Shimmering in the sun (And Lynxfang)

Iceshimmer liep met snelle passen richting de Sunningrocks. Haar gele ogen stonden helder terwijl ze de bekende en onbekende geuren opsnoof. Ze was niet al te slim, en dat wist ze zelf ook wel, om alleen naar die plek te gaan. Ze was niet een ijzersterke kattin, nee ze hield niet van vechten en was er ook niet al te goed in. Toch was ze ook weer geen hulpeloze kitten, haar kopje draaide ze om, in de hoop toch nog een Riverclankat tegen te komen. Maar terug keren naar het kamp, geen denken aan. Ze was op zoek naar een klein avontuur en ze wou het liefst zelfs even ontspannen. Toch wist ze ook dat Thunderclanners op de loer lagen, hun wouden vast en zeker de Sunningrocks weer terug krijgen. Enkel had de Riverclan het gevecht om dat stuk territorium gewonnen. Alleen al daarom was het gevaarlijk om hier te komen, laat staan om de slangen die hier en daar verscholen lagen, in de hoop op een makkelijke maaltijd, gelukkig zouden er niet zo snel kittens komen, enkel kon het gif ook een volwassen kat doden. Een sissend geluid maakte haar gewaar van het feit dat er inderdaad slangen waren. Het langwerpige dier werd al zichtbaar. De zilveren kattin siste tussen haar tanden door terwijl ze een paar stappen achteruit zette. Net als je aan de duivel dacht, dan zag je zijn staart. Dat was maar weer al te duidelijk voor de kattin. Ze wist niet hoe ze de slang tegen moest houden, de giftige tanden en de schubben glinsterden in het zonlicht, net zoals haar eigen vacht. Nog steeds zette ze voorzichtig stappen terug, dat dier kwam snel naar voren en ... ze sprong net op tijd weg. Haar staart zwiepte ze onrustig heen en weer, waar waren haar vrienden en clanleden als ze, ze nodig had?

OOC: Eerst Lynxfang

Er weerklonk een plons in het water, en onmiddellijk wist Iceshimmer dat er hulp onderweg was, ze moest enkel nog even volhouden, met dat wiegende dier in de buurt, ze had zo veel mogelijk afstand genomen, wetende dat het dier snelle aanvallen had. Haar ogen bleven dan ook nog op het dier gericht terwijl een bekende stem haar oren haalde. ''Ik ga kijken of ik hem kan doden, hou hem alstublieft goed in de gaten''. Ze wierp haar kop omhoog en keek heel even de kater aan, het was een wat oudere warrior Lynxfang, ze knikte meteen opgelucht voordat ze antwoorde, natuurlijk kon de kater haar knik niet zien als hij zijn aandacht op de slang gericht had. "Oke," was haar korte en duidelijke antwoord. Ze keek toe terwijl de kater om de slang begon te lopen, en kneep haar ogen gespannen samen, ze verloor het dier niet een keer uit het oog, zodra het dier blies, blies Lynxfang op dezelfde manier terug, het dier trok zich terug. Opgelucht haalde de jonge warrior adem totdat ze opmerkte dat het dier zich naar haar toe trok, meteen duwde ze haar oren in de nek, en blies ook, de slang raakte inmiddels al weer afgeleid door de poot van Lynxfang. Het duurde lang, enkel toen de slang zijn aandacht op de kater gericht had, schoot ze naar voren en duwde ze met haar nagels en poten de kop van de slang naar beneden. Zo kon het dier tenminste niet bijten, ze wist dat het een onverwachte aanval zou zijn voor de kater, enkel was ze slim, en haar wijsheid konden ze nu wel gebruiken. "Hoe dood je zo'n ding?" Bromde ze on-charmant. Ze was nou eenmaal niet een prinsesje, ze keek venijnig naar het beest, wat een rotbeesten waren dat toch, hier ging haar plan om te zonnen. Enkel door een giftige slang. Toch was ze maar al te dankbaar dat Lynxfang was gekomen, het dier siste en slingerde met zijn achterlijf enkel werd de grip met haar nagels daardoor sterker, de kop raakte langzaam maar zeker los van het achterlijf, een grimas stond op het gezicht van de kattin, gadver, dat zag er dus niet lekker uit. Ze keek even op van de halfdode slang naar Lynxfang, de slang deed door het bewegen van zijn lichaam het meeste werk, ze sloeg nog een keer haar nagels in zijn nek, voordat het dier bewegingloos bleef liggen. Opgelucht stapte ze weg en gaf ze Lynxfang een dankbaar neusje. "Dank u wel." Zei ze zachtjes. Haar ambergele ogen keken opgelucht. Dit was goed afgelopen, ze hief haar kop even in de lucht en snoof de geuren op. De kust was veilig, voor nu.

De dankbare blik in de ogen van de andere warrior was duidelijk zichtbaar geweest. Ze lette enkel niet meer op hem totdat de slang overduidelijk dood was. Een smakelijk gezicht was het niet, enkel was het beter dan gebeten worden. "Zo dus," mompelde hij, verbazing licht aanwezig in zijn stem. Nadat ze hem een neusje had gegeven, grinnikte ze zachtjes. "Blijkbaar!" Antwoorde ze nog steeds een klein beetje gespannen. "Noem me maar je. We slapen in dezelfde den" Daar had de kater wel een punt, ze waren niet even oud, enkel droegen ze wel dezelfde taak. Ze knikte enkel als teken van antwoord en wiebelde tevreden met haar ogen. Ze moest wel eerlijk bekennen dat het aanblik van de dode slang haar misselijk maakte. "Ik ben niet van plan om dat aan de clan te geven." Merkte de andere kat op. "Ik ook niet, wie weet hoe gevaarlijk het is." Ze kende nog niet alle gevaren, maar wist wel dat er een grote kans was, dat de slang niet gezond was voor ze. Straks was het gif nog steeds aanwezig, ze kon zich niet voorstellen dat het gif ineens verdwenen zou zijn. "Zou het eetbaar zijn?" De kattin keek hem even nadenkend aan. "Dat zouden we dan aan de Medicine Cat mogen vragen, enkel denk ik niet dat iemand zo'n dier op wil eten. We kunnen het beter laten liggen voor de roofvogels." Murmelde ze. Ze was niet van plan nog veel langer bij het dode dier te blijven staan. De dood had altijd nare herinneringen met zich mee gebracht. Haar gele ogen keken snel naar de lucht waarna ze stilletjes Starclan dankte voor het feit dat ze zonder wonden door deze ervaring waren heen gekomen. "Al denk ik wel dat we de clan nogmaals moeten waarschuwen voor de slangen die er zijn. Niet alleen dassen zijn dodelijke dieren, zeker de Apprentices met weinig ervaring kunnen er door in de problemen raken." Ze keek de kater met een klein beetje zichtbaar respect in de ogen voordat ze rond keek. "Nu we toch hier zijn? Zin in een kleine patrouille?" Vroeg ze met een klein glimlachje.