Perfect sight

Enkele dagen waren voorbij gegaan sinds Viperkit zijn ogen had geopend. Deze gebruikte hij nu dan ook vol op. Hij had de hele nursery al ontdekt en Starclan, wat begon deze plek saai te worden. Maar nog niet helemaal. Otterflight vond hem en zijn siblings nog te jong om de nursery te verlaten, dus moest hij het nog doen met deze plek. Één moon, dan was hij er klaar voor. Viperkit richtte zijn nu nog kitten blauwe ogen op een andere kitten. Hij zonk in een speelse sluiphouding en sloop er op af. "Hebbes!" Luidde zijn drukke stem terwijl hij zijn pootjes om de andere kitten heen sloeg.

OOC; Open.

Binnenkort zou ze apprentice zijn en de calico kattin keek er zo naar uit. Eindelijk weg uit de saaie nursery, ze zou het hele gebied kunnen verkennen. Verlangend keek ze naar de uitgang, zou ze het nog eens wagen? Of zou ze weer terug geroepen worden? Gefrustreerd likte ze aan haar pootje, ze woog haar opties af en wou net naar buiten stappen, toen twee kleine pootjes rond haar lichaam sloegen. "Hebbes!" Miauwde een jongere kitten vanachter haar. Arrogant draaide ze zich om, ze had al aan de stem gehoord dat het niet een van haar sibelings was en geen enkele andere kat had het recht om dat te doen bij haar. "En waar denken wij mee bezig te zijn?" Miauwde ze terwijl ze haar amberkleurige oogjes op de kat richtte.

Oh, dit stelde de oudere kitten niet op prijs. Met een geïrriteerde piep deed hij een stap naar achteren en keek brutaal en venijnig naar de oudere kitten. "Tsk, praat niet als een Queen als je dat niet bent," piepte hij met fijn geknepen oogjes. Ja, dik vier maanden ouder was de kitten, maar dat gaf haar niet het recht zo tegen hem te doen. Wacht maar, dacht hij terwijl hij de blik van de oudere kitten vast hield.

"Tsk, praat niet als een Queen als je dat niet bent," Wat dacht die kleine opdonder wel niet? Kwaad keek ze hem aan, de kleine kitten was duidelijk arrogant. Met haar ogen samen geknepen bleef ze staren, ze wist dat, wie het eerste wegkeek zwakker overkwam. "Ha dus dit piep monster kan ook in volle zinnen praten?" Tot voor die zin had ze enkel piepjes en het woordje 'Hebbes' gehoord.

Viperkit hief zijn kop op en draaide zijn oren naar achteren bij haar volgende woorden. "Dat heb je goed door," reageerde hij fel. "Als het je zo verrast... Dan was jij zeker niet zo snel," vervolgde hij er arrogant aan toe met een likje langs zijn lippen. Als hij nou wat ouder en groter was kon hij haar eens laten zien tegen wie ze het had. Helaas behoorde hij niet tot de grotere katers. Hij heette niet voor niets Viperkit.

"Dat heb je goed door. Als het je zo verrast... Dan was jij zeker niet zo snel," Geschokt verwijderde haar ogen. "En wie denk jij dan wel niet te zijn?" Ze moest toegeven, deze kitten was een geduchte tegenstander. Jammer dat hij jonger was, anders hadden ze kunnen vechten en was dit sneller voorbij.

Oh wauw, hij had die kitten took nog te pakken. Stiekem had hij dat niet verwacht, echter had hij dat niet laten blijken. "Ik ben Viperkit," miauwde hij trots met een gemene, uitdagende twinkeling in zijn Hazelbruine ogen. "Zoon van Otterflight en Crossroad," echter wist hij niet hoe trots hij moest zijn op Crossroad. Hij had zijn vader nog niet eens echt ontmoet!

"Ik ben Viperkit, zoon van Otterflight en Crossroad." De kleine kitten was duidelijk trots op zijn ouders. De calico poes had Otterflight wel al eens gezien, maar de naam Crossroad deed haar niet zoveel. Ook al was ze al wel eens buiten het kamp geweest, ze had natuurlijk niet alle warriors al ontmoet. "Dappledkit, dochter van Snowleap." Stelde ze zichzelf dus maar voor. "Ben je al eens door het kamp geweest?" Zo'n kleine opdonder moest toch al wel eens zin hebben gehad om het kamp te verkennen?

Ah, Dappledkit was haar naam. Dat had hij heus wel geweten, hoor. "Wie is jouw Papa dan?" Vroeg hij vervolgens. Als ze half clan was, kon hij haar daar lekker mee te grazen nemen. Hij zou echt niet vergeten hoe zij hem had uitgedaagd. Wanneer hij apprentice was, zou hij laten zien dat ze tegenover de verkeerde had gestaan. "Nee, ik ben nog niet het kamp in geweest. Maar dat zal snel gebeuren," piepte hij met een grijns.

"Wie is jouw Papa dan?" Ergens had ze geweten dat deze vraag ging komen. "Mijn vader was een rogue en dat maakt mij helemaal niks uit." Ze wist dat deze kat haar daar later mee zou terugnemen, maar ze was altijd eerlijk en wou dat andere dat ook tegen haar waren. "Nee, ik ben nog niet het kamp in geweest. Maar dat zal snel gebeuren," Ze grijnsde, snel, misschien wel nu? "En wanneer is snel volgens jou? Want naar mijn weten zijn de meeste warriors nu het kamp uit." Ook al was het slecht van haar om een kitten uit de nursery mee te nemen, toch wou ze het proberen. Gewoon om te kijken hoe hij zou reageren. "Maar als je niet wilt, is dat voor mij ook geen probleem." Ze liep rustig terug naar haar nestje, zo dadelijk zou ze zien uit welk hout de kitten is gesneden.