[Sharing Tongues, clanevent] When the dawn sets

Tag: Met een random iemand C:

+ Sharing Tongues of Samen Tongen is een clanevent, iedereen uit de Shadowclan mag hier reageren. Bij het Samen Tongen ga je samen eten en gezellig kletsen

Het was sinds tijden weer is een wat warmere avond, en de zon was aan het ondergaan. Zoals vaker op zulke mooie avonden verzamelden zich katten om samen te praten en te eten, oftewel samen te tongen. Met een glimlach op haar gezicht pakte ook Foxpaw een prooi van de prooistapel en ze ging naast een ander zitten. "Hallo," miauwde ze relaxt en ze keek naar de gekleurde lucht. Oh, van zulke avonden kon ze zo genieten! En toen ze om zich heen keek, zag ze dat ze niet de enige was. Nee, er begonnen zelfs steeds meer katten haar voorbeeld te volgen.

Rode lichtstralen vielen de Nursery binnen toen ze haar ogen had geopend. Het had haar nu lang genoeg geduurd haar lange slaap en ze begon terug te verlangen naar haar taken als Warrior. Ze stond rustig op en schudde haar vacht uit. Vanavond zou ze eens naar buiten gaan. De rode avondlucht straalde neer op het Camp en er werdt een Sharing Tongues georganiseerd. Ze glimlachte en liep naar een stukje mos waar ze ging zitten. Naast haar plofte al snel een Apprentice neer, Foxpaw. "Hey Foxpaw" miauwde ze vriendelijk terwijl ze een lik over haar poot gaf en zich begon te wassen. "How are your trainings going?" murmelde ze terwijl ze door ging met haar wasbeurt.

Tag: Foxpaw

De kleine rode kitten kwam de nursery uit gelopen. Het was een warme avond, heel erg mooi. Ze rekte zich uit en gaapte. Er waren veel anderen buiten, wat niet zo raar was op zo'n mooie avond. Veel andere pakte wat van de prooistapel en gingen met elkaar praten. Overal begonnen gesprekjes en blij ging Red met haar ogen over elk groepje. Zelf zei ze niks. Na een tijdje kijken, liep ze naar de anderen toe."Hallo", zag ze Foxpaw tegen een andere kat zeggen."Hey Foxpaw", ze herkende Otterflight naast Foxpaw. "How are your trainings going?" Ze besloot om bij Foxpaw en Otterflight te gaan zitten."Hi,", zei ze naar de twee katten die voor haar zaten.

Tag: Otterflight & Foxpaw

Tag: Otterflight & Redkit

"Hey Foxpaw" miauwde de poes, Otterflight, tegen haar en Foxpaw glimlachte. "How are your trainings going?" De rode apprentice keek naar haar prooi en toen weer naar Otterflight. "Ik heb nog geen mentor," miauwde ze en ze nam snel een hap om het praten over trainingen een beetje te vermijden. Natuurlijk had ze hier en daar wel wat opgepikt, maar echt een mentor had ze nog niet. Ach, dat zou de volgende ceremonie wel komen, daar was ze niet ongerust over. "Hi," klonk het opeens en de rode poes keek naar de kitten, die bij hen was komen zitten. "Hallo," antwoordde ze en ze nam nog een hap uit haar prooi.

Foxpaw leek niet helemaal op haar gemak bij de vraag die ze had gesteld. Haar oren kantelden zich naar voren terwijl haar amberen blik op Foxpaw bleef rusten. "No need to worry. I'm sure Shrewstar will give you a good mentor" miauwde ze met een knipoog. Ze wilde eigenlijk net opstaan om een prooi van de prooistapel te gaan halen toen Redkit zich bij hen voegde. Ze kende de kitten vanuit de Nursery. "I'll get myself some prey" sprak ze en stond op waarna ze naar de prooistapel liep. Daar koos ze een merel uit en liep terug naar het kleine gezelschap. "Hey Redkit" miauwde ze en kriebelde de kit met haar staart op diens kopje.

