Beating heart

Een korte zucht rolde over haar hierna samengeperste kaken. Het was een paar dagen geleden dat ze met Thrushdive en Windpaw geschuild had onder de boomwortelen, maar vergete had ze het geen seconde gedaan. De afgelopen dagen was ze niet veel in het kamp geweest. Voornamelijk patrouilles en haar leerlingen, haar eigen dochter en nichtje, namen haar tijd in beslag. En de vrije tijd die ze had, spendeerde ze aan nadenken. Al eindigde dat meestal in dromen. Kon zij er wat aan doen dat zijn woorden bleven hangen, de woorden die nog nooit door iemand anders uitgesproken waren en voor haar bedoeld waren. De toon waarmee hij ze uitsprak was ook bijzonder, want in haar hele leven was er nog nooit iemand geweest die zo tegen haar had gepraat. Het liet haar gloeien van binnen, zo warm werd haar buikje ervan. De kattin zat onder een van de weinige loofbomen van het territorium, eentje die nu in zijn volle bloesems stond, al dwarrelden deze nu met grote aantallen naar beneden zodat de bomen groener en groener werden. Haar nachtzwarte vacht zat vol met rozige bloesems, terwijl de kattin wat dromerig naar de grond staarde. Niet zo verbazend, denkend aan hem.

~ Thrushdive ~

Haar gedachtes gingen manen terug. Nog voordat ze haar vier wonderschone dochters had gekregen, terug naar de periode dat ze werd afgestoten. Het was oh zo pijnlijk geweest om die twee dag in, dag uit bij elkaar te zien. Ze was niet enkel haar beste vriend verloren, maar ook nog eens de kater waar ze zo'n grote crush op had, dat ze wist dat ze nooit met al haar hart van een ander kon houden. Dat was ook zo, want er was nooit iemand anders gekomen. Behalve Ashdrizzle dan, de kater wier kittens ze ter wereld had gebracht. Het was een ongeluk geweest, ze waren gewoon vrienden geweest. Maar al voordat de kittens geboren waren ging het fout, iets wat de hele clan wel door was gegaan. De twee pasten niet samen, ook het gedeelde ouderschap ging alles behalve goed. Hij had gewild dat ze haar rank als Queen op had gegeven, dat ze de kittens had afgestaan. Maar, het waren ook haar kittens, die zij ter wereld had gebracht en had benoemd omdat hij niet op tijd aanwezig was. Snel schudde ze deze trieste gedachte weg, want een bekende geur die haar hart automatisch sneller liet kloppen wekte haar. Er klonk een stem en de kater kwam uit het struikgewas zetten. Een klein glimlachje begon rond haar lippen te spelen, terwijl ze haar vacht een keertje uitschudde en zich weer op haar achterwerk liet zakken, staartje rond haar pootjes geslagen. "Hey, mr. charming," plaagde ze hem toe terwijl ze hem met sprankelende oogjes aankeek.

Haar bonzende hart was iets wat ze niet kon bedwingen, want diep van binnen probeerde ze het te kalmeren, natuurlijk zonder effect. Het was de manier waarop hij naar haar keek, op de manier hoe hij uit de struiken tevoorschijn was gekomen, op de manier hoe hij sprak. Voordat ze het wist was de kater dichter naar haar toegekomen en voelde ze zacht zijn kop langs die van haar strijken. Het was een move die ze niet had verwacht, zou hij dan echt..? Het kon natuurlijk nog vriendschappelijk zijn, misschien deed hij dit alles wel om haar te laten zien wat voor 'n goede vrienden ze waren. Of zou ze dan toch echt een kans maken? Nee. Hij had al een partner, hij had al kittens net zoals zijzelf. Een nerveus glimlachje kwam rond haar lippen te liggen, en dat terwijl de zwarte kattin deze kant eigenlijk nooit zo liet zien.
Zijn woorden lieten haar slikken, en het moment leek te komen om flauw te vallen toen ze zijn tong langs haar oor voelde. Wilde hij misschien dat haar hart zichzelf een weg omhoog zou kloppen? Zacht, twijfelend, maar vooral teder drukte ze haar zwarte neusje in de vacht van zijn nek. "Goed, zeker nu jij hier bent," mauwde ze op een wat gedempte toon, waarna ze voorzichtig haar kopje terugtrok zodat ze hem in zijn blauwe kijkers aan kon kijken. Haar hart bonsde nog altijd als een bezetene, misschien zou hij het wel voelen. Misschien was het nu aan haar om een move te maken, maar wat als ze alles straks in één keer weer zo verpesten? Voorzichtig kwam ze weer overeind en krulde haar staart een beetje omhoog, waarna ze haar spieren in beweging zette en langzaam begon aan een rondje om hem heen, waarbij haar staart langs zijn kin streek en zo over zijn flank in de richting van zijn schoft ging. Hierna werd hetzelfde rondje terug weer gemaakt, die eindigde met het puntje van haar staart die nog lichtjes zijn kin raakte, waarna ze weer voor hem ging staan. Zonder iets te zeggen, gewoon afwachtend, maar wel met een brede grijns rond haar lippen dit keer.

