Adulescentis [Open+spt]

Onderwerp: Adulescentis [Open+spt] za 13 jun 2015 - 10:16

Met een hoog tempo rende ik tussen de bomen door. Het konijn dat ik achternazat was snel, en ik was niet zeker of ik hem wel kon pakken. Toch ging ik vrolijk verder met de achtervolging. Mijn conditie was met de tijd een stuk verbeterd. Misschien nog niet zo goed als ik wilde, maar ik kon de meesten nu wel bijhouden. Ik had hard gewerkt, en dat was te zien. Ik was gegroeid, en niet zo'n beetje ook. Eindelijk was ik een beetje gelijk aan mijn leeftijdgenootjes. Ook kon je lichte spierbundels onder mijn huid zien opbollen als ik zo in beweging wad. Het konijn schoot door een struik, en met een grijns remde ik af. Hij had gewonnen. Ik draaide me om, en sjokte richting het kamp. Een plotseling geluid deed me opkijken. Prooi? Nee, het rook als een kat. Vijand? Misschien. 'Wie is daar?' Mauwde ik op mijn hoede. Soms schrok ik zelf een beetje van mijn stem, die ook een hele verandering had doorgemaakt.

[Open voor iedereen // spt]

Ripa sloop door de bosjes, hij wist niet waar hij was. Hij keek in het rond, langzaam. Hij spitste zijn oren, nog steeds wist hij niks. Hij ontbloten zijn tanden toen een geur in de beurt kwam, hij zal Bloodclan meer in de spotlights zetten. Hij hoorde een stem maar bleef tussen de bomen staan op zoek naar dat geluid, tot hij een kat zag staan. Hij zakte diep tegen de grond aan, hij zal zijn leider niet teleur stellen. Hij sprong naar de kater toe en landde ervoor, hij haalde zijn kop omhoog en staarde strak naar de kater. "Een waardige leerling, ben je klaar voor een gevecht." Sprak hij met lichtelijke gesis en zijn klauwen schoten eruit. Hij was er namelijk achter gekomen dat hij zijn klauwen eruit kon halen en schoot gelijk in gevechtshouding. Hij zal Claw niet teleurstellen, hij keek strak erna maar had wel een grijns die op zijn gezicht kleurden.

OCC: Zijn naam wordt nog veranderd dus raak please niet in verwarring

Bloodclan. Zodra ik de nare geur rook, gingen mijn nekharen overeind staan. Ik schoot snel in een verdedigende positie, zoals ik de geleerd had. De geur was niet heel sterk, en gemengd met .. een andere geur, maar toch was ik meteen op mijn hoede. Sinds ik echte trainingen had had ik nog nooit echt gevochten. Oke, de oorlog met Windclan, maar die telde ik liever niet mee. De littekens in mijn poten waren nog steeds zichtbaar, en ik was daar geen partij geweest. Maar nu had ik veel vooruitgang gemaakt. Plotseling sprong de bloodclanner tevoorschijn uit de bosjes. Het was een kater, een stukje jonger dan hijzelf en ongeveer even groot. Als dit uit ging lopen op een gevecht, zou dat een spannende zijn. "Een waardige leerling, ben je klaar voor een gevecht." Een gevecht dus. Ik blies zachtjes, en verplaatste mezelf in een meer aanvallende houding. Als deze kater een gevecht wilde, kon hij een gevecht krijgen. 'Wat moet je hier, op Shadowclan territorium?' Gromde ik half.

