O, hello

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 15:49

"Dan zijn we het eindelijk ergens over eens", miauwde Ember-kwal spottend. De gestreepte apprentice zou zich zo schamen als dat arrogant mormel familie van hem was geweest. Best jammer voor Ivypaw, en Lurking, natuurlijk. "Waar wacht je dan op?", miauwde de bruine tabby. Als hij niet zo goed was geweest in zelfbeheersing, had hij die stomme glimlach direct van Ember-kwals kop afgekrabt.

goed idee^-^

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 15:59

~ Zoefffff hier ben ik!

Een kleine piep was het enige dat het muisje liet horen toen Blackpaw haar tanden in het diertje had gezet en de nek had gebroken. Het was weer een mooie, schone dood, waarbij maar weinig bloed op haar lippen achterbleef. Ze sloot even haar ogen en bedankte Starclan voor zijn leven, zoals iedere clankat hoorde te doen bij het doden van een prooi. Ze likte haar lippen af, en nam genieten de eerste hap van het nog warme vlees. Maar ze had er nog niet op kunnen kauwen, of ze hoorde twee iets te bekende stemmen, die iets te onvriendelijk klonken. Ze liet de muis voor wat het was, en rende met het stuk vlees nog in haar mond in de richting die haar gehoor haar vertelde. Ze sprong door een bosje heen, en bleef verstijfd staan. Mazepaw en Emberpaw, de twee katers die het dichtst bij haar stonden, stonden vuurspuwend tegenover elkaar. Zelfs een grassprietje kon de spanning voelen. Het leek alsof ze op het punt stonden elkaar in de haren te vliegen. Ze voelde haar eigen woorden in haar keel branden, en met een enorme kracht kwamen ze eruit. "Kappen nou!" Ze spuugde het stuk vlees op de grond en zette nog een stap naar voren. Eén voor een keek ze de katers kwaad aan. Stelletje kleuters. Konden ze niet eens op een burgerlijke manier met elkaar omgaan?

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 16:16

"Kappen nou!", de gestreepte apprentice keek opzij, naar Blackpaw, die er niet al te vrolijk uit zag. Mazepaw haalde diep adem, hopelijk zou ze hem niet dwingen om te kiezen tussen zijn haat voor Ember-kwal, en zijn vriendschap met haar, want op dit moment wist hij niet zeker welke van de twee zou winnen. "Sorry Black", miauwde de bruine tabby, niet zeker wat hij anders moest zeggen. "Maar ik kan", Mazepaw moest zijn best doen om niet Ember-kwal te zeggen "hem echt niet uitstaan", legde hij vervolgens, waarheidsgetrouw uit. Er lag nog altijd een kille, haatdragende toon in zijn woorden. Het arrogante mormel had geluk. Maze zou hem niet aanvallen waar Black bij was.

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 21:21

Ik voelde hoe de situatie elk moment uit de hand kon lopen. Elk spiertje in mijn lijf was gespannen - al waren dat er niet indrukwekkend veel. En het zou ook uit de hand gelopen zijn, als Black niet tevoorschijn was gekomen. Bij het horen van haar stem wendde ik mijn kopje meteen af, en was het schuldgevoel van mijn gezicht af te lezen. Oh nee, ik had het weer voor haar verpest. Ondanks dat ik nog steeds niet snapte hoe, wist ik wel dat de verveelio een goede vriend van haar was. En ik, tja, wat was ik van haar? Daar kon ik niet zo goed antwoord op geven, en ik zou het knap vind als zij dat wel kon, maar ik had de eer om iets voor haar te betekenen, al was dat maar een klein beetje. Ik negeerde Mazepaws geïrriteerde uitleg, en keek haar een beetje wanhopig aan. Dit was zó slecht getimed. Of misschien wel goed, wie weet wat er anders was gebeurd. 'Het spijt me..' Mompelde ik zachtjes. Gaat lekker, Ember!

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 21:45

Aan Mazepaw's snuit viel duidelijk ergernis af te lezen, en van die van Emberpaw schuld. Ze reageerde als eerst op Maze, waarbij haar stem streng en denigrerend klonk. "Ja, nou en. Ik mag ook wel eens iemand niet, en toch heb ik nog nooit zo tegenover iemand gestaan." Haar blik gleed nu naar Emberpaw. "Jullie hebben je maar te gedragen. Kínderachtig dit." Ember had zijn blik van haar afgewend en bood zijn excuses aan. "Jullie weten allebei van elkaar wat jullie voor me betekenen, en ik zou het érg waarderen als jullie in ieder geval burgerlijk met elkaar om kunnen gaan." Ze kon het niet laten nog eens kwaad naar Emberpaw te kijken. Hij had deze energie ook kunnen steken in iets leuks organiseren voor hen twee, iets waardoor hij het goed kon maken. Hij wist dat hij een bijzonder plaatsje in haar hart had, en dat hij maar een klein beetje zijn best hoefde te doen om haar volledig terug te winnen. De enige reden waarom ze nu voorzichtig en terughoudend was, was omdat ze wilde dat hij zijn best zou doen en daarmee wat zekerder zou worden - en natuurlijk stiekem omdat het leuk was als iemand moeite voor je deed. Maar tot nu toe had hij nog maar weinig zijn best gedaan, iets waar ze weigerde verdrietig van te worden. Maar als hij wel energie stak in ruzie maken met haar vrienden, maar niet samen zijn met haar, dan neigde het toch de verkeerde kant op.
Pff, wat voelde ze zich nu een moeder die haar kittens de les las. Maar ze begon zich wel af te vragen waarom de twee zo kwaad op elkaar waren geworden. Maar dat zou ze later wel eens vragen.

Onderwerp: Re: O, hello ma 6 apr 2015 - 21:59

"Ja, nou en. Ik mag ook wel eens iemand niet, en toch heb ik nog nooit zo tegenover iemand gestaan.", Emberkwal had er helemaal zelf om gevraagd, maar de bruine tabby was vrij zeker dat Black geen tegenspraak duldde op dit moment. "Jullie hebben je maar te gedragen. Kínderachtig dit.", miauwde ze vervolgens. "Jullie weten allebei van elkaar wat jullie voor me betekenen, en ik zou het érg waarderen als jullie in ieder geval burgerlijk met elkaar om kunnen gaan.", Mazepaw haalde diep adem. Hij mocht woede zijn lichaam niet laten overnemen. "Voor jou zal ik hem tolereren", heel bewust uitgekozen woordkeuze. Tolereren. Het klonk zo neerbuigend, en dus perfect om tegenover Emberkwal te gebruiken. "Maar ik denk dat we het allemaal een goed idee vinden om elkaar vanaf nu zo veel mogelijk te vermijden", vervolgde de bruine tabby. Hij ging niet graag met Emberkwal om. Emberkwal ging niet graag met hem om. Elkaar vermijden was dan toch de ideale oplossing?

Onderwerp: Re: O, hello