This is new, but i like it |Claw|

De calico kattin liet haar grasgroene kijkers over de omgeving glijden. Twolegs place, sinds de bloodclanner haar hier naar toe had geleid was ze hier steeds vaker te vinden. Vandaag wist ze het zeker, ze wou bloodclanner worden. Het kon haar niet schelen dat ze haar 'clan' zou teleurstellen, enkel haar familie achterlaten deed haar meer pijn, maar daar zou ze snel overkomen, hoopte ze. Ze keek een laatste keer rond en sprong toen op het hek. Vrolijk zwierde ze haar staart en kop heen en weer, terwijl ze over het hek balanceerde. Straks zou ze de bloodclanleader wel zoeken en overtuigen, eerst wou ze van haar vrijheid genieten. En als ze hem dadelijk tegen kwam, des te beter. Ze wist dat katten een kittypet moesten doden om er bij te kunnen horen, maar dat vond ze niet erg. Ook al had ze het nog nooit gedaan, een prooi doden was toch hetzelfde? Ze kwam langzaam aan het einde van het hek en sierlijk sprong ze op een schuurtje. Haar kopje draaide zich langzaam om en haar neusje stak ze in de lucht. Rook ze nu bloodclan? Ze had hun leider nog nooit gezien, maar waarschijnlijk zou ze wel zien als hij het was. Leiders straalde nu eenmaal een soort gezag uit.

+Claw

Een ietwat bekende geur stroomde haar neus binnen en toen ze opkeek zag ze de Shadowclanner, die ze hierheen gebracht had. Nou ja, ze had haar natuurlijk al een tijdje niet meer gezien en de poes was zeker al een beetje gegroeid. Was vast een Young One geworden. Ze stapte op de ander af en grijnsde haar bekende grijns. "Zo, dus je hebt besloten om weer terug te komen?" Haar bruine vacht glinsterde mooi en ze ging netjes zitten, waarna ze de Young One in haar groene ogen aanstaarde. "Wil je de leider soms zien?" Vroeg ze zoet. Als ze deze Young One aan Claw zou uitleveren zou ze daar een beloning voor krijgen, een betere plek in de Clan misschien wel.

+ Toestemming van Emma C:

Gatverdamme… Zijn groengele ogen stonden op onweer terwijl hij de muis kwaad aan de kant smeet. Ooh, wat had hij toch een hekel aan Twolegs. Zijn haat naar Twolegs was bijna net zo groot als zijn haat naar Thunderclanners. De muis stonk, naar vergif. Hij had het niet aan de muis gezien, want die was gewoon actief geweest maar waarschijnlijk had hij het gif dus nog maar net opgegeten. Toch had het bijna zijn dood betekend en was gelukkig op het laatste moment een alarmbel gaan rinkelen toen de muis iets anders rook. Zijn slechte humeur werd er niet beter op toen de geur van een Shadowclanner zijn zintuigen prikkelde, wat deed die nou weer hier. Ja, dat kon hij er nog wel prima bijhebben. Hij wilde opzoek naar een ander prooi, maar moest nou noodgedwongen kijken wat er aan de hand was. Hij kon het negeren en doen alsof hij de poes niet had opgemerkt, maar dat zou zijn imago niet goed doen. Dus draaide hij zich sissend om en sjouwde kwaad in de richting van de Shadowclan geur. Zijn oren bewogen geïrriteerd toen een andere Bloodclan geur zich mengde met die van de Shadowclanner. Hij herkende de geur als Zira en hij had het niet zo op die kattin. Daardoor kon zijn humeur niet veel verder meer dalen. Hij ving de woorden van Zira nog net op en knarste kort zijn tanden over elkaar. Toen stapte hij voor de twee poezen en keek ze één voor één aan. “Ik zie niet de logica waarom deze Shadowclanner de leider van de Elite zou willen zien, meestal worden andere katten niet zo blij van de aanblik van de leider van de Bloodclan.” Gromde hij nog steeds geïrriteerd.

