Jump! Jump! {put your hands up in the air!}

De laatste keer dat Blackpaw het territorium uit was geweest, was ze op een kwade Innerghost gestuit. Al die tijd had het ervan haar weerhouden om buiten de grenzen te gaan, maar deze keer had ze besloten weer eens haar stoute schoenen aan te doen. Bovendien, nu was ze geen beginnende apprentice meer. Ze had al meer trainingen achter de rug dan ze kon tellen. Niet alleen van Dauntrose, maar ook van Ravenheart en Tallshadow, wat in haar ogen het sterkste trio vormde van de clan. Het zat wel goed, en ze voelde zich sterk en zeker om weer eens rond te koekeloeren.
Nou, hoe zat dat nou met die twolegs? Ze had een keer eerder met Dawnpaw een tuin van een twoleg bekeken en een kittypet ontmoet, maar er was toen zo veel andere rare shizzle geweest die ze niet had kunnen bekijken. Het stonk er, en ze moest er niet aan denken er te leven. Maar je kon het haar niet kwalijk nemen dat het haar in ieder geval intrigeerde - al die rare spullen ook.
Ze sprong op de heg van een tuin, en keek uit over een gigantische lap grond. Dit moest vast een grote familieclan zijn, als ze zo'n territorium aan hun huis vast hadden zitten. Ze keek haar ogen rond, maar maakte zich er zeker van dat er geen andere katten waren. Toen sprong ze naar beneden, en zette haar eerste stappen in de tuin. Ze snuffelde even, en liep toen naar een groot soort.. tsja.. wat was het? Ding. Ze liep naar het ding toen en sprong er met een sterke afzet op. Ze landde netjes op haar vier poten, maar voelde zich instabiel door de elastische ondergrond. Elke keer dat ze een stap zette duwde ze de grond onder zich naar beneden. Maar toen begreep ze de functie, en ze begon te grijnzen. Ze zette zich met haar vier poten af, sprong door de lucht, en landde weer, maar werd meteen weer omhoog gelanceerd. "Ghaha!" miauwde ze vol plezier.

[opeeenn! Very Happy

]

Ganzenopdracht - laat Blackpaw naar de Twolegs gaan en daar een trampoline vinden en erop laten gaan

Lumina zat voor het raam van haar woonplaats, lekker in het zonnetje. Als ze binnen zat leek alles ook vele warmer. Ze moest maar één poot buiten zetten en ze was al verkleumd tot op het bot. Sinds Skinny Love samen haar buiten de tuinen was getrokken was ze wel wat nieuwsgierig, maar ze zou toch nooit verkiezen voor dat koude buiten leven. De jonge poes had zichzelf wat knus gezet en had half haar ogen gesloten toen de zon in haar ogen scheen. Ze opende haar ogen echter al snel toen ze het gepiep van de trampoline hoorde. De mensen van het huis hiernaast waren toch nooit thuis op dit moment van de dag? Met wat moeite trok de huiskat zich recht en sprong met een simpele sprong van de vensterbank af, waarna ze richting het elektronische kattenluikje liep. Dat luikje had ze in het begin maar heel vreemd gevonden, maar uiteindelijk leek het toch niet zo eng als dat ze dacht. Eenmaal op het hek dat haar tuin en de andere scheidde zag ze een, voor haar, vreemde kat. Even hield ze haar kopje schuin. Ze had nooit gedacht dat dat iets voor dieren was, laat staan voor katten. "Uhm, wat ben je aan het doen?" mauwde ze direct. Dit was niet de tuin van de poes, want men had hier geen huiskat. Of was ze nieuw? De wind stond in de verkeerde richting dus ze kon niet uit de geur afleiden wie ze was. Boskatten zouden toch niet naar hier komen, die zouden niet eens in de buurt komen volgens de verhaaltjes van enkele oudere katten. Al gingen er enkele geruchten rond dat ze de laatste tijd juist vele meer naar het mensendorp kwamen. Was dit zo'n woudkat? Lumina zakte wat door haar pootjes en zette haar vacht op om de warmte die ze had te behouden.

Het was de stem van de jonge poes die Blackpaw liet opkijken. Ze stopte direct met springen, en nam instinctief een vijandige houding aan. Maar toen ze zag hoe groot de onschuld was die de poes uitstraalde, ontspande ze. Vrienden? No way. Maar energie verspillen aan onnodige vijandigheid, daar had ze ook geen zin in. Bovendien, kittypets waren lui en ongetraind. Mocht de poes wat in haar hoofd halen, dan zou ze haar met een handomdraai op de grond kunnen leggen. "Ik vond dit wel een grappig ding," miauwde ze daarom als antwoord. Ze voelde het elastische ding onder haar nog kraken. "Dus, kitty, kan je me vertellen wat dit is?"

~ Surreh dat ze een beetje vijandig is

Aan de houding van de poes kon ze afleiden dat ze hier niet uit de buurt kwam. Lumina bleef veilig op het hek zitten, hoger dan de andere kat. Haar oortjes schoven iets wat achterdochtig naar achteren. Ze was dan wel maar een gewone huiskat, maar was zeer slim voor haar leeftijd. "Ik vond dit wel een grappig ding," Ze keek bedenkelijk naar de trampoline waar de andere poes op stond. "Je moest eens weten hoe hoog de jonge mensen hierop kunnen springen." mompelde ze zachtjes, eerder voor zichzelf. "Dus, kitty, kan je me vertellen wat dit is?" De jongere poes richtte zich ietsje op bij de vraag van de donkerdere kat. "Het is Lumina," verbeterde ze direct de poes. "En dat, vreemdeling, noemt men een trampoline." mauwde ze vervolgens en richtte haar oortjes nu naar voren. "Daar springen mensen op om uiteindelijk nog vele hoger als jouw te vliegen." voegde ze er nog aan toe. Even ging de blik naar de boom die naast de trampoline stond. "Zeker zo hoog als de kruin van die boom." zei ze met een glimlachje naar de jonge berk.