Beter days turned worse. (Foxpaw)

Met soepele passen rende ze het kamp in. Haar ogen stonden woest terwijl ze zachtjes snoof, het gesnuif ging over tot diepe ademhalen, waarbij ze de lucht met teugen inademde. Haar nagels waren uit hun hulzen geschoten en had ze diep in de grond gedrukt. De poes ging langzaam zitten, een geur had haar woedend gemaakt, waarom hadden die tweebenen zo nodig dassen uit moeten zetten? Net had ze een geurspoor geroken en was ze op het nippertje weg gerent om een das niet tegen het lijf te lopen. Haar ademhaling kalmeerde iets terwijl ze zich diep van binnen af vroeg of ze wel goed had gereageerd, ze wist dat de das weer naar Windclanterritoria was gelopen alleen maakt een onderbuik gevoel zich meester. Haar gelige ogen richtte ze omhoog naar de bijna onbewolkte hemel, haar ogen kneep ze dicht tegen het felle licht voordat ze ging liggen. Haar staart lag ontspannen op de grond, Icicleshard wist dat ze zo op bezoek moest gaan bij Redkit, die had ze namelijk al een poosje niet meer gesproken. De zorg voor de kitten had haar in zekere zin wat opgevrolijkt. In haar ooghoek zag ze een rossige kattin op haar af komen, Foxpaw. Met een klein maar zuinig glimlachje knikte ze de apprentice toe. Het was misschien mooi weer, maar haar gevoel verraadde haar al dat er slechtere tijden zouden komen. Hopelijk gingen de dassen snel weer weg. Haar sierlijke grijze kop stak ze even in de lucht terwijl ze de geuren van Newleaf opsnoof. Eindelijk waren ze af van de sneeuw. De geuren van Newleaf vermengd met dat van Shadowclankatten was bijzonder rustgevend.