De bruine kattin die haar dit alles had laten zien kwam weer op haar afgelopen. "Zo, dus je hebt besloten om weer terug te komen?" Ze knikte trots, dacht zij nu echt dat ze bang was voor dit alles? "Wil je de leider soms zien?" "Graag, waar kan ik hem vinden?" Miauwde ze zonder haar stem te laten trillen, iets waar ze behoorlijk trots op was. Ze kon nu eenmaal niet meer terug naar haar oude clan, dus moest ze bij de bloodclan komen kosten wat het kost. Een geërgerde zwarte kater kwam er bij, hij straalde iets uit. Gezag waarschijnlijk, direct wist de kattin wie ze voor zich had. “Ik zie niet de logica waarom deze Shadowclanner de leider van de Elite zou willen zien, meestal worden andere katten niet zo blij van de aanblik van de leider van de Bloodclan.” Ze besloot om eerst tot tien te tellen, voor ze een verkeerd of arrogant antwoord gaf. "Ik ben geen Shadowclanner meer en ik wil ook niks meer over hen horen." Toen ze door had dat ze dit op een iet wat giftige toon miauwde, vervolgde ze iets rustiger. "Ik wil dat katten mij zien als een Bloodclanner, een sterke kat. En daarom had ik u nodig, zodat u kon zien dat ik een waardige Bloodclanner ben." Miauwde ze met haar neus trots vooruit. Ze keek de kater aan, hopend op een positief antwoord. Een kittypet geur vloog haar neus binnen, perfect.

Hij had zijn nagels al uit zijn hulzen gehaald zo snel ze zo’n toon tegen hem aansloeg. Meteen schoot zijn poot uit en belande met een klap tegen haar wang. Kil en met een woeste fonkeling in zijn groengele ogen staarde hij haar aan. “Sla nooit meer zo’n toon tegen mij aan begrepen? Dat stel ik zeer zeker niet op prijs.” Siste hij. Daarna ontspande hij weer en ging zitten alsof er niets gebeurd was. “Net als dat naïviteit direct de kop in gedrukt wordt. Een Bloodclanner worden betekend niet meteen dat je sterk bent. Je moet verdomd hard werken om dat te worden en daar wordt goed op gelet.” Hij staarde haar nog steeds strak aan. “Maar vertel mij eens ex-shadowclanner waarom zou ik jou toelaten bij de Elite, wie zegt mij dat dat een slimme zet is.” Ze was een trotse kattin dat was duidelijk, maar ze was ook jong. Jonge katten konden roekeloos zijn en die katten kon hij nou niet gebruiken. Ze moest zichzelf bewijzen en hij was niet zomaar tevreden. “Dus op welke manier wilde je mij dat bewijzen Young One?” Vervolgde hij terwijl zijn blik een kort moment naar Zira gleed, voordat hij de jonge poes weer aankeek.

Een klauw vloog over haar wang, maar ze gaf geen krimp. Dat zou een teken van zwakte zijn en dat was nooit goed. “Net als dat naïviteit direct de kop in gedrukt wordt. Een Bloodclanner worden betekend niet meteen dat je sterk bent. Je moet verdomd hard werken om dat te worden en daar wordt goed op gelet.” Ze had de neiging om ineen te krimpen onder zijn blik, ze weerstond het, maar toch zakte ze lichtjes door haar poten. “Dus op welke manier wilde je mij dat bewijzen Young One?” Haar hersenen ratelde, een kittypet was in de buurt. Misschien kon ze zo aantonen dat ze het waard was. "Er is een kittypet in de buurt, ik kan mezelf zo bewijzen." Miauwde ze iets voorzichtiger nu. Nadat ze dat gezegd had verscheen er een tabby kittypet om de hoek.

