First Sight

De kitten had zich opgekruld naast zijn zusje, die bijna een exacte kopie van hem was. De twee verschilden alleen van bouw, maar nu ze nog zo klein waren was dat verschil maar heel minimaal. Het moest lastig zijn voor zijn moeder Runningvole om hen uit elkaar te halen, maar dat zou later veranderen. Ze zouden immers hun eigen karaktertrekjes ontwikkelen, hun eigen geur - zoals iedere kat die wel niet had. De kitten had een pootje beschermend over zijn zusje heen gelegd, alsof hij er van verzekerd wilde zijn dat niemand haar van hem af probeerde te trekken. Want als dat zou gebeuren, dan kon hij zijn zusje altijd nog vast houden en beschermen.

Het licht in zijn blik was de afgelopen dagen veranderd, hij zag soms een spleetje licht en de eindeloze duisternis leek te verlichten. Vandaag was dit nog extremer, want hij voelde beweging. Beweging in zijn ogen, iets wat hij best angstaanjagend vond. Met een trek schoten zijn ogen open en licht overviel hem meteen. Na enig geknipper werd het beeld scherper en een zwart met witte kitten werd voor hem zichtbaar. Zijn zusje Burningkit. Hij kon het niet laten dan naar haar te blijven staren, nu wist hij eindelijk hoe ze eruit zag.

Eerst voor Burningkit, daarna mag iemand best binnenvallen~

Hij was blij dat zij zijn zusje was en een klein glimlachje verscheen op zijn gezicht. Ze waren perfect samen, de perfecte broer en zus en dat kon hij nu al over hem en haar zeggen. Zijn blik gleed vervolgens naar hun moeder, ze leek vrijwel net zo veel op zijn zusje. Vervolgens gleden zijn nog blauwe ogen naar zijn eigen lichaam, voor zover hij dat kon zien natuurlijk. Voor zover hij het kon zien leek hij ook best veel op zijn zusje, angstaanjagend veel zelfs. Ze leken wel bijna identiek te zijn, misschien waren ze dat ook wel. Identiek en perfect. Ze legde haar pootje liefkozend op zijn wang en zijn heldere ogen keken op naar haar. Hallo zusje.

Zijn blik gleed even kort naar zijn moeder toen Burning iets vroeg. Ja, hij knikte, dat was zeker hun moeder. Ze leek op zijn zusje, dezelfde perfectie in haar vacht en een zachte glimlach verscheen op zijn gezicht, terwijl hij zijn pootje van zijn zusje afhaalde en een por gaf aan zijn moeder. Ze moest zien dat hun twee kindertjes wakker waren. Hij wilde zijn moeder leren kennen.

Nachten was ze op, omdat allerlei angsten door haar kop spookten. Wat als een vreemde kat naar binnen glipte en haar kittens wilde stelen? Of een hongerige das? Dit zorgde voor een slaaptekort dat overdag moest inhalen, wanneer het wat veiliger leek. Net was ze weer in een diepe slaap gevallen toen ze een por in haar buik voelde. Haar moederinstinct wakkerde meteen aan en gealarmeerd schoten haar ogen open. Waar waren haar kits?! Maar gelukkig.. lagen ze daar. Slaperig knipperde ze een paar keer en sperde haar blauwe kijkers open toen de twee kittens.. naar haar keken. Een diep gesnor kwam voort uit haar keel en ze duwde gelijk haar snuit tegen beide kittens aan en gaf ze allebei een tedere lik over hun kopje. "Wat zijn jullie toch mooi." Snorde ze gelukkig.

Al snel werd zijn moeder wakker en het duurde even een paar seconden voordat de zwart met witte poes door had dat ze werd aangestaard door twee kleine kittens. Ze leek er in ieder geval heel blij en trots mee te zijn, want meteen werden haar ogen groot en opgewekt kwam ze met haar snuitje dichterbij. "Wat zijn jullie toch mooi." Snorde ze gelukkig en het enige wat Light kon doen was haar een kopje teruggeven terwijl hij snorde. Hij was nog niet zo vergevorderd in het spreken, maar dat zou binnenkort nog wel komen. Hij sloot zijn oogjes snorrend en legde zijn kopje tegen de buik van zijn moeder aan. Ze was de beste moeder ooit.

De twee kittens kropen dichterbij en beschermend sloeg ze haar staart over de twee bijna identieke katten. Met een zacht gesnor liet ze nogmaals haar tong over beide kittens gaan en bekeek ze toen weer. "Wat dachten jullie van een klein verhaaltje?" Stelde ze met een kalme stem voor, voor even vergetende in wat voor een ellende ze zich eigenlijk bevond.

