Speaking about the flowers, thinking about a fight. (+Lionroar)

Dancingdoe liep met haar sierlijke snelle passen over de vlakte. Haar prachtige blauwe ogen waren op het gras gericht, nog steeds lag er hier en daar een hoopje sneeuw. Ze keek rond en haalde diep adem, de frisse lucht maakte haar hoofd even leeg. Het gevecht tegen Shadowclan spookte zo nu en dan door haar hoofd. Ze was bezorgd over het feit dat een van de zwart witte Shadowclankatten een kitten had willen aanvallen. Ze was niet sterk en groot genoeg geweest om haar in haar eentje aan te kunnen. Haar oortjes bewogen onrustig naar haar nek. Als Lionroar haar niet te hulp was geschoten, was het verkeerd afgelopen. Ergens wou ze nu dol graag oefenen met vechten tegen een grotere, sterkere kat.

Ze snoof weer zacht de geuren om haar heen op. Ze hoopte dat Nieuwblad snel zou beginnen, het prooi was nog steeds schaars, ze joeg nu hele dagen om meer prooi binnen te halen. Nou als je de nacht ervan af trok natuurlijk. Vroeger hield ze er van om de Zilverpels te bekijken.

Een flamepoint kater viel Dancingdoe in haar ooghoeken op. De deputy, Lionroar die haar had geholpen de Nursery te verdedigen. Ze sprintte met lange, soepele passen op hem af."Lionroar!" Riep ze, oprecht blij hem tegen te komen."Nog bedankt voor je hulp tijdens het gevecht." Een klein beetje beschaamd keek ze naar de grond. Ze wou dat ze niet nog eens een gevecht bijna zou verliezen doordat ze kleiner was dan de meeste katten."Lionroar zou je me ergens mee kunnen helpen?"Vroeg ze zacht, een klein beetje ongemakkelijk, hij was een van de grotere katten in de clan.

~Lionroar

Zoals altijd had hij zich van de clan afgezonderd en was hij een eindje gaan rennen, had hij een beetje gejaagd waardoor hij een mager konijn gevangen had en stond hij nu weer te genieten van het uitzicht dat Windclan bevatte. Even kon hij weer glimlachen, blij dat hij bij deze clan hoorde, desondanks alle dingen die de clan hem had aangedaan. Windclan was zijn thuis en desondanks dat er veel katten waren die nu een hekel aan hem hadden door zijn gedrag, bleef het zijn thuis voor eeuwig en altijd. De kater keek geschrokken op toen hij iemand zijn naam hoorde roepen en de glimlach verdween weer als sneeuw voor de zon. Een of andere poes kwam op hem afgelopen en het duurde even voordat hij doorhad waarvoor ze hem bedankte. Oh ja! Zij was die poes die de Nursery probeerde te bewaken tegen die gemene shadowclanner. Hij knikte. Geen probleem, daar was hij voor. Opeens vroeg ze hem om iets en even staarde hij haar vragend aan. Waarom? "Ligt eraan waarmee," Zei hij, met zijn gebruikelijke norse stem.

Dat Lionroar verrast was, was wel zacht uitgedrukt. Hij keek haar even verbaasd aan."Licht eraan waarmee, antwoorde hij nors. Dancingdoe vatte het niet persoonlijk op, iedereen zou wel een beetje nors zijn na dat gevecht. Ook wist ze dat hij vaker nors was."Zou je mij kunnen helpen, ik merk dat mijn vechttechnieken niet optimaal zijn,zeker niet met grote katten. Dat voorval met die shadowclanmormel mag nooit meer gebeuren. Niet dat ik het erg vind dat je helpt maar er is altijd een kans dat.., dat er een keer iemand niet in staat is te helpen.." Ze voeldde zich schuldig over het feit dat zonder hem Lizardkit gewond had kunnen raken, en de kittens waren onschuldig. Haar blauwe ogen keken hem afwachtend aan. Voordat ze haar hoofd even wegdraaide en van het uitzicht genoot, afwachtend voor zijn antwoord."Eh, wat ik eigenlijk wou vragen is of ik een poosje met je kan trainen." Zei ze zachtjes ter verduidelijking. Ze was niet bang voor hem, iedereen ook een deputy maakte wel eens verkeerde keuzes. Ze kende hem niet goed dus wou ze hem niet veroordelen. Haar oortjes bewogen rustig heen en weer.

