I can do what I want. {{Open}}

De grote zwart-witte kater liep op het grote hek. Aan beide zijdes van het hek waren tuinen. En voor hem kwam het hek uit op de kleine schuur. Hij was bij een rij huizen gekomen die er allemaal hetzelfde uit zagen. Alleen de tuinen waren anders ingericht. Er waren hier veel katten, vooral kittypets. Thor was hier zonder enige reden heen gekomen, want de laatste tijd had hij veel eten kunnen vinden. Met een grote sprong kwam hij neer aan de zijkant van het hek. En met zijn grote stappen liep hij naar de grote glazen deur. Een tweebeen die binnen zat keek hem vragend aan. Het was een jong mannelijk exemplaar en zat met een groot ding op schoot en iets op zijn hoofd. Het huis zelf was heel net ingericht en met saaie kleuren grijs en wit. De tweebeen zelf leek niet veel interesse in hem te hebben, maar toen de kater zijn voorpoten op de deur plaatste kwam hij naar de deur rennen. Hij maakte een eng geluid terwijl hij de deur open deed. Even keek Thor hem met grote ogen aan, maar schoot snel naar binnen. Er stond geen kattenvoer ergens dus besloot hij op het aanrecht te springen. Daar zag hij een groot stuk brood. Die hij in zijn bek nam. Snel ging hij de deur weer uit. De tweebeen begon te schreeuwen naar hem, maar was duidelijk niet klaar om naar buiten te komen. Toch was Thor snel de hoek al om. Het brood was vers. Gelijk begon hij aan zijn brood. Hij scheurde het af en begon te kauwen. en al snel zat het allemaal in zijn buik. Blij begon hij te lopen. Nu wist hij waar hij heen ging. Met een zacht drafje ging de kater op de automatische piloot. Leafbare was altijd een slechte tijd geweest voor hem. En binnenkort zou hij hier ook weg moeten gaan. Tweebenen zouden hem dan weghalen van deze plek. En het rogue gebied was ook altijd zijn thuis geweest. Alleen was hij alleen. Geen vriend/vriendin om zijn leven mee te delen. En daarom ging hij altijd naar plekken die overbevolkt waren om nieuwe katten te ontmoeten. Toch was het fijn om te kunnen doen wat je wou. I can do what I want. De omgeving was veranderd. Er stonden bomen om hem heen, en hij liep in de struiken. Achter de struiken was een pad waar tweebenen hand in hand overheen liepen. Al snel zag hij het hol onder de boom. Waar hij gelijk in sprong. Een paar restjes van muizen lagen naast hem. De kater ging liggen. Hij dacht aan het alleen zijn van hem. Thor was bijna een jaar oud nu, en hij was al zeker 7 moons alleen. En hij vond het altijd doodeng om alleen te zijn. Al meerdere keren had hij nachtmerries gehad over het alleen zijn. Het was dan ook tijd om weer wat nieuwe vrienden te maken. Nog in gedachten sloot hij zijn ogen en viel toch al snel in slaap..

Ineens stond de kater in een donkere plek. Niks om hem heen kon hij herkennen. Het was te donker om ook maar iets te zien. En uit het niets kreeg hij een klap van achteren. Hij knalde hard tegen een boom aan. Hard kwam hij op de grond terecht. Even zag hij alleen sterretjes, maar al snel zag hij de grote hond die weer op hem af kwam. Het was te laat om op te staan. En zijn buik ving te klap hard op. De kater begon te schreeuwen van de pijn. Hij bleef schreeuwen voor hulp, maar niemand kwam. De hond bleef hem pijn doen met zijn tanden. En Thor kon niks doen, hij wou wel, maar iets hield hem tegen.
Uit het donker zag hij de gedaante van een kat opdoemen. Niks was te zien. De vachtkleur, de oogkleur en het geslacht het was allemaal niet duidelijk te zien. De kat sprong op de hond. En toen de hond verjaagd was kwam de kat richting hem lopen. Voorzichtig probeerde Thor zijn hoofd op te tillen om de ander te zien.

Een geluid liet hem opschrikken. Toen hij zag wat er was zag hij dat hij stond met zijn haren omhoog. Snel ontspande hij zichzelf en keek naar buiten. De maan stond hoog aan de hemel. En Thor besloot om te kijken wat het geluid was geweest. Met een grote sprong kwam hij het hol uit. Zijn ogen gingen over terrein om hem heen. De geur van een ander kwam zijn neus binnen. Alleen kon hij niet plaatsen van welke clan of plek het was.

{{OPEN }}

De nacht zwarte kattin had wat afleiding nodig en was naar Twolegs place gegaan. Ze hoopte op een paar kittypets om mee te stoeien, maar nergens had ze er gezien. Die mietjes zaten waarschijnlijk warm binnen bij hun tweebenen. Ze had de hele dag rond gedwaald in de stad, om haar verveling te doen verdwijnen. Het was al donker toen ze besloot een slaapplaats te zoeken, helemaal terug naar het Roguegebied was te ver. Ze belande op een donker paadje met enkele bomen erlangs. Ze rook een lichte geur van een kat, maar ze negeerde het. Een grote boom strekte zijn takken boven haar uit, dat zou een goede slaapplaats zijn. Langzaam kroop ze in de boom, de vermoeidheid maakte haar spieren slap. Ze haatte het, ze haatte het dat ze slap werden, dat ze een zwakke kat was op dit moment. De windclan kater had haar in de war gebracht en het enige wat ze nu nodig had was een goede nachtrust. Ze vond een plek op een tak en nestelde zich. Haar klauwen sloeg ze uit om niet uit de boom te vallen en haar staart krulde voor haar gezicht. Niemand zou haar hier zien zitten, ze was zwart als de nacht.

Plots schoot ze wakker, ze voelde dat ze begon te glijden. Snel probeerde ze nog haar klauwen in de tak te hakken, maar het was te laat. Ze viel met een gesmoorde kreet uit de boom en met een harde bons kwam ze op de grond. Kreunend van de pijn draaide ze zich om, ze had haar poten nog kunnen zetten maar was omgevallen door de inslag. Ze hoopte maar dat niemand het had gehoord, het zou haar reputatie van boom kattin niet ten goede komen.