(Open) Destroy the peace!

De geruchten spookten door zijn kop. Dus hier kwamen de clans zo nu en dan samen om hun nieuws te melden? Was dat niet het domste wat die katten konden doen? De bloodclan kater rende het dal in en genoot kort van het briesje dat door zijn verzorgde lange vacht blies. Hij wilde meer weten over die traditie, het interesseerde hem wel.
Blij was hij wel, dat de winter voorbij was, het zorgde ervoor dat hij het niet een hele nacht koud had in die slecht geïsoleerde toren. Met een tevreden brom ging hij in het lange groene gras zitten en keek rustig om zich heen. Als er niet dagelijks wat katten langs deze plek zouden komen, zou zijn gevaarlijke geur uiteindelijk wel iemand lokken, toch?

Het gebonk van pootstappen klonk achter hem, gevolgd door een stem. "Wat heb jij hier te zoeken?" Lecter draaide slechts zijn kop om en liet zijn zilveren ogen over de poes gaan. Ze droeg dezelfde geur als hij, maar .. ja. Herinneringen aan zijn training met Hellhound deden hem kort denken aan die vissenclan. Die konden zwemmen en zij had wel zo'n vacht.. zo'n gestroomlijnde vacht. Interesse vonkte in zijn ogen. "Waarom vraag je dat?" Vroeg hij met zijn gladde stem.

"Waarom zou ik dat niet vragen? Als je een gevecht zoek, zijn er betere plaatsen als Fourtrees." De tekenen van irritatie probeerde ze niet eens te verbergen, maar het deerde hem niet veel. "En ik kan het weten." Ervaring, hm? De kater haalde zijn schouders op. "Waarom moet ik per se een gevecht zoeken? Is dat alles waarvoor je naar deze clan bent gekomen?" Het leek hem wel logisch. Haar uiterlijk gemengd met de vele verhalen die de ronde deden over een Riverclan kat die bij hun clan was gekomen, dat stond garant voor de waarheid.

"Ik dacht dat we het over jou hadden? Als je niet op zoek zou zijn naar een gevecht zou je ook niet dom in het midden van Fourtrees gaan zitten" Dacht ze nou echt stoer te kunnen zijn door hem beledigingen toe te werpen? Het maakte haar niet meer deel van de clan, als ze dat dacht. "En hoor eens, ik ben naar deze clan gekomen omdat de Riverclan niet mijn plaats was. Ooit van de Warrior Code gehoord? Volgens die code wil ik niet leven." Nu had ze pas zijn interesse gewekt. Het katertje draaide zich geheel om. "Zou je me daar wat over willen vertellen?" Vroeg hij kalm, misschien iets beleefder.

Natuurlijk had hij zijn toon hiervoor veranderd, dit was belangrijk! Inside information. "De Warrior Code zijn regels die alle Clankatten leren. Zoals dat de deputy, commander, gekozen moet worden voor de volgende moonhigh. En je mag bijvoorbeeld geen katten doden, ook al zitten ze op je territorium. Het zijn een stuk of vijftien regels ofzo. Maar ik heb het niet op regels." Het bruine katertje knikte. "En .. moeten clankatten zich hier allemaal aan houden? Wat zou er gebeuren als ze die regels zouden breken?"

"Dan word je op gestraft door de leader of de deputy, maar als je de regels te fel overtreden hebt, kan je uit de clan gegooid worden." Ah, een beetje een gewoonlijke consequentie.
"Weet jij misschien iets over starclan?" Vroeg hij toen met een frons. "Ik heb nooit gehoord van nog een vijfde clan in dit bos?"

Er werd om gelachen, hij verwachtte niet echt dat er om hem werd gelachen, maar om het onderwerp. Waarom? "Het zou een clan zijn van alle overleden katten, die leven dan voort in de Starclan. Ik vind het gewoon een fabeltje voor de kittens, maar iedereen in de clans lijkt er heilig in te geloven." Lecter knikte. Het klonk wel interessant, hij wilde er gelijk meer over weten. "Ze zeggen dingen als 'may Starclan light your path' of 'dear Starclan, no!' Het is lachwekkend." Had ze daarom zo moeten lachen? "Zou Starclan ook iets te maken hebben met .. de leaders en hun levens?"

"De katten in de Starclan geven hun de negen levens die ze hebben. Ze hebben dan wel effectief negen levens maar of daar geesten van katten mee te maken hebben? Nee, daar geloof ik niet in." Het was dus een kwestie van geloof. Lecter knikte, dankbaar voor de informatie. Waarom had Icepaw dit niet gewoon verteld? Wat had ze er aan om geheimen te houden voor hem? Doorvertellen deed hij niet.
Plots drong er een tweede geur zijn neus binnen. Nogmaals een bloodclan kat. What are the odds. Met een redelijk boze grom vroeg de kater iets. Retorisch, natuurlijk. Hij vond het dapper, maar ook dom, dat Snakebites er op antwoordde. Natuurlijk had ze de toon doorgehad, maar waarom alsnog antwoorden? "Ik volgde zijn geur, ik wou zien wat een Bloodclanner hier kwam doen. En dat is duidelijk niet veel buiten een gesprek beginnen met mij." Wat verrast draaide hij met zijn oren, maar keek de poes niet aan. Het voelde als een mild mes in zijn rug. "Ik had gehoord dat dit een plek van vrede was voor de clans?" Zei de kater, het voor zichzelf opnemende. "Dus waarom zouden ze mij aanvallen?" Het was meer iets tegen zichzelf gemompeld. "Mijn mentors hebben me vandaag een dag vrij gegeven en ik dacht dat ik wel op onderzoek uit kon gaan. Het was nooit mijn intentie een grens over te steken."