Clocks

Haar ademhaling versnelde een beetje toen ze haar pas een beetje versnelde. De zwarte kattin draafde door het vertrouwde territorium heen en had haar ijsblauwe ogen op de grond gericht. Haar zwarte neusje zweefde boven de grond en probeerde een geurspoor op te pakken. Op dit moment was ze zowel alert op prooigeuren als stinkende dassengeuren, wat de laatste tijd een groot probleem was in het woud. De zwarte kattin was er gelukkig nog geen een tegen gekomen, maar misschien waren die beesten wel de reden dat er nog minder prooi kwam. De slanke, zwarte kattin stond er wel om bekend dat ze aardig kon jagen. Vroeger tenminste. Nu was ze met de dag meer op de achtergrond geraakt, een donkere schaduw van de clan geworden. Ze was aanwezig, maar aan de andere kant ook weer niet. Eindelijk kwam er een geur in haar neusvleugels terecht, maar het was niet de geur die ze verwacht had.

{Ashdrizzle}

Niet ver van haar doemde de grijze gestalte van Ashdrizzle op. Voor een kort moment kreeg ze een brok in haar keel, maar deze verging toen ze de stevige geur van konijn leek. Meteen stonden haar zintuigen op scherp. De kater gebaarde haar stil te blijven en dat deed ze dus ook. Haar ogen flitsten kort naar het bruine wezentje, die iets verderop zat en zocht naar een beetje groen dat nog over was tijdens deze dorre tijden. Haar ijsblauwe ogen wendde zich weer af van de kater toen deze haar gebaarde de andere kant op te gaan. Geruisloos liep ze over de koude grond heen, een halve bocht om het konijn heen makend. De wind was een belangrijke factor om goed in de gaten te houden, omdat die altijd kon draaien en ze dan binnen een paar seconden ontdekt kon worden door het bruine beest. Ze voelde hoe haar droge keel ernaar hunkerde iets anders te mogen doorslikken dan het taaie vlees dat ze normaal gesproken had, maar natuurlijk zou de clan voorgaan, zoals altijd. De kattin liet haar ogen nog even terug flitsen naar de kater, kijkend of hij ondertussen al een goede positie ingenomen had. De wind begon te draaien. Vrijwel meteen knikte ze naar de kater, het was nu of nooit. Met een sierlijke maar krachtige sprong schoot de zwarte kattin op het konijn af.

Het konijn merkte haar op en even was ze bang dat het bruine wezentje de benen kon nemen. Maar gelukkig was daar Ashdrizzle, die zich grauwend op het beest wierp. De zwarte kattin maakte hiervan gebruik om een betere positie aan te nemen, en zag nog net hoe de poten van het konijn met een dreun tegen de neus van de grijze kater aan klopten. Veel tijd om te vragen of het met hem ging had ze niet, want nu rende het konijn haar letterlijk in de poten. De zwarte kattin wierp zich met een korte snauw naar voren, bovenop het bruine wezentje. Vervolgens omsloten haar vlijmscherpe klauwen het lichaampje van haar prooi. Het konijn gaf een wilde ruk, een poging doend om weg te komen. Hierbij stootte zijn nek tegen haar kaak aan, waar ze gebruik van maakte en het nekje brak. Nog altijd spartelde het konijn tussen haar kaken, maar hing vervolgens stil. Haar nagels trokken zich terug in hun hulzen en ze liet de kop van het dode konijn los, die voor haar op de grond neerviel. Een druppeltje bloed druppelde uit haar mond terwijl ze haar kopje hees en naar Ashdrizzle keek. "Gaat het?" vroeg ze vervolgens.

