It never rains, it pours.[Clanevent!]

Met een grijns liep de Elite terug naar haar vroegere territorium. Hier had ze geleefd, tussen al die stinkclankatten, en ze ging wraak nemen. Wraak. De kattin liep haast sierlijk over alle takken en onder alle struiken, ze was dit gebied nog steeds niet verleerd en haar Thunderclan-skills had ze nog. Met een grijns zag ze een kater, alleen. Ze herkende hem vaagjes als Blossomlight, een al wat oudere kater - niet heel stabiel meer. Ze sloop op hem af en dook voor hem op, met een gemene - haast gestoorde - grijns op haar gezicht. Haar rode ogen keken hem met haat aan, en ook hij keek boos terug naar haar. "Je hebt besloten terug te komen," spuugde hij naar haar en ze knikte lieflijk. "Zeker, ik heb besloten om wraak te nemen." Miauwde ze dreigend, waarna ze haar klauw in zijn gezicht sloeg. Haar tegenstander keek verwilderd om zich heen en voor hij kon reageren, stond Zira al bovenop hem en had zijn rug het begeven. Hij rolde zich om maar Zira was sneller, en ze duwde haar nagels nu in zijn buik. Blossomlight hoestte wat bloed op en de Elite sloot haar kaken om zijn strot, waarna ze doorbeet. Ze hoorde nog een zachte "Firestar, here I come," maar toen was het al gedaan. Ze grijnsde toen ze anderen aan hoorde komen. Ze zou ze pakken, hen allemaal.

+ Open voor heel TC! Dit is een clanevent!
+ Blossomlight is een NPC account, maar natuurlijk mag er om hem getreurd worden.

De geur van bloed had hem aangetrokken. Een zeer bittere, maar mooie geur. Tenzij het kwam van degenen wie je het niet toewenste. En op het moment leek dat het geval te zijn, want de geur van Bloodclan mixte zich toepasselijk met het bloed en de geur van een oudere warrior terwijl hij dichterbij kwam. Sinds een rode kater waar hij tegen had gevochten, had hij een hekel aan de Bloodclan, en nu wilde hij de haat wel uitten. Bovendien had hij er deze keer een rede voor; er was een Bloodclanner op hun gebied.
Toen hij zich heel dicht bij de Bloedclanner bevond begon hij te twijfelen; was het wel slim om dit in zijn eentje te doen? Moest hij niet de anderen halen? Echter vervloog die twijfel snel en hij liet zichzelf zien. Zijn motto was immers altijd al 'wat heb ik te verliezen' geweest. Even richtte hij zijn blik op de dooie warrior, hij kende hem niet, maar dat hoefde niet te betekenen dat hij niet woedend was op de poes. Hij had het zelf ook niet zo op zijn clan, maar ze dood zien was toch niet echt waar hij op uit was. "Ga terug naar waar je vandaan komt!"Spuugde hij haar kwaad toe, zijn nagels waren uit zijn hulzen; hij was er klaar voor.

Er stapte een kleintje het gewas uit en ze grijnsde angstwekkend naar hem. "Ga terug naar waar je vandaan komt!" Zo zo, het mini-tijgertje had pit zeg. "Nee," antwoordde ze simpel, waarbij ze zich afzette en op de rug van de rosse apprentice sprong. Ze beet naar zijn oor en duwde haar nagels in zijn poot, waarbij ze zo hard mogelijk aan zijn vel trok - en dat was hard. Een sadistische glimlach vormde zich om haar lippen bij de nieuwe, versere geur van bloed die duidelijk van de 'tijger' afkwam. Ze hief haar klauw opnieuw, waarbij ze hem hard op zijn kop liet neerkomen. "Karma," miauwde ze zachtjes.

+ Meh, ik had gehoopt dat er meer mensen op af zouden komen :c

Onderwerp: Re: It never rains, it pours.[Clanevent!]