Part two of this twisted little tale: Birth...

Ze had het al een tijd aan voelen komen maar nu was het echt zo ver. Gadverdamme hier had ze niet over na zitten denke ndat ze die dingen ook nog eens moest uitkakken. Maar goed. Het moet maar want tja, ze kon ze moeilijk uit haar buik snijden en aan Silverstar overhandigen. Nee ze moest eerst maar flink pijn leiden en dan hopen dat Silver ze tenminste nog zou aannemen. Great just great.

En nu lag ze hier dan haar buik hevig op en neer bewegend en haar kopje wegduwend in het hooi. Ze beet haar tanden op elkaar en kreunde. "Mousedung. Waar is Acefray!" Schreeuwde ze woedend terwijl ze nog luider kruende en met haar poten sloeg.

-eerste kitten mag al komen first come first serve. Open for Tallshadow, Acefray, Innerghost & Shrewstar-

Het bruine vachtbolletje besefte niet dat er iets te gebeuren stond. Ze kende niets buiten de warmte en de duisternis waar ze zich al heel haar leven in bevond. Het voelde vertrouwd. Daarom was het ook zo'n schok wanneer ze naar buiten geduwd werd en op de harde grond terecht kwam. Het was koud. Hier wilde ze niet zijn. Ze wilde trug. Terug naar de warme plek. Waar die ook was. De pasgeboren kitten besefte dat ze lawaai kon maken, en begon luid te piepen. Alles wat haar bekend was, was verdwenen. Alles was koud. Alles was onvertrouwd.

De kater had wel geweten dat zijn vriendin zwanger was, van wie was hem to be honest nog een raadsel, maar dat het zo snel allemaal ging was nog wat vaagjes voor hem. Vandaar dan ook dat hij schrok van de kwade stem die plots door de stilte sneed. Ongetwijfeld Sin. Hij rolde eens met zijn ogen toen wel bleek dat Ace er nog niet was, en rende naar diens den om hem wakker te porren. "It's showtime," Mauwde hij zijn vriend toe, erop doelende dat die nu als volwaardige medicine cat zijn taken kon doen. Op hem wachten deed Tall niet, in plaats daarvan rende hij naar de nursery, waar hij naast Sin ging zitten. "Het gaat goed," Mauwde hij, maar fronste toen, "Denk ik," Het was niet alsof hij hier echt ervaring mee had.

Waarom moesten poezen altijd bevallen wanneer hij een dutje deed? Ze wisten toch dat het niet veilig was hem wakker te maken. Toen hij in de verte een kreet hoorde opende hij klagelijk een oog. Jaja, wacht even. Maar dankzij een poke van Tall was hij al snel weer overeind. Wat lui haalde hij naar diens hoofd uit en greep wat plantjes. Hij waggelde naar de Nursery toe waar zich een stelletje queens met hun kits hadden verzamelt. Hij fronste bezorgt. "Ga maar naar mijn den en probeer wat te slapen. Laat anders de kits maar met wat bloemen spelen" Zijn blik stond zacht terwijl hij naar binnen stapte en gelijk aan het werk ging. "Okey, Tall, maak je nuttig en haal een tak." Hij legde de typische bevallingszaadjes voor de gevlekte poes en wenkte dat ze deze op moest eten. Al snel deed de natuur zijn werk en kwam de eerst kitten. Deze begon gelijk fel te piepen en Ace keek de kersverse moeder trots aan. "Het is een meisje, ze is gezond." besloot hij, overduidelijk door haar wakkere gedrag.

Steeds meer geluiden leken zich buiten zijn veilig plek te bundelen. Allemaal werden ze gedempt door het vocht, dat hij 5 volle Moons als zijn woonhaven had beschouwd. De kitten wist echter niet dat hij binnen dit en enkele luttele seconden een andere wereld zou betreden. Het duurde niet lang toen de warme ruimte plaats maakte voor een koude, eindeloze ruimte. Veel vragen stelde hij er natuurlijk niet bij, aangezien zijn instinct het van hem overnam. De kitten opende kort zijn mondje in een geluidloze piep, om de eerste lucht in te ademen. De slijmen die hem bedekte maakte het in begin moeilijk, maar leken al snel door iets te verdwijnen. Hij tilde kort zijn kopje op, zoekend naar de zoete geur van melk, iets wat hij nodig had om zijn weerstand op pijl te houden. Maar omdat hij de plek niet direct vond, tilde hij zijn kopje op waardoor er een, nu wel, duidelijke piep langs zijn lippen ontsnapte.

Sin kreunde half buiten adem al toen ze de eerste uit haar lichaam had weten te krijgen en duwde haar neus weg in haar den terwijl ze bijna de kitten probeerde weg te trappen maar Tallshadow's stem lieten haar ogen openschieten en ze keek recht naar de grote kater. Haar beste vriend. Een pijnlijk geluid kwam over haar lippen terwijl ze in elkaar krulde. "Het doet pijn Tall.. Het doet pijn." Fluisterde ze en draaide haar kop naar Acefray. "Jij bent ook lekker laat." Siste ze en probeerde overeind te komen er heilig van overtuigd te zijn dat ze al klaar waren hier. "Bane." Siste ze zacht ziend dat het een poesje was. Gadverdamme daar had ze niets aan. Voordat ze echter rare blikken kreeg bij haar dochter vergif noemend zuchtte ze. "Banekit." Mompelde ze voor ze opnieuw een pijnlijk gevoel voelde en door haar poten zakte. Al snel was de volgende kit ook geboren en probeerde ze naar adem te happen starend naar het katje. "Wat is het... Acefray is het een kater?"