Toen ze voor zijn neus weer gestopt was stond de gestreepte kater op en kwam regelrecht op haar afstappen. De blik in zijn ogen was iets wat ze nog nooit had gezien, maar het liet haar hart enkel sneller bonzen. Elke stap die hij dichterbij deed leek uren te duren. Voor een kort moment was er nog een flikkering te zien in haar ijsblauwe ogen, die regelrecht in die van hem keken. Ze voelde hoe de kater haar zachtjes in haar oor beet en hoe zijn kaak hierbij langs haar vacht gleed, iets wat haar voor een kort moment liet rillen. Voordat ze het wist had de kater haar al op de grond geduwd en voelde ze zijn tong langs haar wang strijken, wat een korte maar vooral zachte snor van haar kant opleverde. "Thrushdive.." mompelde ze zachtjes als reactie terug. "I love you." I always did. Ze wist wat er nu zou gaan gebeuren, iets wat oh zo fout was. Beide hadden ze kittens, hij had zelfs een partner en het kon gewoon niet. Tegenhouden deed ze hem niet, het was alsof haar volle verstand uitgeschakeld was. Maar ze wilde hem, ze wilde hem zo graag. Iets waar ze vroeger van gedroomd had, maar waarvan ze wist dat het nooit zou gebeuren. Iemand om wakker mee te worden, iemand om in het bijzijn van anderen gewoon lief te mogen hebben. Dat zou bij hem nooit kunnen. En ze wist ook goed, dat haar hart nooit van een ander zou kunnen houden. Elk beetje van Thrushdive wat ze kon krijgen, voelde aan alsof er hordes vogels door haar buikje heen raasden.

De gedachte kwam plotseling in haar kop omhoog zetten om dit alles af te kappen. Om hem te zeggen dat het niet kon, dat ze voor een keer de wijze moest zijn. Maar ze wilde niet, of misschien durfde ze het wel niet. Een lafaard, dat was het geen wat ze altijd al was geweest. Kansen genoeg verspild in de liefde, nu was het te laat voor haar. Maar bij de woorden van de kater werd ze weer in haar trance getrokken. Liefde maakt blind. Dit liet toch maar eens blijken dat dat gezegde een wel degelijk een kern van waarheid had. De kattin slikte een keertje, maar bij het voelen van het warme lichaam van Thrushdive vloeiden alle onzekerheden weer weg. En toch was er die ene gedachte, die ene gedachte die nooit weg zou gaan: dit is fout.
Met een kleine, zelfs een beetje verlegen, glimlach keek ze naar de kater die nu naast haar lag. Bij de murmelende woorden van de kater kroop ze dicht tegen hem aan. Een teder likje langs haar oor volgde. Van haar kant kwam er geen antwoord, behalve een heel zacht gesnor wat alleen voor hem hoorbaar moest zijn. En voelbaar, omdat ze tegen hem aanlag. Het was een hele tijd stil van haar kant, totdat ze haar kopje langzaam ophief. "Thrush.. dit is zo fout.." murmelde ze zacht terwijl ze haar blik afwendde.

Het was vooral uit verlegenheid en schaamte dat ze haar blik af had gewend. Zijn staart had zich om haar heengeslagen en het voelde zo warm en veilig.. Maar het mocht gewoon niet. De kater slaakte een lichte zucht en voor een kort moment draaide haar oortjes wat naar achteren, misschien irriteerde hij zich wel aan haar. Fawnstep was nou eenmaal gevoelig voor dit soort dingen, zeker na alles wat zich al allemaal in haar leventje afgespeeld had. Er schoot een warm gevoel door haar lichaam heen toen de kater zijn poot tegen haar wang aanlegde, waardoor ze wel naar hem moest kijken. Hij murmelde dat hij er geen spijt van had. "Ik ook niet.." zei ze op hetzelfde zachte toontje. De kater zei dat niemand er ooit weet van zou mogen hebben, wat de gevolgen dan ook zouden zijn. Hun kleine geheimpje. Toen hij een likje langs haar wang gaf sloot ze kort haar ogen. "I promise.." murmelde ze vervolgens zachtjes en ze opende haar ijsblauwe ogen weer. Haar kopje drukte zich voor een kort moment in zijn hals. Hierna liet ze haar zwarte kopje op haar poten zakken en keek ze het woud in.

Zijn tong was weer even liefkozend tegen haar aan te voelen, maar toen verdween de warmtebron naast haar. Fawnstep hief haar kopje en knipperde een keertje met haar ogen, maar toen zijn woorden tot haar doordrongen knikte ze wat afwezig. "Oh.. uh.. ja.. natuurlijk.." Met lichte moeite wist ze een ongemakkelijke glimlach rond haar lippen te krijgen. Haar hele leven had ze naar niks anders verlangd, om hem zo dicht bij zich te hebben. En nu had ze het.. en dan..? Ze wist het eventjes niet zo goed meer en het zou verstandig zijn om zijn plan gewoon te volgen. De kattin hees zich op haar slanke pootjes en wendde haar blik af, waarna ze een blaadje uit haar vacht viste en deze snel een wasbeurt gaf. "Okay.. dan.. zie ik je nog wel..?" Ze wierp hem een vragende blik, maar wachtte niet echt af op een antwoord en zorgde ervoor dat haar poten in beweging kwamen. Uiteindelijk verdween ze in het struikgewas, om in de richting van het kamp te gaan.