Take me back to wonderland

What doesn't kill you
Makes you wish you were dead

Dit was geheel nieuw voor haar. Het kamp, al die katten om haar heen, maar vooral het feit dat ze 's nachts niet lekker meer tegen een warme kachel aan kon liggen.. Dat laatste was toch wel het moeilijkst. De nachten waren koud en guur, ze miste haar warme mandje waar ze zich 's nachts in kon oprollen en heerlijk kon slapen. Hier bij de bloodclan waren de nachten heel anders. Het was vechten om een goede slaapplek, en aangezien Aife nog niet lang in de clan zat, had ze niet bepaald het recht om in dit gevecht deel te nemen. En dus moest ze, voor nu, maar genoegen nemen met een koud plekje in de sterrenhemel. De rossige poes rolde zich op met haar langharige staart over zich heen, dienend als deken. Soms was een korthaar met een langharige staart zijn wel handig, bedacht ze zich. Ze wreef nog even met haar poot over haar snoet en wierp een snelle blik op de sterrenhemel voordat ze nog verder tegen de boom aan kroop om zo beschut mogelijk te zijn tegen over eventuele neerslag. Ze zou zorgen dat deze situatie snel zou veranderen, beloofde ze zichzelf. En met die gedachten sloot ze haar grijze ogen en deed ze een poging in een diepe slaap te vallen.

Hellhound

rpg tijd:

Het was al laat in de avond, sterker nog het was al nacht, toen de rosse kat het twoleg gebied weer binnen kwam lopen. De kater was vanaf zonsopgang tot nu weg geweest. Hij had vooral door het Rogue gebied en langs de randen van de clans gelopen. Dat waren de plaatsen waar de meeste kans was op interessant nieuws dat hij misschien wel in zijn voordeel had kunnen gebruiken. Ook waren het de plaatsen met de meeste prooi. Eenmaal in het parkje zag hij een aantal katten buiten slapen. Het waren de gene die net member waren geworden of net bij de clan waren gekomen. Je moest je plaats in de schuren verdienen, iets wat hij al een tijd geleden had gedaan. Bij de gedachtes hier aan besefte hij zich ook dat het maar eens tijd werd om naar de volgende schuur te gaan. Dat was alleen mogelijk met meer honden tanden, dat gelijk stond aan nutteloos dingen vermoorden. Rustig liep Hellhound langs de bomen richting de schuur tot hij iets zachts onder zijn voorpoot voelde. Meteen zette hij een stap opzij, je wist nooit wat er onder je poten kon blijven plakken. Zodra hij echter zijn blik naar beneden liet gaan merkte hij op dat het een staart was. Die behoorde toe aan een rosse kattin. Als ze niet zou reageren kon hij gewoon doorlopen, anders zou hij wel zien wat ze zou gaan zeggen.

Hell's hounds: