gapend. "Jagen hmm. Well then laten we maar s gaan vechten. Of ben je van plan je hele leven lang weg te rennen Crowpaw?" Mompelde hij droogjes doelend op haar reactie toen Shadowclan het kamp aan viel en staarde haar strak aan. "Je zal moeten leren vechten als Riverclan echt besluit aan te vallen, of als Shadowclan beslist opnieuw aan te vallen." Mompelde hij kil en rekte zijn lichaam uit. "Goed dan laat me zien wat je kan doen."

Crowpaws hart sloeg een slag over. Had hij het gezien? Oh StarClan, hij had sowieso al geen goede indruk van haar gezien haar vorige mentor, maar nu was iedere hoop al helemaal vervlogen. Het maakte haar niet uit dat ze geen geweldige vrienden zou worden met haar mentor, maar dit zou haar trainingen nog stommer kunnen maken dan ze al waren. En nu mocht ze laten zien wat ze kon. Wat heel weinig was. Ze haatte dit soort opdrachten zo erg. Wat wilde hij precies zien? Moest ze hém aanvallen? Of een denkbeeldige tegenstander? Crowpaw wilde niets liever dan gewoon duidelijke instructies die ze op kon volgen. Ze schuifelde met haar poten. Ze kon ook moeilijk helemaal niets doen, maar ze had geen idee wát ze precies kon doen. Ja, ze had wel vechttraining gehad, maar natuurlijk, natuurlijk, wilde er nu geen enkele techniek in haar opkomen.

Met een strakke blik op zijn gezicht wachtte hij nog altijd op haar reactie en werd geirriteerder met de seconde dat deze niet kwam. Starclan verdomme waarom zat hij precies met dit ding opgescheept? Het irriteerde hem kapot dat zij niet gewoon snapte wat hij wou. "Okay Crowpaw vandaag nog als je wil anders kan ik net zo goed je meteen bij de elders laten plaatsen." Siste hij grommmend haar hard en kil aanstarend.

"Okay Crowpaw vandaag nog als je wil anders kan ik net zo goed je meteen bij de elders laten plaatsen." Zijn grommende toon joeg Crowpaw angst aan. Nu kon ze al helemaal niet meer nadenken. "Maar... wat moet ik precies doen?" piepte ze. Zijn opdracht was gewoon zo vaag! Misschien dat eerdere apprentices van hem zo geniaal waren dat ze hem meteen snapten, maar hoe kon zij weten wat hij precies bedoelde met "laat me zien wat je kan doen". Oh StarClan, ze wilde maar dat deze training voorbij was. Haar héle training. Maar als het zo doorging, zou dat nog wel even duren... Wat was het record van oudste apprentice? En zou zij het breken?