De plek werd alweer een stuk warmer toen een staart liefkozend langs hem werd gelegd en hij een lik over zijn bol kreeg. Hij had zich heerlijk tegen zijn moeder aangenesteld nu en als het het op een gegeven moment koud had gehad, dan had hij dat nu zeker niet meer. Zijn blauwe oogjes openden zich weer en nieuwsgierig keek hij omhoog naar zijn moeder die vroeg of ze een verhaaltje wilden horen. Geïnteresseerd bewoog hij zijn hoofd op en neer en keek vervolgens even naar zijn zusje. Die leek afwezig weg te staren en even volgde hij haar blik. Daar zag hij een gelukkig gezinnetje, een moeder en haar kittens. Hij voelde zich er warm door worden vanbinnen, maar er was iets anders aan hun gezin en dat andere gezin. Er stond een kater bij, een kater die met zoveel liefde in zijn ogen naar de kittens keek dat het niet veel anders kon dat hij hun vader was. Waar was hun vader? Kwam die nog, of zou die nooit meer komen? Hij kroop wat dichterbij zijn zusje en legde zijn kopje op die van haar. Hij zou er voor haar zijn.

De twee kittens knikten allebei zonder iets te zeggen, maar beiden leken ze eerst afgeleid te zijn door iets. Runningvole kon het niet laten en volgde hun blikken en ze voelde een klein pijntje ontstaan in haar hart toen ze een gelukkige familie verderop zag. Beverig nam ze een hap lucht en probeerde het beeld van haar netvlies te halen. "Ik.. ik kan jullie ook iets vertellen over hoe jullie vader en ik elkaar hebben ontmoet? Of iets over hem vertellen?"

Het was zijn moeder die opmerkte dat de twee naar het perfecte gezinnetje aan het staren was en hij hoorde haar duidelijk slikken, de woorden kwamen er vervolgens ook niet bepaald soepel uit volgens Light. Zijn helderblauwe ogen werden even vragend op de zwart met witte kattin gelegd, wat zou er gebeurd zijn waardoor ze er zo'n moeite mee had? "Waar i-" Hij wilde het graag vragen, maar een andere kater onderbrak hem. Al had hij er vast niet de juiste woorden voor kunnen vinden, hij vond het alsnog irritant. De kater vroeg of hij stoorde en legde iets wat wereldvreemd voor Light was neer voor zijn moeder. Een harig beest, geen kat, niet zoals hen. Nee, iets anders. Met een dikke harige staart en heel klein ook. Al was hij niet veel groter. De kitten staarde even naar de grote kater, niet omdat hij bang was om zijn immense grootte en zijn figuur - nee, hij voelde een steek toen zijn kleine zusje haar kop naar hem uitstak. Die aandacht moest hij krijgen, niet de kater? Zijn blik werd echter weer snel van de gestreepte kater afgewenkt, hij bedacht zich dat de geur wel erg bekend voorkwam en de kater veel geur overeenkomsten had met zijn moeder, maar dan weer een tikkeltje anders. Zijn aandacht werd nu toch gevestigd op het pluizige ding. Zijn pootje werd er opgelegd en hij snuffelde eraan, maar de geur was alles behalve aangenaam voor hem. Hij trok zich meteen weer terug en keek er wantrouwend naar. Wat moest dat voorstellen? Het was koud en hard en het was helemaal niet zacht!

Ze wist niet precies hoe ze zich eruit zou gaan redden als de kittens te nieuwsgierig zouden worden en Lightkit was ook de eerste die een vraag wilde stellen, maar voordat hij de zin af kon maken stapte een bekende kater de den in. De poes werd verrast door zijn plotselinge verschijning, want de kater leek het wel vaker druk te hebben. De twee kittens reageerden wat verrast op hem en ook op de eekhoorn die Tallshadow meebracht. Dankbaar legde ze kort haar witte pootje op zijn voorpoot en knikte even. "Dit is jullie oom Tallshadow." Glimlachte ze met haar zachte stem en ging wat rechter zitten. Ze merkte op dat Lightkit zijn aandacht gedeeltelijk had gevestigd op de eekhoorn. "Maak je maar geen zorgen, dit wordt later je eten." Vervolgde ze en schoof het diertje wat dichter naar zich toe. Het was nog redelijk koud, dus ze liet het voor nu maar tegen zich aan rusten, zodat het later zou opwarmen. "Tall, ik wilde de kits net vertellen over hun.. vader. Misschien kan je helpen?" Ze zette een nonchalant glimlachje op, maar haar blauwe kijkers keken hem hulpeloos aan.

Zijn moeder leek de bruine kater te vragen of hij ook mee wilde doen met het verhaal over hun vader en even keek hij naar de bruin gestreepte kater op. Tegen zo’n gespierde kater kon hij niet en dat deed hem zeer in zijn hart, want hij zag zijn zusje best kijken naar het sterke lichaam van de kat. Hij zou ooit ook zo groot en sterk worden, dat moest en zal gebeuren! Even wierp hij een snelle blik op zijn moeder, hopelijk was zijn vader wat groter dan. Zijn moeder had de grote kater als hun oom voorgesteld, Tallshadow genaamd, dus het was zijn bloed, zijn familie. Dan hoefde hij zich nergens zorgen over te maken en met een ietwat schaapachtige glimlach keek hij even naar Burning. De kust was veilig.

Waar moest ze beginnen, inderdaad? Lichte paniek verscheen in haar blauwe kijkers en ze keek haar broer hulpeloos aan. "Uh.. Tall, wil jij.. gewoon beginnen?" Het is nog te moeilijk voor me. Maar dat wilde ze niet zeggen, niet tegenover de kittens. Wat zouden die dan niet over haar denken? Maar misschien dachten ze het nu al..