Midnightrose liep door het bos. De warme zonnestralen schenen op haar vacht. Stapje voor stapje liep ze nieuwsgierig door het grote groene bos. Ineens hoorde ze een geluid. De nieuwsgierige avonturier spreide haar oren. De lange gevlekte oren gingen heen en weer. Tik.. Tik.. Het geluid bleef maar door gaan. Nog onkenbaar waar het geluid vandaan kwam ging ze op avontuur. Midnightrose vond het heerlijk om door de bossen te lopen. Het geluid van de vogel, het gekraak van de bladeren onder haar poten. En het heerlijkste van alles was nog de geur van het gras. De kleine avonturier liep nieuwsgierig door. Met haar oren probeerde ze het geluid te volgen. Langzamer hand werd het geluid steeds harder. Tik Tik. Ineens sprong Midnightrose weg. Het voelde koud aan. Ze likte haar vacht om te kijken wat het was. Het was nat. In haar mooie vacht zat een natte plek. Tik.. Er viel nu iets op haar hoofd. Langzaam keek ze omhoog. Tik.. Nu viel er iets op haar neus. Ze nieste. Het was een druppel. Een grote natte druppel was op haar neus gevallen. Uiteindelijk zag ze waar het vandaan kwam. Een takje met een blad hield een paar druppels vast. Telkens viel er langzaam eentje. tik. tik. Rose bleef ernaar kijken want het geluid was zo mooi.