Het ontging hem niet dat ze iets door haar pootjes zakte, maar verder gaf ze geen krimp. Dat was een goed teken. Ze moest ontzag voor hem hebben, maar bij maar het kleinste teken van angst zou hij haar terug sturen naar waar ze vandaan kwam. Hij haalde even zijn schouder op toen ze haar voorstel deed en knikte toen langzaam. “Ga je gang.” Hij veegde een keer met zijn staart over de grond voordat zijn blik naar de Kittypet gleed. Hij was benieuwd hoe de jonge kattin zich zou weren en of ze het in haar had om een Elite kat te worden. Rustig wachtte hij af met een klein sadistisch grijnsje rond zijn lippen.

Met een grijns volgde ze het gesprek van de twee en ze bewoog wat afkeurend met haar oor toen Claw de Young One een klap op haar kop gaf. Ach ja, ze zou er toch wel aan moeten wennen. "Er is een kittypet in de buurt, ik kan mezelf zo bewijzen." Zira trok haar wenkbrauw op en keek grijnzend naar de kittypet, die zeker twee keer zo groot was. Ze kneep haar ogen samen en keek van de Young One naar Claw, waarna ze haar kop vragend schuin hield. "Helpen we als het fout gaat?" Miauwde ze zachtjes tegen de leider, zonder dat de nieuweling haar had kunnen horen. De bruine poes had het er niet op om katten in de steek te laten, al zou ze dat niet erkennen.

Zijn blik gleed naar Zira toen ze vroeg of ze zouden helpen. Er lag een ijzige blik in zijn groengele ogen terwijl hij haar aanstaarde. “Als jij haar wilt helpen ik houdt je niet tegen.” In zijn ogen was de jonge poes nog steeds een Shadowclanner en als hij haar niet zouden accepteren een nutteloze Rogue. De Young One had zelf gekozen om het op deze manier te bewijzen en het was maar een dikke Kittypet, ze zouden niet eens moeten hoeven ingrijpen. Hij was in ieder geval niet van plan om in te grijpen, de jonge poes moest haar eigen hachje maar redden. Ze wilde graag bij de Bloodclan, dan moest ze daar wat voor over hebben.

Lenig sprong ze van het hek af en liep ze zelfverzekerd op de kittypet af. Hij was groter dan haar, maar dat maakte niet uit. Onschuldig keek ze hem aan, "Kunt u mij helpen meneer, ik ben verdwaald." Eerst moest ze eruit zien als een onschuldige kattin, daarna zou ze wel toeslaan. De dikke kittypet kwam op haar af, toen hij dicht genoeg was veranderde haar blik. Een moordlustige grijns verscheen rond haar lippen en met een grote, sierlijke sprong lag ze op de kat. Haar klauwen prikte diep in zijn schouders en enkele druppeltjes bloed welde op. "Hebben je ouders je nooit geleerd om geen vreemdelingen te vertrouwen?" De kater mocht dan ouder zijn, nu was zij de baas. Haar ene klauw schoot uit zijn schouder en de kater stribbelde tegen, haar achterpoten duwde zich diep in de buik van de kater. Met haar nagel gleed ze langs de wang van de kater, bloed verscheen uit de snee. Verveeld keek ze toe, het was alleen leuk als je met je prooi mocht spelen. Ze deed alsof ze van de kater viel, waardoor deze kon rechtstaan. Maar snel stond ze recht en trok hem traag met haar klauwen terug. "Heb ik al gezegd dat je mocht gaan?" Weer gooide ze de kater met een smak op de grond en met haar nagel maakte ze een mooi vijf op zijn buik. "Five." Miauwde ze enkel voor ze haar tanden in zijn keel zette. De kater probeerde onder haar vandaan te komen, maar haar greep was sterk genoeg op hem bij te houden. Zachtjes beet ze door, tot de kater een raar, gorgelend geluid maakte en de aarde verliet. Met bloed aan haar klauwen en mond draaide ze zich om. Ze zag de twee bloodclankatten zitten en ze hoopte dat ze het goed gedaan had.

