How to handle?

Het had niet lang geduurd voordat hij de poes had gevonden. Er waren niet heel erg veel opvallende calico's, zeker niet nu Otterflight in de nursery was getrokken en dus gaf hij Dauntrose een redelijk goede por. Daar werd ze wel wakker van. "Dauntrose, heb je heel even?" Vroeg hij toen direct en met een neutrale stem.

OOC; Eerste post voor Dauntrose

♥ "Wicked is good" they say.

Ze droomde licht, niet echt een diepe slaap. Haar vacht was half vermengd met die van Ravenheart. Dauntrose wilde zich net omdraaien toen ze een harde por voelde. Ze kreunde lichtje en deed een blauw oog open. "Dauntrose, heb je heel even?" Ze glimlachte eventjes en opende dan twee ogen. Ze stond op. Haar vacht zag er verwaaid uit, maar zijn neutrale stem zei haar dat het redelijk dringend was. Ze wist meteen al het onderwerp: Direkit. Ze zette zich voor Ashdrizzle, dat was gemakkelijker praten. "Hoe gaat het met Nightspark?", vroeg ze geeuwend. Even voor het onderwerp Direkit. Dit vond ze ook belangrijk. Dus na die geeuw keek ze hem weer redelijk serieus aan.

Het was geen onderwerp dat geheim gehouden moest worden, daarom bleef hij ook in de den, maar om geen boze warriors op zijn nek te krijgen hield hij zijn stem laag en zacht. "Hoe gaat het met Nightspark?" Zijn grijze oren dropen meteen naar beneden en wat verdrietig keek hij naar beneden. "Ik.. nog altijd hetzelfde vrees ik.." Murmelde hij en keek weg van de calico. Dit onderwerp zorgde er altijd voor dat hij niet verder wilde of kon praten.

♥ "Wicked is good" they say.

Zijn oren dropen naar beneden. Ze raakte eventjes zijn oortje aan met het puntje van zijn staart. "Ik.. nog altijd hetzelfde vrees ik.." Ze knikte. "Als je er nog eens bent... zeg hem dan beterschap van me." Eigenlijk was hij nog niet wakker, maar voor de zekerheid gewoon. Ze krulde haar staart weer om haar pootjes. "Maar je wilde praten? Over Direkit denk ik dan..."

Hij knikte bij haar woorden, die eigenlijk maar een beetje leeg aanvoelden nu. "Maar je wilde praten? Over Direkit denk ik dan..." Hij keek op, wat moed verzamelende en knikte. "Ja.." Zijn stem brak heel zachtjes en hij kuchte kort. Zo, dat moest het doen. "Over Direkit. Hij noemt jou denk ik.. mama?"

♥ "Wicked is good" they say.

"Ja.." Zijn stem brak heel zachtjes en hij kuchte kort. Dauntrose wiebelde met haar snorharen. "Over Direkit. Hij noemt jou denk ik.. mama?" Ze knikte. Eigenlijk vond ze het wel leuk en ze zag hem als haar zoontje. En Blackpaw zag hem als haar broertje. "Tegen mij zij hij dat zijn papa zijn zusjes gaat laten zien... ik veronderstel dat jij dat bent dan?" Ze keek vriendelijker, voorzichtig.

"Tegen mij zij hij dat zijn papa zijn zusjes gaat laten zien... ik veronderstel dat jij dat bent dan?" Ah hij had daar dus al over verteld. Zou Direkit al gedacht hebben waarom mama en papa hem allebei apart bezochten? "Hm-hm." Knikte hij. "Maar.. wat moeten we doen als.. ja, mama en papa zijn niet echt gelukkig samen met elkaar?"

♥ "Wicked is good" they say.

"Hm-hm." Knikte hij. "Maar.. wat moeten we doen als.. ja, mama en papa zijn niet echt gelukkig samen met elkaar?" Ze wiebelde met haar snorharen. "Ik denk... misschien eerder dat mama en papa het heel druk hebben en dat we het later vertellen aan hem. Als hij groter is." Ze vond het zo zielig voor Direkit als ze het 'niet gelukkige stel' speelden.

"Ik denk... misschien eerder dat mama en papa het heel druk hebben en dat we het later vertellen aan hem. Als hij groter is." De kater bewoog met zijn oren en fronste licht. "Dauntrose, ik heb al eerder in zo'n relatie moeten stappen en ik weet dat jonge katten niet goed reageren als het blijkt dat hun ouders.. jeweetwel." Zijn oren vonden hun weg naar achteren. Het was dat een paar van zijn kittens hem nu wel.. weer mochten, maar dat had hem veel moeite gekost. "Ik weet nog steeds niet wat een goede oplossing is. Maar een joongen kitten moet wel genoeg moeder en vaderliefde krijgen, ja."

♥ "Wicked is good" they say.

Heel eerlijk: ze mocht Ashdrizzle niet zo. Hij was veel te serieus, maar misschien kwam dat door alle problemen die hij al had meegemaakt. De kater onderbrak haar gedachten. "Dauntrose, ik heb al eerder in zo'n relatie moeten stappen en ik weet dat jonge katten niet goed reageren als het blijkt dat hun ouders.. jeweetwel." Ook zij draaide haar oren naar achteren. Ze keek naar de tippen van haar poten. Dit was veel moeilijker als ingeschat. "Ik weet nog steeds niet wat een goede oplossing is. Maar een jonge kitten moet wel genoeg moeder en vaderliefde krijgen, ja." Ze knikte. "Ja dat is waar... We kunnen die hem geven, daar was ik al zeker van." Ze keek hem weer aan. "Maar ik weet niet goed... Ik ben niet zeker van hoe we het moeten spelen. Moeten we zeggen dat we het druk hebben, of doen alsof we van elkaar houden? Of moeten we net gewoon onszelf zijn?", miauwde ze aarzelend.

"Ja dat is waar... We kunnen die hem geven, daar was ik al zeker van." De kater knikte, het was ook een zeer komische situatie waarin ze zich bevonden. "Maar ik weet niet goed... Ik ben niet zeker van hoe we het moeten spelen. Moeten we zeggen dat we het druk hebben, of doen alsof we van elkaar houden? Of moeten we net gewoon onszelf zijn?" Voorzichtig verscheen er een glimlachje op zijn gezicht. "Ik denk dat we beter niet te veel moeten doen alsof, dan krijgt Direkit juist het idee dat zijn ouders dolgelukkig met elkaar zijn en dan komt het nieuws misschien harder aan?" Ja, met Fawnstep was hij vijandig uit elkaar gegaan, Roughpaw had ze zelfs zien vechten. Die fout beging hij niet meer. "We kunnen hem wel een keer samen bezoeken en misschien pikt hij vanzelf op dat wij niet van die gewone ouders zijn?"