Tag:Foxpaw & Redkit

De kater had een tevreden glimlach, en een maar al te zelfverzekerde tred. Er werd hem wel vaak gezegd dat hij rondliep alsof hij alles hier bezat, maar aangezien er altijd humor in de opmerking had gelegen maakte het hem niets uit. Als anderen zich aan hem stoorden zouden ze het heus snel genoeg zeggen, hij dacht niet dat het zo gebeuren though. De warrior deed braaf zijn deel, en meer, en het beviel hem prima. De reden dat hij vandaag zo zelfverzekerd liep was vanwege het feit dat hij een eekhoorn én een flinke vogel had weten te vangen. Een mooie bijdrage aan de schamele prooistapel, op de steeds warmer wordende avonden. Misschien zou hij er vanavond iemand blij mee maken, en dus nam hij zelf maar een muis, die nogal klein en mager was, en legde de twee flinke prooien neer. Hij had ze toch niet nodig. Daarna ging hij op een plekje in de avondzon liggen, met de prooi, en sloot even vol genot de ogen. Heerlijk.

Tag: No-one yet

Speels sloop ze door de omheining van groen langs de rand van het kamp. Haha, kijken of het haar lukte om een hapje van iets te proeven. De zon had een prachtig rode kleur gekregen. Het werd Newleaf. En hopelijk snel. Echokit had het wel door, het was druk in de nursery. En dat hoorde bij het voorjaar, toch? Liefde. Blegh, veel te klef. Ze bleef liever buiten, en sloop dan eens op de prooistapel af. Was ze sterk genoeg om apprentice te worden, dan was ze sterk genoeg om echt te eten. Ze sloop richting het voedsel, maar de bruingestreepte wollen staart miste ze even ~~ja dat kan.~~ De zwart en witte kitten tuimelde voorover op de vochtige aarde. "Oeff..." bracht ze uit, en keek naar de eigenaar van de pluizige staart. Whoops...

Tag;; Tallshadow

Icicleshard liep met rustige en sierlijke passen naar binnen toe, ze had net nog gejaagd maar haar laatste jaagpoging had niet veel uitgehaald. Ze joeg al meer dan dat ze eigenlijk hoefde en nam er dan ook genoegen meer voor vandaag. Haar blauwe ogen gleden over de katten heen en al snel merkte ze op dat er een Sharing Tongues was, haar ogen landde nu op een licht rossige kitten en ze glimlachte opgewekt. Zo te zien was Redkit haar pleegkitten ook aanwezig. Met snelle en sierlijke passen rende ze op de kitten af en gaf haar bij aankomst een voorzichtig neusje. "Hoi Redkit!" Mauwde ze vriendelijk, een zachte spin verliet haar al snel. Ze praatte nauwelijks harder dan de wind, maar dat hoefde ook niet. Het was niet zo dat ze onzeker was; ze hield er gewoon niet van haar stem te verheffen. Haar ogen keken even Tallshadow aan over wiens staart net een kitten was gestruikeld. Ze glimlachte eventjes voordat ze met een wat hardere mauw de andere katten begroette. "Goededag Tallshadow," Mauwde ze eerst, ze had door dat er nog een kattin bij haar pleegkitten zat. "Otterflight." Groette ze nu, alleen de zwart witte kitten die er ook was kende ze niet en groette ze met enkel een klein knikje. Langzaam ging ze zitten en zuchtte vredig.

Tag: Redkit en de rest!

Zijn gigantische staart, die dus echt niet te missen was, werd toch gemist. Vol verbazing en te erg van de kaart om in actie te komen keek de kater toe naar hoe een kitten liep, en gewoon erover heen struikelde! Snel pakte hij het kleine beestje, zodra hij weer kon bewegen, zodat ze niet zou verdrinken in zijn goed gestylde fluff, en keek het met grote ogen aan. "Hoe deed je dat ooit?" Mauwde hij, vol ongeloof.

Tag: Echokit

Tag: Otterflight, Redkit en Icicleshard (Even ter info, Tall en Echo zitten hier niet bij)

Otterflight miauwde dat ze wat prooi ging halen, en vrijwel meteen toen zij weg was kwam Redkit naar haar toe waggelen. Foxpaw giechelde bij deze gedachten, het woord waggelen klonk grappig! Otterflight kwam terug en kriebelde over de kitten haar kopje. Foxpaw spinde zachtjes en dacht aan haar eigen moeder die dat ook vaak genoeg gedaan had toen ze nog jonger was. "Mooie avond, hé?" Vroeg de rode apprentice daarna aan het tweetal en zag toen een andere poes aankomen, Icicleshard. "Hoi Redkit!" Miauwde deze. "Otterflight." Zei ze daarna, en Foxpaw voelde zich een beetje buitengesloten. Ze kuchte zachtjes en ging verzitten, zodat zij ook opviel. Ze vond het zelf heel subtiel.

