It's a big world(Eclipse)

De kattin had nog maar enkele keren het nest verlaten sinds de kittens geboren waren, maar steeds vaker ging ze erop uit om prooi te vangen. "Maam, ik naar buiten wil!" Miauwde haar eerst geborenen. Grinnikend gaf ze haar een lik over haar kop. "Als je klaar bent voor de grote, boze wereld is het voor mij goed. Maar enkel onder begeleiding van mij en Meadow gaat ook mee. Deal?" Miauwde ze quasi-streng tegen de kittens. Ze zou ze opvoeden tot sterke katten, haar kleintjes zouden ze wel eeuwig blijven! Ze keek kort naar buiten, eerst zouden ze moeten leren klimmen. Gelukkig liet het weer dit toe en scheen er een fris Newleaf-zonnetje.

Het was een frisse ochtend, enkele vage zonnestralen hadden zich een weg gebaand tot in het hol en schenen in de twee fonkelende kristalblauwe ogen van de jonge kitten. Hij was al een poosje wakker, evenals zijn zusje en zijn moeder. Farai had al enkele pogingen gedaan om uit het nest te sneaken, helaas was hun moeder van alles op de hoogte. Hoewel hij probeerde te profiteren van de momenten dat hun moeder rust nam, was het hem zelf ook nog niet gelukt om ook maar één poot buiten het nest te zetten. De stem van zijn zusje verbrak de stilte die enkele seconde heerste. Een grijns doemde op zijn gezicht bij haar woorden en opgewekt veerde hij overeind. Geïnteresseerd spitste hij zijn oren bij de goedkeuring van hun moeder. No way! Ze mochten naar buiten! "Farai!"   Enthousiast gaf hij een roekeloze duw tegen zijn zusje aan en zette zich met zijn achterpoten af van de grond, binnen een seconde stoof hij uit het nest en draaide zich met een ruk om naar zijn moeder, ongeduld afwachtend tot ze naar buiten kwam. "Kom Farai! De 'grote boze wereld' wacht op ons!," Miauwde hij met een zelfverzekerde grijns, voordat hij de tijd nam om de omgeving te bekijken.

Voor de zwarte kattin iets kon doen stoven de twee kittens het nest uit. Ze snapte hun enthousiasme en keek lachend toe. Zich uitstekkend kroop ze het hol uit, verlangend keek ze naar haar boom. Als ze nu even, heel even maar, daarin konden kruipen. "We gaan eerst leren klimmen!" Miauwde ze al even opgewonden als haar kittens. Misschien konden ze dan wel in het hol slapen waar zij en Windcall vaak sliepn. Windcall, hoe kwaad ze ook op hem was. Ze miste hem, ontzetten hard. Ze wou dat de grote kater hier was om samen met haar voor de kittens te zorgen, maar hij zou zijn clan nooit in de steek laten en dat wou ze ook niet van hem vragen! Maar toch was ze kwaad op hem, op zijn laffe daad. Zo snel zou ze het hem niet vergeven, zeker niet! Ze sloeg haar nagels uit en zette ze in de boom. "Voorzichtig hé! Eerst zet je je ene poot, met klauw! In de boom en dan je volgende. Zorg dat je ze altijd op ruwe plaatsen en niet op gladde. Anders glij je naar beneden!" Miauwde ze haar kroost toe, waarna ze het zelf voor deed en ook terug naar beneden klom."Van boven kun je de wereld zien." Miauwde ze met wiebelende wenkbrauwen.

{{ Mobiele post xD kon het niet laten! Zal woensdg waarschijnlijk pas terug reageren xD

Hij grinnikte bij de reactie van zijn zusje die hem beledigend achterna kwam, maar voordat hij kon reageren was hij al weer afgeleid. Met grote ogen en zijn mond half open keek hij om zich heen, de bomen torende hoog boven hem uit en het gebied leek oneindig groot. De lucht was frisser dan in het muffe nest en de geluiden van de vogels leken wel twee keer zo hard te zijn. Hij liet zijn blik afglijden naar zijn moeder en keek haar enthousiast aan. "Dus mam, wat gaan we doen? Jagen? Vechten?," Met een speelse grauw hapte hij naar zijn zusje en nam een spelende aanval's positie aan. "We gaan eerst leren klimmen!" Bij haar woorden keek hij haar vragend aan en kantelde zijn kopje. Klimmen? Meende ze dat? Met een triomfantelijke blik in zijn fonkelende oogjes achtervolgde hij zijn moeder. "Ha, dit word een makkie!," Hij ging naast zijn moeder staan en keek ongeduldig toe hoe ze haar uitleg deed. Nu werd het zijn beurt. Zoals mams het had verteld plaatse hij zijn klauw tegen de boven aan en drukte zijn nagels in het schors, vervolgd door zijn andere poot. Met een klein sprongetje hief hij zich tegen de boom aan. Dit was nog best zwaar, in een fractie van een seconde gleed zijn poot weg en kukelde hij onhandig achterover in het gras. Hij knipperde een aantal keer en keek vanaf de kop hoe zijn zusje deed.