De vraag kwam, of eigenlijk, eerder een uitleg voordat de vraag kwam. Zijn ogen waren gericht op de bruine poes, die erover bezig was dat zo'n voorval als met de shadowclankat nooit meer mag gebeuren. Hij fronste pas echt toen hij haar vraag hoorde. Wilde ze dat hij haar trainde? Even zweeg hij en keek hij haar verontwaardigd aan, waarna hij weer bij zinnen kwam. "Jij wilt.. dat ik jou train?" Had ze geen mentor gehad die haar dit alles had geleerd? Ze was immers geen nieuwe warrior, ze was namelijk al een tijdje terug tot warrior benoemd en dan zou ze toch best wel wat vechttrainingen achter de rug moeten hebben. ".. maar, je bent toch een warrior? Heb je niet.. geleerd hoe je moet vechten bij je mentor?" Het was misschien een gevoelig punt voor een kat zoals de poes, maar het boeide Lion al helemaal niet meer. Na de dood van Icyrose was hij nog norser geworden dan voorheen en maar weinig katten konden die norse muur doorbreken.

De kater keek verontwaardigd. Niet elke kat was een goede vechter, Dancingdoe had aardig wat training gehad maar was er nooit geweldig in geweest."Jij wilt dat.. ik jou train?" De flamepoint kater leek het niet helemaal te begrijpen. Dancingdoe wist dat haar bijzondere vraag, vast ook zo moest overkomen."..maar, je bent toch een warrior? Heb je niet.. geleerd hoe je moet vechten bij je mentor?" Dat alles kwam er weer nors uit, ze nam het de kater niet kwalijk. Dit was geen normale vraag."Jawel, alleen ik ben er nooit goed in geweest. Daarbij zijn mijn technieken wat verslechterd omdat ik niet zo snel in een gevecht kom. Ik wil een betere warrior worden, en nuttig voor de clan zijn." Antwoorde ze rustig. Ze was nooit een uitblinker geweest in vechten. Extra dingen oefenen en leren kon dus ook geen kwaad, toch begreep ze de verbazing van de deputy wel. Dit werd niet zomaar elke maan gevraagd. De kater leek nogal anti-sociaal te zijn. Ergens had ze wel wat roddels over hem opgevangen maar ze was zelf niet echt een roddeltante. Haar heldere blauwe ogen keken de deputy nu recht en zelfverzekerd aan. Haar sierlijke staart zwiepte kalm heen en weer. Deze plek was een van haar favoriete plekken in de Windclan. Vragend bleef ze hem nu aankijken, wat zou zijn antwoord wezen?"Het zou de clan sterker maken als de katten die minder vechten, zichzelf wat bij leren, niet waar? En daarbij vraag ik jou voor mij je hulp." Haar stem klonk best vriendelijk en kalm.

Ze begon weer met uitleggen en ergens moest hij haar gelijk geven dat ze wel wat nieuwe training nodig had. Ze was klein en had haar kleine en slanke bouw niet optimaal gebruikt, want de aanvallen die ze gemaakt had, waren meer aanvallen geweest die hij zou maken. Een sterke en voor windclan grote kater. Uiteindelijk besloot hij maar te knikken. "Goed, ik kan je wel het een en ander bijleren. Mij zijn namelijk een paar dingen opgevallen," Hij mocht dan wel nors zijn, maar hij was niet dom. Hij wist hoe het zat als een kat haar lichaam niet goed gebruikte met het vechten. "Ik denk dat je mentor je de verkeerde dingen heeft geleerd. Je bent klein en snel en ik heb je vooral fysieke aanvallen zien doen. Aanvallen die een kat zoals.. ik zou maken." Hij bekeek haar even. "Terwijl je beter heel snel en kort kunt toeslaan, een fysiek gevecht tussen jou en een sterke kat, zoals die ene zwartwitte poes die de Nursery aanviel, zou je verliezen. Dus je moet zorgen dat de kat je niet te pakken krijgt, dat is de kunst." Hij keek haar weer recht aan. "Begrepen?" Zei hij, alsof ze een apprentice was hij de mentor.

