Radioactieve

Na zijn ontmoeting met Littlestream bleef Shaggydog vaker rond ShadowClan hangen. Hij vond de sfeer die er hing wel aardig maar hij hield zich gedeisd. Om niet teveel weg te geven over zijn locatie bleef Shaggy bewegen, dit zorgde wel voor een enkele aanvaring met de Clan die dit gebied had geclaimd. Een rode pels kwam in zijn gezichtsveld en trok zijn aandacht, duidelijk een poes. Ze was echter wel groot maar in haar smalle gezicht leek ze jonger. Zonder te lang over zijn zaken na te denken, iets wat hij eigenlijk nooit deed. Stapte hij uit de bosjes van waar hij haar had bekeken. Zijn zwarte oren lagen in zijn nek en met lome passen verscheen hij in het gezichtsveld van de poezin uit ShadowClan.

Een luide lach schoot uit Shaggydogs keel bij het aanzien van de poes. Ze was pittig en duidelijk heethoofdig, dat sprak hem altijd wel aan. Die waren altijd leuk om te plagen. Met een kleine grijns rond zijn lippen keek hij haar aan. "En? Wat wilde je er aan doen dan?" Nu hij haar gezicht zag, was ze duidelijk jonger. Ook haar stem was licht, die van zijn duiffie ook maar die had toch wat lager geklonken door de leeftijd. "Kom maar op hoor, ik wacht. Het lijkt me wel leuk." Shaggy draaide zijn brede schouders los, en ondanks haar grootte torende Shaggy nog altijd boven haar uit met zijn enorme lijf. Hij was benieuwd waar dit zou eindigen.

Shaggydog trok zijn wenkbrauwen omhoog tot een middelmatige frons en staarde haar aan. Als dat haar oplossing zal zijn, waarom ook niet? Gelijk maakte zijn verbazing voor haar vindingrijkheid plaats voor een zelfingenomen grijns. "Is goed, roep maar ik heb er geen problemen mee." Daagde hij haar uit. Als er geen patrouille zou komen - wat waarschijnlijk het geval was - was er niks aan de hand. Zo wel, kon hij altijd nog op tijd weg komen. Of misschien werd hij wel een gevangene, al helemaal een feestje. Zijn ogen fonkelden bij het idee, dit was ook een manier om in het RiverClan kamp te komen. "Zeg, hebben jullie wel eens gevangenen?" Vroeg hij dan ook alsof het de meest logische zaak van de wereld was.

Shaggy liet zijn nagels door de verkoelende aarde onder hem glijden. De temperaturen werden hoger, en dat vond hij heerlijk. Zijn zwarte vacht was echter wel een probleem, de hitte bleef altijd bij hem hangen. Dit maakte hem in de zomer overdag dus niet erg productief, hij deed liever dingen in de nacht. De poes voor hem mauwde een soort waarschuwing maar interesse toonde hij er niet in. In eerste instantie negeerde Shaggydog ook haar vraag. "Wat is je naam?" Vroeg hij, het was wel zo handig om haar aan te kunnen spreken. Duiffie had hij zelf een naam gegeven maar dat kon hij niet bij iedereen doen uiteraard. "Ben je geïnteresseerd in de snode plannetjes van een BloodClan kat?" Hij rekte zich eens goed uit en ging voor haar zitten. "Ik denk dat ik je dan moet teleurstellen."

Iets in Shaggydog alarmeerde hem meteen. Volgens hem loog ze maar hij kon het niet met zekerheid zeggen. Zijn gele ogen keken strak in die van de jonge kattin en hij speelde het spelletje zonder morren mee. "Denk je altijd zo lang na over je naam, Treepaw?" De 'naam' van de rode poes voor hem sprak hij met lichtelijk sarcasme uit. Zijn blik bleef echter strak en zijn mimiek was vaagjes verdwenen. Vervolgens mauwde de kattin dat zij hier de vragen stelde en wat zijn plannen waren. "Sorry, het was niet mijn bedoeling om je kwaad te maken." Zijn strakke blik was verdwenen maar zijn flauwe grijns keerde terug. Hij meende natuurlijk geen woord van wat hij zei, Shaggy genoot er van om anderen chago te maken. "Geloof het of niet, Treepaw.." wederom het sarcasme dat door zijn woorden heen slipte als het stromen van een rustige rivier. "Ik heb geen plannen, ik wilde gewoon iemand zien." Mauwde hij uiteindelijk zijn antwoord af, zijn staart zwiepte ongeduldig heen en weer.

Met een licht grijnsje en een geïnteresseerde blik bestudeerde hij de poezin voor hem. Haar rode vlammende pels scheen fel in het zonlicht, maar het deerde hem niet echt. Zijn nagels klauwde hij weer zachtjes in de aarde waarbij een paar grassprietjes sneuvelden. De poes die zichzelf Treepaw had genoemd vroeg aan hem naar wie hij op zoek was. Een schampere lach verliet toen zijn keel en minachtend stak hij zijn neus in de lucht. "Waarom denk je dat ik dat jou zou vertellen," vroeg hij met een licht grijnsje om zijn lippen.

Fronsend keek hij de kattin aan, haar woorden klonken hem nogal ongelovig in de oren. Hij liet dat dan ook duidelijk merken door een sarcastisch kuchje uit zijn mond te laten glippen. "Hoor ns. Dat geeft jou niet het recht om te eisen dat ik mijn diepste, donkerste geheimen aan jou vertel. Als je het wilt weten, moet je het uit me halen. En ik denk dat we allebei weten wie de winnende partij gaat zijn." Hij knipperde een paar keer lieflijk met zijn ogen en likte onverschillig over zijn pootje. "Dus Treepaw, als je zo vriendelijk zou willen zijn vervolg ik graag mijn weg over jóú territorium." Hij legde een flinke nadruk op de jou, gewoonweg om een reactie te ontlokken.

Shaggydog rolde ongegeneerd met zijn ogen. Ze was standvastig dat moest hij toegeven, maar ze was ook héél erg dom. "Ik had je wel wat slimmer ingeschat," begon hij. Zijn staart zwiepte geïrriteerd heen en weer en hij stond op vanuit zijn zittende positie. Shaggy's haren begonnen licht overeind te staan zodat hij nog groter leek. Zijn sterke bouw werd zichtbaar en dreigend keek hij haar aan. "Ik val geen katten aan die zoveel jonger zijn dan ik, maar als je het echt graag wilt kan ik een uitzondering maken. Maar dat wordt wel je dood." Siste hij. Zijn gele ogen brandden op haar rode pels terwijl hij dichter naar haar toegestapt was. "Laatste keuze." Grauwde hij. Vanbinnen had hij een goed hart, maar die was ver verloren onder een laag vol wraak.

Shaggydogs haren vlogen overeind bij die woorden en zijn lichaam maakte zich nog groter. Hij torende letterlijk boven haar uit en zijn ogen stonden feller dan ooit. Shaggy was niet van plan haar te doden, daar kwam hij niet voor. Ze moest alleen uit de weg, hij wilde zijn duiffie zien. Shaggydog hief zijn grote zwarte poot om hoog, liet zijn nagels eruit schieten en haalde uit naar haar wang. Of zijn doel bereikt was kon hij in de fractie van de seconde nog niet met zekerheid zeggen. Zijn hart bonsde in zijn keel. "Ik dood geen halfvolgroeide kittens." Mauwde hij furieus.