De kittens probeerde het beide, maar landde allebei op de grond. Steeds maakte ze dezelfde fout. "Jullie maken dezelfde fout." Miauwde ze met een speelse grijns. Natuurlijk hadden de kittens liever iets stoer gedaan, zoals vechten. Maar hun eerste les was belangrijk, heel belangrijk. "Les één. Maak nooit dezelfde fout als je voorganger. Leer van zijn fouten. Bestudeer hen." Miauwde ze met een strengere blik op de kittens, dit moesten ze goed in hun oren knopen. Het zou later nog van pas komen. "Probeer het nog eens." Miauwde ze achteloos, ze moesten het zelf leren, alleen.

›› Net achter gekomen dat de hamster van mijn nicht ook farai noemt xD

Beledigend van het gelach van zijn zusje duwde hij zijn oren naar achteren toe en rolde zijn ogen bij haar woorden. Hij draaide soepel terug op zijn buik en zag nog net hoe Farai haar tong naar hem uit stak. Het liefst wilde hij nu bovenop haar springen en eens laten zien wie er beter was, maar er was nog een redelijke beheersing in de zwarte gedaante. Verbaasd keek hij op toen hij zag dat zijn zusje hoger dan hem was gekomen, misschien zelfs wel tot de top zou halen. Al snel maakte ze slordigheids-fout en donderde ze naast hem in het gras. Met een schaterende harde lach lach kwam hij overeind en keek neer op zijn zusje. "Blijf nog maar lekker liggen, kijk en leer!" Met een triomfantelijke, haast arrogant huppeltje sprong hij over haar heen en zette opnieuw zijn voorpoten tegen het hars van de boom aan. "Jullie maken dezelfde fout." Hij draaide zijn kop een kwartslag naar zijn moeder toe om haar aan te kunnen kijken. "Les één. Maak nooit dezelfde fout als je voorganger. Leer van zijn fouten. Bestudeer hen." Ze had een strenge toon en meende het dit maal. Okay, poging twee. Hij zette zijn klauwen in de boom en bestudeerde vluchtig op de ruwe stukken die hij kon gebruiken. Ietwat stuntelig hief hij zichzelf omhoog en zorgde telkens voor een snelle verwisseling van zijn poten. Geconcentreerd klauterde hij naar de eerste brede tak toe en wierp een blik na beneden waar hij zijn moeder en zijn zusje zag staan. Damn, hoog.. Hij slikte een maal en klemde zijn nagels iets steviger in de tak. Zijn ogen gleden al snel af naar voren toe: vanaf hier kon je perfect uitkijken over het gebied heen. "Waauw.. Farai!" Enthousiast gilde hij haar naam uit, ze moest dit zien!

Haar jongste kitten probeerde het al snel opnieuw, wat waarschijnlijk tot de ergernis van de oudere zou leiden. Al was het nog een beetje stuntelig, hij haalde wel de eerste dikke tak. Trots keek ze toe, ze leerden snel. Het katertje had al snel het wonderlijke uitzicht ontdekt, want enthousiast riep hij op zijn zus. "Goed zo Meadow! Nu jij Farai!" Miauwde ze met een knikje naar de rode kitten.

Toen de kittens beide boven waren klom ook zij vlug en behendig naar de top. "Goed gedaan, Farai." Miauwde ze waarna ze de rode kitten een lik gaf. Met haar staart wees ze naar het hol achter haar. "Voortaan slapen we hier, oké?" Ze stapte er naar toe, de geur van Windcall hing er nog oh zo fel. Een brok vormde zich in haar keel en tranen welde op in haar ogen, maar woest drukt ze die weg. Het was zwakte en zwakte was slecht. Ze draaide zich weer om naar haar kroost. "Zo, wat willen jullie nu doen?" Miauwde ze met een kleine glimlach, haar ogen stonden lichtjes waterig. Ze hoopte dat de kleintjes dat niet zagen.