De kater keek even bezorgd toen Sin meldde hoeveel pijn het deed, niets voor haar om zoiets te zeggen. Ze was echter weer haar oude zelf toen Ace eindelijk kwam, en de kater schoot in de lach toen hij begroet werd met een sneer. "Ja joh," Grinnikte hij, en porde zijn vriend plagerig, waarna hem bevolen werd een tak te halen. Tall stond soepeltjes op, en beende dramatisch de den uit. Daarvandaan schoot hij naar bosjes en kwam terug met een grote stapel takken. "Ik wist niet watvoor tak je wilde," Meldde hij Ace, met geamuseerde twinkeltjes in zijn ogen. To be honest, eigenlijk kwam hij allerlei takken tegen en besloot toen hoe meer takken hoe meer vreugd. "Ik heb zelfs een supergave die rond is!" Hij begon te graven in de bult, en haalde de tak eruit, mooi in een rondje gegroeid. Nog steeds stond zijn blik plagerig, maar bezorgd zodra Sin weer weerklonk. Een kater? Had hij de eerste gemist? Het was net nog een poes!

Tall kwam net optijd voor de tweede kitten. Met toch een geamuseerde blik griste hij de ronde tak uit diens mond en gaf hem aan Sinclaw. Diens gemopper negerend. Toen hij mededeelde dat het een poes was hoorde hij was geschrokken haar reactie aan. Geen meisjes wens? Okey dan.. Al snel kwam de tweede kit. Een katertje. Snel onderzocht hij deze en duwde hem toen richting de moeder. "Ja, een gezonde kater" sprak hij kalmerend. Hierna richtte hij zich weer op zijn werk en gleed met zijn poot over de poes haar buik, lichtjes druk uitoefend. Zo kwam de volgende ronde aan het werk. Dit werr of nog een kitten of de nageboorte.

Haar ogen vernauwde zich bij Tallshadow's hopeloze gedrag. Klein kind dat het ook was met zijn takkenverzameling. "Ja die gaan vannacht dus allemaal jouw nest in." Grijnsde ze halfbakken de tak aannemend van Acefray en haalde diep adem even ontspannend en duwde haar neusje tegen de kitten haast liefdevol terwijl ze het dochtertje nogsteeds negeerde. "Hij is schitterend." Fluisterde ze zachtjes. "Tallkit." Ze grinnikte zacht knipogend naar Tallshadow voor ze opnieuw een pijnlijk geluid maakte en de tak bijna door de midden beet. Nog een kitten dat was een grapje toch zeker!? Pijnlijk kroop ze in elkaar toen ook de derde kitten geboren werd en ze nu echt de tak helemaal doorkreeg

De kater lachte toen Sin de tijd nam om te reageren op zijn mooie verzameling. "Ja, want denk maar niet dat jullie er nog een krijgen na al die blikken op mijn epic takkenverzameling," Mauwde hij klierend terug, zijn tong uitstekende. Daarna durfde hij iets dichter naar de kit toe te lopen, en staarde er even naar, een cutiepie. "Tallkit." Zijn ogen ontmoetten die van de poes, en hij grijnsde breed. Hij begon het blijkbaar steeds beter te doen, de eerste kit die naar hem vernoemd was, was doodgeboren geweest, deze ademde, hoezo improvement? "Dat is een zeer mooie naam," Mauwde hij de poes toe, en gaf haar even een kopje toen de pijn weer begon. Mensen, hij even blij dat hij een kater was.

Het was warm hierbinnen. Warm en zacht en gezellig en leuk. Ze wou hier blijven. Het voelde fijn en veilig waarom zou ze ooit deze plek verlaten? Ze dacht dat de andere dingen waarmee ze deze warme plek deelde hetzelfde er over dachten maar al gauw waren ze allebij weg. Nou ja dan maar. Zij vond het ook leuk hier met of zonder hun. Toen er echter iets op haar duwde schoot haar mondje open en vocht kwam naar binnen voor ze kon hoesten werd ze al weggezogen en kwam piepend en hoestend neer op de koude harde grond. Haar pootjes zochten wanhopig rond terwijl ze vocht begon op te hoesten.

-Best intro ever + she is a derp ~~downsyndroom~~

Grappen maken bij een bevallende poes was misschien niet de beste zet van Tall. Maar goed, zijn p.i.c. was niet overal goed in. Wow, dat was eens fijn om te zeggen. 'Als ik maar geen takken in mijn den vind ben ik tevreden' grinnikte hij plagend. Acefray zag hoe Sinclaw haar dochter negeerde. Arm ding, ze zou nog kou leiden.. Veelzeggend begon hij de kitten schoon te likken en warm te krijgen terwijl de poes even rust kreeg om naar haar zoon te kijken. Ze vernoemde hem naar de kater naast hem. Tallkit. Zijn adem stokte kort en gepijnigd keek hij opzij. Gelukkig hoefde hij hier niet lang over na te denken toen de volgende kitten kwam. Een zwart poesje, haperend en hoestend. Met zijn groffe poot ging hij over diens ruggetje heen en pakte een van de sterke kruiden van het stapeltje af. Hij knauwde het fijn en spuugde de moes uit. De sterk ruikende plant had een bijtende geur achtergelaten in zijn muil. Met een korte ademstoot en een tikje tegen de kitten haar rug was het de bedoeling dat deze de vloeistof op zou braken. Hij drukte hierna zijn snuit tegen de kitten haar nekje om het kloppende hartje te horen. Ze leefde nog, dat was goed. Hierna begon hij te likken om de ademhaling op gang te krijgen waarna hij het kleintje eindelijk richtig de poes duwde. 'Het is een poes' zijn adem stokte even. 'En zal alle aandacht nodig hebben die ze kan krijgen'