This day...(Walnutpaw)

Onderwerp: This day...(Walnutpaw) ma 2 maa 2015 - 20:22

Geconcentreerd richtte ze haar cyaan blauwe ogen op een klein eekhoorntje,het beestje had haar ook in de gaten gekregen,Zo voorzichtig als ze kon sloop ze dichter bij ze moest deze eekhoren vangen ze kon niet weer terug naar Bc komen met de zoveelste gefailde jacht,Dat mach niet gebeuren gewoon niet,Met een snelle beweging schoot de poes naar voren en gaf het beestje een snelle dood,Hijgend liet ze bruine eekhoorn uit haar bek vallen bloed drupte langs haar bek en spatte op de grond dit was haar favoriete part van het jagen,bloed dat heerlijke bloed dat gaat alle het water te boven,Grijnzend likte de rode tabby het bloed van haar bekje af,Nagenietend keek ze naar het bruine beestje dat nog altijd op de grond lag,Net voor ze naar het bruine beestje kon grijpen trok een aangename geur die haar kant op kwam ,Windclan' lachte Brat bij zich zelf ,De poes had honger honger naar bloed en een gevecht,Ze heeft zich de laaste tijd zo in gehouden,Met haar nagels al uit hun huzen wachte de poes gespannen af tot de Windclanner bij haar was,Dan kon het feest beginnen.

Walnutpaw

Onderwerp: Re: This day...(Walnutpaw) zo 8 maa 2015 - 19:42

Ze had zich weer eens in het territoria van de rogues gewaagd. Om de een of andere reden werd ze hier altijd naar toe gebracht, voornamelijk als ze aan het dromen was of even niet oplette. De poes sloop zachtjes door het gras en probeerde wat prooi te vinden, zelfs wanneer ze wist dat het gevaarlijk was. Muissie, muissies waar zijn jullie? Ze grinnikte en opende haar bekje, hopend dat ze een lekkere muizen geur zou vangen, maar in plaats daarvan rook ze iets was ze nooit had willen ruiken. Ze zette haar oren op en opende haar bekje wat meer om te bepalen waar de geur vandaag kwam, maar door haar wond op haar hoofd was ze nog regelmatig duizelig. En deze verhinderde dan ook dat ze zich kon concentreren. Ze was ook zo dom geweest! Welke poes kwam hier nou terwijl ze gewond was? Juist, niemand! Walnut draaide zich om in de hoop de goede richting op te lopen, maar tevergeefs. Voor ze het wist stond ze voor de kern van de geur en klapte ze haar nagels uit omdat de snoet van de poes niet bepaald aardig keek. Meer als iemand die zich verheugde op een moord partijtje. Walnut blies en maakte zich zelf uitdagend groot, ook al wist ze al dat dit gevecht verloren zou zijn, rennen zou de Bloodclanner alleen maar plezier doen.

De windclanner leek steeds dichter bij te komen,Maar er was iets mis ze leek erg duizelig? Brat nam de poes nog even goed in zich op,Ze was duidelijk een apprentice sterk zag ze er ook niet uit,Integen deel ze leek een beetje verwond,Zachtjes zuchte de rosse poes,Lekker dan ze had zin in een goed gevecht niet...Dit, De apprentice blies en maakte zich zelf uitdagend groot, De poes was blijkbaar slim genoeg om te weten dat weg rennen voor haar geen optie was,Verveeld gaapte ze Brat voelden zich totaal niet uitgedaagd door de apprentice sterker nog dit was best grappig,'Bespaar je zelf de moeite dear dit ga je niet winnen' Miauwde Brat op een kalme maar dreigende toon,Ze was ten slotte een Bloodclanner zo moest ze zich toch zeker ook opstellen?'

♥ Isa

'Bespaar je zelf de moeite dear dit ga je niet winnen' Het kwam over op een dreigende toon, maar Walnut was allang opgelucht dat ze geen voorstelling hoefde neer te zetten. 'ah mooi, ik ben nooit zo goed in dreigend over komen,' Ze grinnikte om haar zelf en nam een hap lucht. Ze was ondertussen vrij moe geworden en de stekende pijn kwam weer opzetten in haar hoofd, niet iets wat gewenst was nu. 'Dus, wil je me een klap geven?' Walnut wist dat het geen zin had om weg te rennen, of ook maar iets te proberen. Dus ging ze gewoon zitten en keek ze de poes met een halve glimlach aan. Ze zou een klap krijgen, hoe sneller hoe beter toch? De kattin ging zitten en tikte met haar staart op de grond. Bloodclanners ook, maar ja ze zou deze poes maar voor een keertje haar zin geven dan.

Onderwerp: Re: This day...(Walnutpaw) za 14 maa 2015 - 9:08

'ah mooi, ik ben nooit zo goed in dreigend over komen,' sprak de windclan apprentice opgelucht,Brat zwijgde en keek de apprentice koud aan een verkeerde beweging en ze zou toe slaan, 'Dus, wil je me een klap geven? miauwde de windclanner,de tabby had blijkbaar zich bij het feit neer gelegd dat ze een klap kreeg,goed want dat kreeg ze ook een beetje verbaasd keek Brat naar de apprentice die gewoon rustig ging zitten en haar met een halve glimlach aankeek,Met een emotieloos blik keek ze de poes aan 'Als je mij een muis geeft zou ik er over nadenken om je geen doodsklap tegeven'

Als je mij een muis geeft zou ik er over nadenken om je geen doodsklap tegeven' Walnut keek nogal emotieloos door de poes heen. Het kon haar niet veel schelen wat ze moest doen, ze was niet zo iemand die dingen niet deed om dat ze té trots was. Integendeel, het kon haar geen reet schelen dus draaide ze zich om en haalde haar schouders op. Walnut wist dat ze goed kon jagen en snel was, helaas kon ze door haar litteken niet meer op volle snelheid rennen dus zou het wat langer duren. Toch was de poes nog steeds sneller dan een gemiddelde kat behalve Windclanners. Snelheid was in principe haar tweede naam. 'Even wachten dan,' Miauwde ze nog terwijl ze haar nagels in de grond zette en weg spurtte. Over tien minuten zou ze terug komen met een muis, of iets anders. Ze zou niet moeilijk doen. Alleen moest de Bloodclanner ook niet moeilijk gaan doen, iets waar ze helaas heel goed in waren. Moeilijk, hun tweede naam.

Onderwerp: Re: This day...(Walnutpaw)