Ripa stond recht voor de neus van de Clanner, zijn ogen bekeken hem strak. Elke beweging ging hij op letten, 'Wat moet je hier, op Shadowclan territorium?' Gromde de kater. Hij staarde hem aan en reageerde er niet op, zonder iets te vertellen sprong hij recht op de kater en zetten zijn vlijm scherpe klauwen in zijn flank en probeerde hem tegen de grond aan te pinnen omdat hij zo zou kunnen winnen van de kater. Hij verraden het dat dit dus de Shadowclan was, hij wist dat namelijk niet, hij hapten naar zijn nek toe. Ze waren bijna even oud maar hij vocht meer, hij had vele spieren en zoals altijd stond hij wel klaar om de acties van Bloodclan bekender te maken. Hij haalde uit naar zijn gezicht, als hij nu wel of niet lag. Hij wilde hem op de grond te krijgen om zijn lichaam te bewerken met zijn klauwen, hij maakte zich klaar om een harde klap te geven. Hij boorde een van zijn klauwen naar zijn borst, hij wilde bloed zien. Bloed moest stollen en hij wilde niet dat de Shadowclanner dat verstoorde, hij wilde Bloodclan weer aan de macht krijgen. Hij zal Claw niet teleurstellen, dat zal hij nooit doen.

Plotseling begon de kat als een dolle aan te vallen. Hij sprong op me, en zette zijn klauwen in mijn flank. Ik gaf een klein kreetje van de pijn, maar vermande mezelf snel en schudde de kater van me af. Vervolgens haalde mijn tegenstander nog enkele keren naar me uit. Hij hapte naar mijn nek, haalde uit naar mijn snuit. Ik ontweek deze aanvallen zo goed als mogelijk, maar toen hij uithaalde naar mijn borst ontstond daar toch een ondiepe snee. Ik beet even op mijn lip, en dwong mezelf om snel na te denken. Ik moest nu snel gaan aanvallen. De kater stopte even met zijn snelle reeks aanvallen, en ik haalde uit naar zijn neus en ogen, in de hoop zijn zintuigen te ontmantelen. Vervolgens dook ik weg voor hij weer terug kon slaan. Ik haalde nog een keer uit naar zijn borst, maar hield me een beetje gedeisd.

Ripa stond recht overeind, het voelde goed hoe de kater pijn kreten leverde. Het was namelijk zijn bedoeling, om katten bang te maken voor Bloodclan. Hij staarde naar de kater recht voor hem, de kater haalde uit naar zijn neus en zijn ogen. Hij drukte zijn poot tegen zijn eigen poot aan, om de zijne niet in zijn gezicht te laten komen moest zijn poot alle klappen maar op vangen en greep met zijn klauwen de poot van de kater vast. Bloed drupte van beiden op de grond, alleen dacht de kater te snel voor hem en kraste hem over zijn borst heen. Ripa deed al zijn gewicht in de poot die de katers poot nog vast had en haalde uit met zijn andere poot naar de poot van de kater, hij liet daarna los en gaf een flinke kopstoot tegen de katers kop aan. Hij gaf vele kop stoten aan de katten, dat was immers een van zijn technieken. Vlak daarna hapten hij weer naar de nek en deze keer harder dan eerst, daarna nam hij weer afstand. Hij keek kil naar de kater voor hem, hij kende de Shadowclanner niet. Alleen moest hij wel bij zijn leider komen aan zeuren dat Bloodclanners, Elite gevaarlijk zijn dan dat ze dachten. Dat was zijn doel die hij wilde behalen, hij haalde uit naar de kater voor zich omdat het moest.

De poes was simpelweg een wandelingetje aan het maken totdat twee bekende geuren tot haar drongen, twee van wie ze hoopte dat ze niet bij elkaar hadden gehoord: bloed en Bonepaw. Zonder verder nog na te denken begon ze richting deze geuren te rennen, en nu rook ze ook een mede-apprentice. Angst maakte het koud om haar hart, wat was er aan de hand?
Al snel was ze bij de twee. De shadowclan apprentice herkende ze als Emberpaw, en deze werd aangevallen door Bonepaw.
Haar hart stond even stil, ze hield van Bonepaw, hij was een zeer vriendelijke kater, maar ze kon haar Clangenoot niet zomaar laten sterven.
De poes sprong uit de bosjes en stortte zich op Bonepaw, ze drukte hem op de grond, haar nagels echter niet uitgeklapt. "Bonepaw! Waar ben je mee bezig!"Miauwde ze geschrokken terwijl ze hem verward aankeek.

-hopelijk is t niet erg? ^^"

Onderwerp: Re: Adulescentis [Open+spt]