Lay me down

Haar pootkussens voelde pijnlijk aan terwijl ze over de met dennennaalden gevulde grondbodem liep. Haar grijze oortjes wiebelden af en toe heen en weer, om te zien of er nergens geen gevaar school. Nu ze getraind werd door Innerghost, lette ze veel beter op en voelde ze zich ook meer waard. Ze kon zeggen dat ze voor 't eerst in d'r leven wat zelfwaarde voelde. Niet dat ze zichzelf niet respecteerde als medicine cat, maar dat was simpelweg anders. Nu voelde het beter aan, natuurlijker. Alsof ze al die tijd toch voorbestemd was om warrior te worden. Ze deed er enkel wel dubbel zo lang over als een normale apprentice, maar dat terzijde deed ze het toch redelijk goed. Toen de poes een omgevallen boomstam zag liggen, trippelde ze er naar toe en sprong ze luchtig erop. Een zachte zucht verliet haar bekje, blij zijnde dat haar pootkussens voor heel even geen prikkende naalden hoefden te voelen.

{1st post Fawnstep}

Zodra ze beweging hoorde in de verte keek ze op, ergens hopende dat het net die ene kater zou zijn. Maar zodra ze de glimp van iemands almaar bekende zwarte vacht zag, verdween haar hoop als sneeuw voor de zon. Alsnog wist ze een kleine glimlach boven op haar gelaat te toveren. 'Hey, Little,' Klonk de andere, waarop de grijze poes reageerde met een knikje van haar kopje. "Goedendag Fawnstep," Sprak ze terug, met haar altijd zo vriendelijk en fluweelzachte stem. Afgezien het feit dat Littlestream altijd medicine cat taken gedaan had, was haar gestalte veel slanker dan dat van haar zus. Alhoewel er nog steeds jonge spieren aan het groeien waren, was het toch duidelijk dat de twee tot nu toe een andere manier van leven hebben gehad. Echter hadden zij en haar zus op één vlak iets gelijk; de liefde. Ze wist maar al te goed van Fawn's chaotische liefdesleven, vooral wat Ashdrizzle betrof. Littlestream zelf kon daar niet echt veel op zeggen, aangezien ze bedrogen was geweest door zowel Ash als Nightspark. Ze kon er zelfs een heel verhaal van maken. Iedereen mocht zeggen wat ze wilden, maar de grijze poes wist tenminste wel wat ze later allemaal tegen haar kleinkinderen zou moeten zeggen wanneer het op liefdestips aankwam. Als ze die tenminste ging krijgen. Ze schudde even haar kopje en glimlachte zachtjes, duidelijk niet bepaald lettende op het gezelschap van haar zuster. 'Mind if I join you?' Het waren de woorden die haar deden opschrikken. Een nee gebaar werd gemaakt met haar kopje, waarna ze wat opzij schuifelde. "Kom er maar bij," Grinnikte ze.

Algauw sprong haar zus op de boomstam en zette ze zich neer naast haar. Nog steeds kon de grijze poes het niet laten om breed te glimlachen, pas nadien doorhebbende dat dit vast een tikkeltje vreemd overkwam. En dus sloeg ze de nogal dromerige lach van haar gelaat en keek ze opzij toen haar zus een vraag stelde. 'Alles goed?' Klonk deze als volgt, waardoor Littlestream eventjes knikte. Nu was alles goed met haar. Eigenlijk al sinds ze hem ontmoet had.. Nu deed ze het weer! Een zachte zucht verliet haar bekje. Ze moest leren aan iets anders te denken, maar het was nu eenmaal zo dat ze sinds het gevecht met Windclan aan niemand anders meer kon denken. Overal waar ze kwam maakte ze zich zorgen om hem, het was zelfs zo erg dat ze het eng begon te vinden. "Ja hoor, nu wel." Greens ze, nog steeds opzij kijkende. "En met jou?" Klonk ze vervolgens.

