Would you mind

De tabby was licht geschrokken toen hij iets tegen Blackpaw wou zeggen maar ze gewoon dooliep. Waarschijnlijk had ze hem niet gehoord maar ze zag er behoorlijk gefrustreerd uit. Zij had hem de vorige keer geholpen toen hij kwaad en verdrietig was dus nu vond hij dat het zijn beurt was achter haar aan te gaan. Dawnpaw bewoog zich voort tussen de struiken door en volgde de geur van de bruine poes. Hij hoorde hoe haar nagels een geluid maakte op de stenen en hij zag witte strepen van het schrapen. Wat deed ze aan de grenzen? Hij keek toe hoe ze zich liet zakken aan de grens. Het leek niet alsof Black zich helemaal oké voelde. De grijze kater liep verder en liet zich zacht naast haar zakken, op zon vijftien centimeter. "He, Blackpaw, alles oké?" vroeg hij zonder moeite te doen zijn bezorgde toon te verstoppen. echter kon ze niet antwoorden want een andere kat sprak al. "Wat moet dat hier! Kijk maar uit dat je de grens niet oversteekt, vuile rattenvreter!" Dawn stond weer op en keek de Windclanner die gesproken had. "Rattenvreters? Moet jij veel zeggen, konijnenjager!" riep hij terug.

Dawn voelde zich beledigd en zei terug dat zij konijnenjagers waren. "Ik weet wel dat konijnen duizend keer beter smaken dan dat smerige kraaienvoer wat jullie vreten!" Dawn lachte luid en schudde zijn hoofd. "Dan zit je toch mis, alles is beter dan die schrale prooi van jullie!"
"Yo, relax. Ik zit braaf aan m'n eigen kant," zei Blackpaw tegen de Windclanner. Het was duidelijk dat de bruine poes hier geen zin in had en Dawn net zo min. "Voor hoe lang nog? Of komen jullie weer met z'n allen ons kamp in om Everstar nog een leven te ontnemen net zoals die zwarte laffe kater?" Dawn keek hem even minachtend aan voor hij, net zoals Blackpaw, even met zijn ogen rolde. "Als jullie echt de Warrior Code volgde wisten jullie wel beter, vossenharten!" De grote, grijze tabby keek met lich tgefronste wenkbrauwen naar de andere grijze kater, die dan wel een stukje kleiner was. "Zeg, ik weet niet of je het doorhebt, maar jij bent nu degene die aan het uitdagen is. Niet wij. Als je het wil hebben over de redenen van de oorlog en of het terecht is of wij jullie aanvielen, dan verwijs ik je graag door naar de kat die de zus van Innerghost vermoord heeft. Dan kan je met hem lekker een gesprek houden over het volgen van de Warrior Code." Dawn knikte instemmend. Black stond op en keerde de Windclanner de rug toe. "Kom Dawn. Ik heb je gemist. Laten we ergens anders bijpraten." Dawn knikte opnieuw en wou met haar meewandelen. "Zeg, ben jij niet dat ding wat die zwarte kater heeft geadopteerd?" Ding? Dawn keek weer over de grens heen en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Ze is geen 'ding', Windclanner", zei hij. "Dit zal je bezuren, Shadowclan schorem!" Hij vloog naar Blackpaw toe en boorde zijn nagels in haar rug en beet naar haar nek. Voor hij zelfs nog maar besefte wat hij deed sprong Dawn al naar de grijze kater toe en probeerde hij hem van Blackpaw af te duwen. Ironisch, zonet was de kater nog bezig over grenzen overstelen en nu zat hij toch echt op Shadowclan gebied.

"Blizzardpaw!" De grijze tabby keek op en zag een zag een warrior die de apprentice bij zijn nekvel wegsleepte van Blackpaw. "Wat haal jij in StarClans naam in je kop, zonder toestemming de grenzen oversteken!" Dawn keek van de twee Windclanners naar Blackpaw. "Grenzen oversteken? Ik bescherm de grenzen juist! Je hebt teveel met je kop in die muffe kruiden van je gezeten, je hallucineert man." Dawn fronste. Kruiden? Dus dat was de medicine cat van de Windclan. Dat de kleine kater zo weinig respect toonde zorgde dat Dawn zich kwaad maakte. "Het maakt me niet uit wat Starclan hier van vind. Deze poes gaat er aan. Hoe dan ook." Opnieuw viel de kater Blackpaw aan. Dawn wist niet wat hij moest doen. Hij wou Blackpaw helpen, natuurlijk, maar zou zij zich niet beledigd voelen als hij de kater de hele tijd van haar af haalde? Dat was wel het laatste van zijn zorgen. Na een tiental seconden spande de tabby zijn spieren en sprong opnieuw naar de at toe die dus Blizzardpaw heette. Dawn zette zijn nagels in diens schouders en probeerde hem van zijn vriendin af te trekken. "Ben je gek in je kop?" siste Dawn terwijl hij zijn klauwen klaar hield om die over de katers gezicht te halen, mocht die nog idiote ideeën hebben. "Wat ben je van plan, een kan vermoorden terwijl er één van haar vrienden bij is en de medicine cat van je eigen clan?!" Zijn ogen spuwden vuur. Hij keek rond, naar de bruine Windclanner en dan naar Blackpaw.