No winter lasts forever

Onderwerp: No winter lasts forever za 28 maa 2015 - 23:38

Behendig sprong Rudekit van zijn nest in de nusery af. Het was een gewoonte. Hij zigzagde tussen een paar kittens en liep de nursery uit, de open plek op. De zoete geur van newleaf drong zijn neusgaten binnen. Zijn ambere oogjes merkte de eerste blaadjes aan de bomen meteen op. Dit was zijn eerste newleaf. Het katertje vond het wel iets hebben. De zon die op zijn kittenvachtje scheen, deed hem langzaam wegdromen.
{ STRUGGLEBUG }

De zwart-witte kattin zigzagde simpeltjes door het kamp heen, tussen de katten die er liepen en stilstonden door. Sommige katers keken haar na, maar echt erop reageren deed ze niet. Strugglebug was immers nog nooit echt verliefd geweest, en besteedde er ook niet bepaald aandacht aan. Ze was een echte levensgenieter, sociaal en hield er gewoon van om contacten te leggen met anderen. Qua uiterlijk leek ze vreselijk op haar moeder, qua innerlijk was ze een tikkeltje apart. Een kitten sprong in haar ooghoek de nursery uit. Er was geen Queen te zien, dus besloot ze zelf op hem af te stappen. "Hallo daar," miauwde ze met haar vriendelijke stem, en ze zakte door haar voorpootjes heen zodat haar ogen gelijk waren met die ban hem.

"Hallo daar," Een vriendelijke stem rukte hem zo uit zijn zoete droom. Het katertje was even van de kaart en zijn kittenoogjes tuurde chaotisch om zich heen. Een nog onbekende zwart-witte poes stond voor hem. De poes was door haar voorpoten gezakt zodat ze op gelijke hoogte met hem stond. Hé? Snel maakte de kitten zich zo groot mogelijk met zijn borst vooruit en zijn hoofdje omhoog. Zoals elke kitten van zijn leeftijd, wilde hij zich groot voordoen. Hij was ten slotte al 2 moons! Zijn oogjes priemde in die van de onbekende poes voor hem. "Goededag." Begroette hij de kattin beleefd. Rudekit was geen sociale kitten, mede door het verlies van zijn moeder. Maar een vriendelijk begroeting kon er wel af vond het ventje.

Onderwerp: Re: No winter lasts forever