Het werd hem ook al snel duidelijk dat de jonge poes helemaal geen hulp nodig had. Het sadistische grijnsje verscheen weer om zijn lippen terwijl hij toekeek hoe ze de Kittypet aanpakte. De huiskat leek helemaal niet in staat om iets te doen, waarschijnlijk was hij simpelweg te dik en ze stonden er om bekend niet te kunnen vechten. Dat bewees deze maar weer door de manier waarop de ex-shadowclanner de kat tegen de grond aan werkte. Hij wierp even een veelbetekenend blik naar Zira en keek daarna weer naar het tafereel voor hen. Hij bewoog even zijn oren toen de kattin haar naam zei, Five was het dus. Ooh heerlijk vond hij dat toen de Young One de keel van de Kittypet doorbeet zonder te aarzelen. Ze moesten ook niet aarzelen, want als hij aarzeling merkte dan kon je het wel vergeten. Dat had ze niet gedaan dus knikte hij haar toe. Het grijnsje verdween om zijn lippen en hij wenkte haar dat ze weer naar hen toe moest komen. “Dus Five heet je. Ik ben benieuwd hoe je het gaat doen in de Bloodclan. Je moet vechten en een grote bek hebben om je plekje te verdienen, maar je mag het proberen kom maar mee.” Hij stond op en keek even van Zira naar Five en weer terug voordat hij omdraaide om naar het Bloodclan kamp te lopen.

Ze kneep haar ogen samen bij het tafereel dat zich voor haar afspeelde. De onzekere kitten van nog geen week geleden was nu al veranderd in een moordmachine. Zouden haar Shadowclanvriendjes vast heel leuk vinden, bedacht ze zich, en ze grijnsde toen de Young One de strot van de kittypet doorbeet. De poes Five, de naam had Zira immers opgevangen toen de poes de nu dode kittypet dat toefluisterde, kwam weer teruglopen naar haar en ze beantwoorde de veelbetekenende blik van Claw met een knikje. “Dus Five heet je. Ik ben benieuwd hoe je het gaat doen in de Bloodclan. Je moet vechten en een grote bek hebben om je plekje te verdienen, maar je mag het proberen kom maar mee.” Ook de bruine poes wilde achter haar leider aangaan, maar toen stopte ze. "Wacht," miauwde Zira tegen Five. "Je vergeet nog iets. Wij blijven als Bloodclanners graag onbekend bij de mensen, dus moeten onze sporen ook uitgewist worden." Ze knikte met een aansporende blik naar de dode kittypet en ze grijnsde. "Je moet hem opruimen," miauwde ze simpel en ze keek met een opgetrokken wenkbrauw naar de nieuweling.

De zwarte leider wenkte haar en trippelend kwam ze dichterbij. “Dus Five heet je. Ik ben benieuwd hoe je het gaat doen in de Bloodclan. Je moet vechten en een grote bek hebben om je plekje te verdienen, maar je mag het proberen kom maar mee.” Zou wou het wel uitgillen van blijdschap, het was haar gelukt. Maar ze gaf enkel een kort knikje en miauwde, "Ik zal u niet teleurstellen." De bruine kattin wou achter de- haar- leider aangaan. "Wacht. Je vergeet nog iets. Wij blijven als Bloodclanners graag onbekend bij de mensen, dus moeten onze sporen ook uitgewist worden. Je moet hem opruimen," Een zucht verliet haar bekje, moest dat echt? Ze zuchtte nog eens diep en draaide zich toen om. Haar tanden zette zich in de schouder van de kater en ze sleepte hem richting de vijver achter hen. Toen ze daar aankwam duwde ze met haar poot tegen het zware lijf van de kat en die rolde zo het water in, de vergetelheid te gemoed. Ze dacht dat ze zich wel schuldig zou voelen, maar ze voelde niks.