Ze had via het opgewonden getater van enkele Queens gehoord dat er een Sharing Tongues zou zijn. Ook al had ze er nog nooit een bij gewoond, het leek haar wel een leuk idee. Stiekem hoopte ze dat een van haar zusjes er was of haar broer, zodat ze toch niet alleen was. Zachtjes was ze uit de nursery geslopen nadat ze toestemming had gevraagd aan Snowleap, haar moeder. Haar rode vacht glansde mooi in de avondzon en nieuwsgierig bekeek ze het kamp. Er zaten al enkele katten, maar waarschijnlijk moesten er nog een deel apprentices terug komen van een vermoeiende training of warriors die de hele dag op pad waren. De felrode vacht van haar oudere zus viel direct op, alleen ze stond ze bij enkele andere katten. Een beetje verlegen liep ze slungelig op het groepje af, haar grote lichaam zorgde ervoor dat ze opviel en daar hield ze niet van. Een calico poes, een kitten en een tabby hielden haar zus gezelschap. De kitten en de calico poes herkende ze van de nursery, maar hun namen schoten haar niet te binnen. De tabby had ze nog nooit gezien en zachtjes sloop ze naar hen toe. "Dag Fox!" Miauwde ze vrolijk tegen haar oudere zus. "Hallo allemaal." Miauwde ze wat verlegener tegen de rest. Hopelijk zouden ze het niet erg vinden dat er nog een kitten bij kwam. Haar zus zou dat toch ook niet erg vinden, toch?

Tag; Foxpaw.. , Otterflight , Redkit en Icicleshard

Toen ze opeens werd verplaatst spartelde ze even met haar voetjes, maar ze werd snel neergezet, weg van de staart. Starclan, dat was wel erg zeg... Die staart was gigantisch. Maar goed, als ze druk bezig bent... Er werd gevraagd hoe ze dat ooit had gedaan. Ze fronste eventjes lichtjes. Hallo zeg. "Nou gewoon... Jouw staart is gewoon te onzichtbaar," sprak ze. Altijd op iemand anders afschuiven. Met het eerste de beste argument wat je kon vinden. Zijn staart was veel te onzichtbaar ~~niet dus.~~ Vervolgens legde ze haar staart naast die van hem. Weer keek ze er fronsend naar, maar meer verontwaardigd. Ze kon het niet laten om de vraag te stellen. "Hoe kan die van jou zo groot en zacht zijn?" sprak ze zichzelf nu tegen.

De kater bleef de ander met redelijk grote ogen aankijken, en schoot in de lach zodra ze meldde dat het zijn schuld was dat zijn staart zo onzichtbaar was. Hij trok zijn wenkbrauwen op, en ook zijn blik ging naar het gigantische verschil tussen de twee staarten. "Ik dacht dat hij juist zo klein was?" Mauwde hij, de onschuld zelve, toch nog wel met amusement in de ogen en een glimlach rond zijn mond.
Tag: Echokit

Hij merkte iets op waardoor Echo een kleur kreeg onder haar vacht. Starclan, dat was waar ook. "Misschien." mompelde ze. Toen vond ze weer iets anders, waarvan ze dacht dat het haar kon helpen. Maar eigenlijk hielp het haar alleen maar verder omlaag. "Ik zei niet klein, hij is onzichtbaar. Hij is gigantisch maar onzichtbaar," besloot ze, tevreden met het uiteindelijke antwoord. Toen stond ze op, en zwiepte met haar kleine, pluizige kittenstaartje. "Nou, vertel op, hoe krijg je 'm zo groot?" grijnsde ze. Nou wilde ze het wel weten.

De kater moest grinniken om haar antwoord. "Ja want dat gaat ook zo goed samen ja," Plaagde hij het poesje, maar besloot haar toen maar blij te maken door een antwoord te geven op haar vraag. "Ik…" Hij liet een spannende stilte vallen, "Ben…." De kater liet wederom een stilte vallen. "Een…" Dit werd nu wel heel spannend hoor. "Kitteneter!" En met dat woord sprong hij op, en greep de kitten speels vast. Duidelijk was wel dat het een spel was, hopelijk.
Tag: Echokit

"Ja, dat gaat prima samen," verkondigde ze trots. Ze had niet echt door dat hij haar plaagde. Toen sprak hij langzaam, woord voor woord een antwoord uit. Wacht, kitteneter? Echo snapte pas dat het een grap was toen ze vast werd gegrepen, en ze piepte speels toen hij haar vast had gepakt. "Niet Panda of mij opeten. Wij zijn cool, want wij zijn zwart met wit," sprak ze vervolgens. Ja, haar zusje had dezelfde vacht als zij, en zwart met wit was nou eenmaal cool. Dat bewees de leider van Shadowclan natuurlijk wel. "Dezelfde vacht als Shrewstar," besloot ze triomfantelijk.