Toen haar zuster zei dat alles ook met haar goed ging, greens de grijze poes even. Haar olijfgroene blik priemde zich in de helderblauwe van Fawnstep toen ze terug sprak. 'Maar, eh. Hoezo, nu wel?' Opnieuw verscheen de grijns op haar gelaat en keek ze even weg. Om eerlijk te zijn wist ze het niet goed. Maar telkens als ze aan die ene bepaalde kater dacht, werd ze vanzelf gelukkig. Maar haar gevoel werd verduisterd door haar verleden. En dus was het allemaal nogal verwarrend en wist ze geen blijf met deze gevoelens. "Gewoon.." Murmelde ze wat zachtjes. Haar kopje schudde zich uit en haar pluizige staart krulde zich om haar smalle lichaam heen. "Laten we zeggen dat ik gewoon iemand leuk heb ontmoet.. Het lijkt wel alsof de enge dagen verder van me af zijn dan ooit tevoren.. snap je?" Miauwde ze nadien, waarna een zucht volgde. "Nee laat maar.. Het is stom.. het is gewoon een stom gevoel." Vulde ze zichzelf al snel bij, wat duidelijk aangaf dat de poes er zelf nog niet helemaal zeker van was.

Toen haar zusje verklaarde dat het geen stom gevoel was, maakte de poes een nee-knikkend gebaar met haar kopje. Het was wel stom, aangezien ze niet eens zeker was van wat ze nu precies voelde. En daarbij was het zelfs nog gekker dat ze zulke gesprekken kon houden met haar zus, afgezien het feit dat de twee niet altijd even goed met elkaar overweg konden. 'Dus... wie is het die jouw dagen doet opklaren?' Eventjes leek Littlestream te twijfelen, en aangezien deze twijfels toch de doorslag hadden gemaakt schudde ze even haar kopje. "Nee laat maar.. Het is toch niet belangrijk.." Ze had al genoeg meegemaakt en was juist blij dat ze voor nu geen drama meer had in haar leven. Of .. wou ze juist terug drama? Wou ze nu wél iemand hebben? Maar .. ugh! Ze was het beu om zodanig lang na te denken over onnozele dingen zodat ze nadien last zou krijgen van hoofdpijn. Het was stom, punt.

Haar zusje bleef ontkennen dat het stom was, niet belangrijk, enkel maar hersenspinsels die nooit uit zouden komen en verbeelding waren. "Nee laat maar.. Het is toch niet belangrijk.." De zwarte kattin grijnsde eventjes kort, waarschijnlijk had Littlestream het goed te pakken. Iet wat dromerig wendde ze haar ijsblauwe oogjes weer van de ander af. "Ik denk dat je bang bent om te geloven dat je zoiets overkomt," mauwde de zwarte kattin met een zacht glimlachje, "maar geloof me, dit voorjaar brengt veel warme gevoelens.." Haar stem stierf weer een beetje af en de dromerige uitdrukking op haar gezicht, terwijl ze nu haar eigen kopje schudde. Eigenlijk mocht ze zo niet denken, dat was fout. Maar.. wat kon ze anders? Ze kon hem gewoon niet uit haar kop zetten..

'Ik denk dat je bang bent om te geloven dat je zoiets overkomt,' Mauwde haar zusje terwijl ze zachtjes glimlachte. De grijze ex- medicine cat slikte even.. Klopte wat Fawnstep zei? Was ze echt te bang om te geloven dat dit haar weer overkwam? 'maar geloof me, dit voorjaar brengt veel warme gevoelens..' Nu was het niet op Littlestream bedoelt, en dat wist ze. Nieuwsgierig keek ze Fawnstep aan. Een plagerige schouderduw kon er nog net vanaf, waarna ze oprecht nieuwsgierig in diens ogen keek. "Nu jij, wie is het?" Greens ze.

Ze leunde wat dromerig mee door de schouderduw die haar zusje haar gaf, maar toen ze hoorde wat deze vroeg aan haar schudde ze snel haar kopje. "Oh.. nee.. Niet.. niet zo," zei ze met een kleine glimlach en zuchtte een keertje opgelaten. "Laten we gewoon zeggen dat ik een oude vriend weer terug heb in mijn leven," zei ze met een voorzichtige glimlach.