Hij knikte toen Five zei dat ze hem niet teleur zou stellen, dat moest hij eerst nog zien. Er waren niet veel katten die hem nog nooit teleurgesteld hadden. Daarom reageerde hij er verder ook niet op en wilde hij al weg lopen, het irriteerde hem daarom ook een beetje toen Zira wacht zei. Hij kon haar geen sneer geven want toen ze verder sprak wist hij dat ze gelijk had, dat was iets waar hijzelf soms even niet bij stil stond. Natuurlijk was dat slordig, maar gelukkig waren er Bloodclanner die er nog wel bij nadachten. Hij was nou eenmaal niet zo goed in opruimen, zijn leven zelf was ook een complete chaos. Toch was de Bloodclan de leidraad in zijn leven omdat hij daar altijd op terug kon vallen. Hij wilde dat niet verprutsen door slordig te worden. Dus keek hij Zira goedkeurend aan en grijnsde hij even naar haar. Voordat hij toekeek hoe Five het lijk opruimde. Daarna wenkte hij de twee kattinnen opnieuw met zijn staart dat ze hem moesten volgen.

Haar ogen volgden de kattin zonder ook maar enige emotie te tonen. Claw grijnsde goedkeurend naar haar, maar ze maakte alleen maar een wegwerpgebaar met haar poot en ze keek weer naar de Young One, die de kittypet in de vijver duwde en ze trippelde vrijwel meteen achter de leider aan toen die hen wenkte. "Claw," miauwde ze, waarna haar bloedrode ogen weer naar Five schoten. "Ik wil het op me nemen om Five te trainen," miauwde ze en ze knikte tegen zichzelf. Ze had al een apprentice, maar nog een kon ze wel aan.

Hij keek iets wat vragend achterom toen Zira zijn naam noemde. Er trok even een denkfrons in zijn voorhoofd toen ze zei dat ze Five wel wilde trainen. Ze moest haar aandacht al aan Lucifer geven en hij wilde dat de Young One’s hard getraind werden. Hij moest er nog even goed over nadenken of hij mentors wel twee Young One’s ging geven, ook al zeiden ze dat ze het aankonden. Toch had Zira de jonge kattin naar de Bloodclan gebracht. Hij knikte langzaam en keek haar aan. “Ik zal er over nadenken.” Hij zou nog geen toestemming geven, maar hij zou het zeker in zijn achterhoofd houden. “De volgende ceremonie is bijna en dan zal ik het bekend maken.” Hij keek weer voor hem toen ze bij het Bloodclan kamp aankwamen. Hij stopte voor de ingang en draaide zich om naar Five. “De Young One’s tower staat in het midden van het kamp daar mag jij een nest veroveren als je het aandurft.” Hij knikte beide kattinnen toe dat ze mochten gaan. Daarna liep hij zelf naar zijn schuur nog steeds nadenkend over het voorstel van Zira.

[Claw is topic uit]

Haar leider deed teken te volgen. Vrolijk trippelde ze er achteraan, maar toen ze hen omdraaide probeerde ze het te verbergen. Ze spitste haar oortjes toen ze Zira iets hoorde zeggen over trainen. Zou zij haar willen trainen? Claw zou er blijkbaar over na denken. “De Young One’s tower staat in het midden van het kamp daar mag jij een nest veroveren als je het aandurft.” Ze knikte ten teken dat ze het begrepen had, natuurlijk zou ze dat aandurven! Met haar hoofdje hoog trippelde ze achter haar leider aan, naar haar nieuw leven.

~Five is topic uit

Claw leek na te denken over haar voorstel en rustig wachtte ze zijn antwoord af, haar lange staart sloeg ze even heen en weer. “Ik zal er over nadenken.” Miauwde de leider vervolgens, en ze knikte langzaam. Dat was vooruitgang. “De volgende ceremonie is bijna en dan zal ik het bekend maken.” Ze knikte opnieuw, en keek achterom naar de calico die wel heel vrolijk was. Het deed haar lippen omkrullen en ze toonde dreigend haar tanden. De Elite moest niet bekendstaan als vrolijke kittypets. Claw legde wat uit aan Five, en de twee liepen beide weg. Zira ging rustig zitten, en begon haar vacht te wassen op het midden van de straat. Het maakte haar niet uit wat die mensen dachten over haar.

+ Topic klaar

Onderwerp: Re: This is new, but i like it |Claw|