Met een rechte rug en een koele blik in zijn amberen ogen liep de zwarte tortie door de den richting de uitgang. Hij trok zich niets aan van regels en was een snelle leerling, al had hij nog geen woord gezegd; wat niet betekende dat hij het niet kon. Blackkit had gewoon nog geen enkele nood gehad om iets te zeggen, tegen één van die onnozele katten. Hij was nog niet oud maar besefte nu al dat een slim iemand moeilijk te vinden was, en dat hij misschien wel zo iemand kon zijn. Hij liep op een groepje af waar ook zijn moeder bij zat en plantte zijn kont in de grond naast hen. Het kon hem absoluut niets schelen dat hij eigenlijk de nursery nog niet uit mocht, en het kon hem absoluut niets schelen dat zijn moeder hem waarschijnlijk meteen terug naar binnen zou brengen. Met een verveelde interesse in zijn ogen bestudeerde hij de andere katten op de open plek. Waar anderen misschien zeer nieuwsgierig en enthousiast zouden zijn als ze op zijn plaats waren, vond hij het allemaal maar neits. Het was gewoon het saaie, dagelijkse leven.

Tag; Otterflight &co

De kater luisterde even naar de poes toen die meldde dat ze niet opgegeten moest worden, en zodra hij de reden hoorde barstte Tall in lachen uit. Serieus? Dat moest hij zijn moeder echt eens vertellen, 'hey mam, ik mag geen kittens eten want ze hebben dezelfde vacht als jij'. Hij knikte echter 'ernstig' naar de poes, en zette speels een stap terug. "Nou oke dan Milady," Antwoordde hij haar, "Maar dan blijf ik eeuwig honger houden," Bij die woorden keek hij even gemaakt 'sad' ook al zat er nog steeds een vrolijke blik in zijn ogen.
Tag: Echokit

Tevreden liep een zwart-witte kater het kamp binnen. Hij was vanochtend extra vroeg het kamp uit gegaan voor een rustgevende wandeling. Het had hem hoed gedaan en lekker ontspannen. Maar nu had hij wel honger dus had de kater besloten terug te keren. Hij was een beetje verbaasd toen hij allemaal katten bij elkaar zag zitten maar trok al snel de conclusie dat het gewoon sharing tongues was. Snel liep de kater verder zodat hij de uitgang van het kamp niet meer blokkeerde, je wist maar nooit wanneer iemand het kamp uit wou of juist terug kwam van een vroege wandeling of jacht. Rustig begaf de kater zich richting de prooistapel. Toen hij eraan kwam keek hij even naar wat er tussen zat. Hij zag een paar magere muizen en hier en daar een mager konijn. Natuurlijk waren er ook al wat molligere dieren tussen maar de kater besloot die te laten liggen voor de elders, queens en gewonden. Snel pakte de kater een een bruin, mager konijn uit de hoop om vervolgens ermee richting de rand van het kamp te lopen. Hij wist dat dit eigenlijk een moment was om te socialiseren maar om eerlijk te zijn kende hij niet echt veel katten, hij was nogal antisociaal geweest de laatste tijd en het zou wel een tijdje duren tot hij veel vrienden heeft. Misschien zou hij wat later bij iemand gaan zitten, eerst wou hij even ontbijten. Rustig zette Sharpsoul zich neer aan de zijkant van het kamp en begon hij rustig van het konijn te eten

Tag- alleen

Eeuwig honger. Ze grijnsde even, en dacht toen na over een oplossing. In het nest naast haar lagen twee tomkits die vrij vervelend waren. Hoe heetten ze ookalweer? "Je mag Goosekit en Greenkit wel opeten. Die zijn toch vervelend," sprak ze met een glimlach. Opgelost. Toch? Had 'ie geen honger meer, en zij en Panda hoefden dan niet deel uit te maken van zijn maaltijd. "Wie ben jij eigenlijk?" Dat wist ze eigenlijk niet. Ze wist nu dat zijn staart groot maar onzichtbaar was, en dat hij kittens at, maar dat was maar beperkte info. Eerst maar eens vragen naar zijn naam dan...