Het duurde een poos voordat de deputy reageerde, uiteindelijk knikte hij. Opgelucht haalde de kattin diep adem. Haar kopje hield ze even schuin terwijl ze naar zijn eerste uitleg luisterde."Goed, ik kan je wel het een en ander bijleren. Mij zijn namelijk een paar dingen opgevallen," De kattin luisterde aandachtig."Ik denk dat je mentor je de verkeerde dingen heeft geleerd. Je bent klein en snel en ik heb je vooral fysieke aanvallen zien doen. Aanvallen die een kat zoals..ik zou maken." De kater bekeek haar even, Dancingdoe knikte even, ja haar mentor had haar vooral dat soort aanvallen geleerd, terwijl ze zelf ook wist dat ze beter haar snelheid kon gebruiken. Hoe, dat wist ze niet. Rustig wiebelde ze haar oortjes terwijl ze haar kopje even nadenkend schuin hield."Terwijl je beter heel snel en kort kunt toeslaan, een fysiek gevecht tussen jou en een sterke kat, zoals die zwartwitte poes die de Nursery aanviel, zou je verliezen. Dus je moet zorgen dat de kat je niet te pakken krijgt, dat is de kunst." Hij keek haar recht aan, ze knikte en keek kalm terug in zijn blauwe ogen."Begrepen?" Zei hij alsof ze nog een jonge apprentice was. De kattin knikte weer en keek hem met haar blauwe ogen aan."Begrepen, heb je nu tijd om het met mij te oefenen?" Vroeg ze kalm en vriendelijk, ze negeerde zijn beroerde sociale skills. Haar oortjes bewogen tevreden heen en weer maar ze wist dat ze de tekst kon begrijpen maar ze moest het ook bewijzen te kunnen. Ze was dankbaar dat hij haar wou helpen ook al was hij niet de meest sociale kat. Uiteindelijk ging het haar erom dat hij een goede leider zou worden, haar maakte norse en chagrijnige katten weinig uit. Haar ogen stonden licht uitdagend maar nog steeds respectvol. Ze was een erg energieke kat en was benieuwd of ze de windclandeputy met haar snelheid aan kon, hij was immers een grote sterke kat. Ze bewoog haar staart rustig heen en weer. Zelf snapte ze het gedoe in de Windclan niet. De dood van Icyrose was redelijk langs haar gegaan zoals wel meerdere dingen dat deden. Een wind was nu langzaam aangewakkerd, de geur van een konijn kwam haar neus binnen toen ze even snoof, met de wind mee gevoerd.

De kater keek haar aan nadat hij had gevraagd of ze het wel niet had begrepen. Het was weer alsof hij een training aan het geven was aan zijn eigen apprentice, alsof ze nog maar net begon te leren. Maar om het vechten te snappen, moest je de basis onder controle hebben en deze poes leek moeite te hebben met het gebruiken van haar eigen lichaam - dus trok hij de conclusie dat ze niet de juiste basis had. Al snel antwoordde ze dat ze het begrepen had en toen ze vroeg of ze zouden gaan oefenen knikte hij kort, serieus zoals hij kon zijn op dit vlak. "Goed, om te beginnen lijkt het me goed als we gewoon bij het begin beginnen. Dan kan ik zien wat er mis gaat en wat je verkeerd is aangeleerd." Hij was nors en daar moest ze maar gewoon doorheen kijken, want zo was hij gewoon eenmaal geworden na alles wat hem overkomen is. De kater knikte vervolgens. "Je bent snel, dus daar moet je gebruik van maken. Een Windclanner heeft daar niet alleen voordeel in tijdens de jacht, maar kan daar ook gebruik van maken tijdens vechten. Kom naar me toe, raak me, ga weg, kom naar me toe, raak me weer, maak een schijnbeweging, raak me aan de andere kant. Probeer dingen te variëren, wees je tegenstander te snel en te slim af." Dat was hoe een windclanner van haar hoogte en bouw moest vechten. Hij deed het natuurlijk wat anders, maar hij had het voordeel dat hij ook nog best groot was.

Met een korte knik ging Lionroar verder met zijn uitleg. "Goed, om te beginnen lijkt het me goed als we gewoon bij het begin beginnen. Dan kan ik zien wat er mis gaat en wat je verkeerd is aangeleerd." Dancingdoe knikte langzaam met een kleine glimlach, bij het begin beginnen was wel zo logisch in haar ogen. Ze trok zich niets aan van de norse deputy. Ze bleef even rustig staan afwachtend of hij nog wat zou zeggen. De kater knikte weer. "Je bent snel, dus daar moet je gebruik van maken. Een Windclanner heeft daar niet alleen voordeel in tijdens de jacht, maar kan daar ook gebruik van maken tijdens vechten. Kom naar me toe, raak me, ga weg, kom naar me toe, raak me weer, maak een schijnbeweging, raak me aan de andere kant. Probeer dingen te variëren, wees je tegenstander te snel en te slim af." Dancingdoe begreep wat hij er mee bedoelde en boog haar kop heel even voordat ze met haar soepele en snelle lichaam op hem af sprong. Haar nagels had ze ingetrokken zodat ze de andere kat niet zou verwonden. Ze raakte hem snel met een van haar poten voordat ze weg sprong zodat ze achter hem stond. Weer richtte ze een aanval op hem maar dit keer naar de andere kant van zijn lichaam, voordat ze weer op zij sprong en haar ogen gefixeerd hield op zijn lichaam. Elke beweging volgende van de andere kat, zodat ze hem voor kon blijven. De kattin glimlachte breed terwijl ze rustig met haar staart zwiepte.