Ze zag dat de neus en omringende vacht van de kater een beetje rood kleurde door het bloed dat eruit kwam druppelen. Er druppelde bij haar nog een beetje konijnenbloed uit haar mondhoek, maar dat werkte ze met een snelle haal van haar tong weg. "Nee, komt wel goed, even langs Acefray straks en dan--" De zin van de kater werd afgekapt omdat hij moest niezen, de precieze reden erom kon ze niet zien, maar het resultaat wel. Er spatte wat bloed op het gras en ze zag dat de kater er met een vies gezicht naar keek. Voor haar was het zien van bloed niet zo'n grote schok, niet na de bevalling manen geleden. Daar was nog veel meer bloed geweest en als ze eraan dacht kon ze de ijzeren geur nog altijd ruiken. "Zou je misschien wat nat mos kunnen vinden, ik denk dat dat het niet erger zal maken." De zwarte kattin had haar blik op het konijn gevestigd, maar dat was zo goed als dood. Haar blik gleed terug naar de kater toen deze tegen haar begon te praten en ze knikte een keer statig. "Goed, ik ben zo terug.." mompelde ze terwijl ze zich al omdraaide en vervolgens haar smalle lichaam de struiken in duwde. Op de heenweg had ze wat mos zien groeien aan de onderkant van een boomstam, alleen had het haar niet noodzakelijk geleken om het al te plukken. Nu had ze er wel een reden voor.
Al snel kwam ze aan bij het mos, wat ze gemakkelijk van de stam af pulkte met haar scherpe nageltjes. Ze nam het propje tussen haar tanden en voelde dat de ochtenddauw er nog aan zat, dus het was nog nat. De zwarte kattin maakte rechtsomkeert en volgde het pad terug in de richting van Ashdrizzle, die niet zo moeilijk was om te vinden omdat de geur van bloed een beetje in de lucht hing. Al snel zag ze de grijze kater staan en hield halt voor zijn neus. Ze haakte het pakketje mos aan haar pootje en duwde het toen zonder nog iets te zeggen voorzichtig tegen de neus van de kater aan. Omdat ze vroeger als Queen wel eens voor dergelijke zaken kwam te staan, had ze een beetje ervaring opgedaan. "Het kan een beetje pijn doen.." murmelde ze vervolgens en liet haar ijsblauwe ogen kort naar de kater schieten.

Lichtjes geschrokken draaide haar oortjes zich automatisch wat naar achteren toe. Misschien had ze wel wat eerder kunnen waarschuwen, maar nu was het al gebeurd. De zwarte kattin hield met haar poot nog altijd het propje mos tegen zijn neus aan, niet al te hard natuurlijk, dat had ook geen zin en dan zou hij immers nog meer pijn hebben. Toch duwde ze wel een beetje, dat was zodat het bloeden wat afgedwongen zou stoppen en het op een gegeven moment helemaal zou stoppen. Omdat ze nu wel een soort van 'vast zat' aan de kater, was het misschien minder ongemakkelijk om gewoon een gesprek met hem aan te gaan, in plaats van een eeuwige stilte houden. Al was ze er niet helemaal zeker van. Haar oortjes draaiden zich weer wat naar voren en voorzichtig ging haar ijsblauwe blik naar de kater toe. "Hoe gaat het voor de rest met je?" vroeg ze vervolgens en knipperde een keertje met haar ogen toen er een stofje voorbij dwarrelde.

"Wel goed. De meeste kittens pakken het wel goed op, van Frozenkit, alleen Hailpaw.. tja, die had altijd wel iets van jaloezie in zich. Dus die draait wel bij. Jij?" De zwarte kattin knipperde met haar ogen en was eventjes stil. "Alles gaat zoals het hoort te gaan.." mompelde ze en keek naar de grond. "Aurorapaw is een voorbeeldige apprentice en ik doe gewoon wat nodig is om een poot mee te helpen." Hierna richtte ze haar blik weer op de gestreepte kater. "Gefeliciteerd met Frozenkit, trouwens," mauwde ze met een kleine glimlach.

De kater keek haar verbaasd aan toen ze hem feliciteerde met zijn kitten, maar knikte toen toch een knikte een keertje. "Bedankt, ze lijkt heel erg op haar moeder, zonde dat die is gestorven tijdens haar bevalling." De zwarte kattin was eventjes stil. "Ik weet zeker dat StarClan goed over haar zal waken," mauwde ze en knipperde kort met haar ogen. "Ik weet zeker dat jij en Nightspark goede ouders zullen zijn voor haar," zei ze vervolgens, haar blik afwendend van de kater.

"Night ligt nog altijd zwaargewond in de medicine cat's den en soms betwijfel ik het of hij er ooit nog uitkomt." De uitdrukking van de zwarte kattin veranderde een beetje. "Sorry.. ik wist niet dat ze hem daar nog altijd hielden.." mompelde ze en keek de gestreepte kater toen weer aan. Wat ze hierop kon zeggen zonder hem nog meer pijn te doen met de gedachten wist ze niet zo goed.