Sunhigh, were did the sun go? (Blackpaw)

Cloudykit lag rustig opgerold in de Nursery, haar ogen had ze nog niet geopend en dat hoefde ze ook niet. Ze nam de tijd om te wennen aan de ademhaling van de andere katten die ze doordat ze goed luisterde eens in de zoveel tijd hoorde. Ook probeerde de jonge kitten de gesprekken te volgend die de oudere katten met elkaar maakten. Een van de oudere kittens struikelde bijna over de kleine kitten heen waardoor ze een zacht klagelijk piepje liet horen. Praten deed ze niet, ze was tevreden met de rust die ze had.
Ze gaapte kalm terwijl ze zich weer omdraaide in haar nest. Haar moeder was even buiten om wat prooi te halen wat de kitten alleen achter liet. Ze dacht rustig na, over het feit dat haar moeder er wel erg lang over deed om hier terug te komen. Ze piepte weer, dit keer wat harder waardoor een andere Queen heel even naar haar op keek. Natuurlijk had de kitten dat niet door, ze had haar ogen nog dicht zitten.

Een raar trekkend gevoel zat in haar linkeroogje en ze probeerde die te openen, om dat gevoel kwijt te raken. Haar linkeroogje opende kalm en haar blauwe kittenoog keek verward om zich heen. Ze knipperde een paar keer omdat het licht zo fel was en keek met een oog open naar de andere katten. Het mosbedje waarop ze lag was het eerste wat ze bestudeerde. De nieuwe kleuren en beelden stroomden haar kopje binnen, waardoor ze snel nog nieuwsgieriger werd. Wat was er buiten haar nest?

Langzaam begon ze haar lange kruiptocht naar het einde van de Nursery. Haar mosbedje lag dan ook dichtbij de ingang. Het kostte haar bijzonder veel energie maar nu ze kon zien wou ze ook echt alles ontdekken. Geen van de Queens lette nog echt op haar waardoor ze langzaam maar zeker dichterbij de ingang kwam. Daar bleef ze zitten terwijl ze met haar ene oog open naar de katten die in de verte bezig waren keek. Een paar waterige zonnestralen lande op haar kopje waardoor ze die verward schudde. Wat was dat? En wat was deze plek groot! Verwonderd piepte de kitten zacht terwijl ze gaapte, ze wou weer terug naar zachtje mosbedje en gaan slapen. De grond hier was koud maar de zachte zonnestralen waren nog best wel warm. Ze wist niet dat het zonhoog was en dus het warmst op de dag. Haar oortjes bewogen vluchtig heen en weer om de geluiden op te vangen die de andere maakten. Een gestreepte kat werd langzaam zichtbaar, toch was die iets kleiner dan de Queens die ze heel even had aangekeken en voor hun kittens zorgde. Ze krulde zich op bij de ingang, in de hoop dat niemand haar zou zien zitten, want wat was er leuker dan alleen op avontuur gaan?

Eerst Blackpaw

"Hee kleinerd, jij moet hier nog niet zijn," zei de gestreepte kat met een zachte toon, terwijl ze haar lichaam dicht bij de grond hield. Cloudykit keek met haar blauwe oog recht in de ogen van de andere kat en piepte zacht en tevreden. Eindelijk was er iemand die haar terug kon brengen, de grond onder haar begon langzaam wat koud te voelen en ze wou graag terug naar haar warme nest. Ze nieste zachtjes toen ze snoof om de geur van de andere kat in haar op te nemen. Een triomfantelijke blik stond in haar blauwe kitten oog terwijl ze de gestreepte kat in de gaten hield. Waarom hield die kat zich zo klein? Ze was niet bang voor haar. Onhandig kroop ze iets dichter naar de gestreepte kat toe en duwde haar neusje tegen haar aan. Wie was dat? En waarom was ze nog niet zo groot als de Queens die ze had gezien en niet zo klein als de kittens? Ze leek net een miniatuur Queen. Ze kende dan ook alleen de Queens en kittens, ze was te kort in de Nursery geweest om dingen over Apprentices te weten. Haar oortjes bewogen heel even trillend heen en weer terwijl ze nieuwsgierig een blik wierp langs de apprentice heen. Praten deed ze niet, ze kon ook niet meer zeggen dan een rare groet. Ze piepte heel zacht terwijl ze met haar staartje zwiepte en dus om aandacht vroeg.

De kat liet zich nu helemaal op de grond zakken en niet begrijpend keek de kitten haar met haar linkeroog aan. Haar rechteroog zat nog dicht maar dat hield haar niet tegen om te gaan ontdekken. Weer hoorde ze een stem, afkomstig van de kat voor haar. Ze hield haar kopje schuin terwijl ze luisterde. "Ik ben Blackpaw," Stelde de kat zich voor. De kitten piepte als antwoord, om duidelijk te maken dat ze het gehoord had. Cloudykit was enigst kit, in haar nest. Ze voelde zich alleen niet eenzaam. Een gaapje verliet haar mondje en ze zuchtte zacht. Waar was haar nest ook al weer? Ze draaide haar kopje om naar de grotere kat en piepte zacht. Hoe ging ze die kat duidelijk maken dat ze terug naar haar nest wou? Zacht piepend probeerde ze een woord na te doen, die ze net door Blackpaw had gehoord. "I...I..." Piepte ze, dat leek dus totaal niet op "ik". Verontwaardigd keek de kitten haar met het ene oog aan. Waarom was praten zo moeilijk?! Weer gaapte de kitten, ze was duidelijk toe aan een middagdutje.