How to work

Hij was diep geschokt, gewoon echt heel diep geschokt, heel geschokt. Hoe kon dit nu weer gebeuren, en dan nog wel met die twee? Hij had natuurlijk voor de lol wel zijn vriend geholpen, maar dat het echt iets was geworden was nogal een verassing voor hem. Zijn ogen stonden nog steeds groot van het nieuws en zijn mond hing open. De poten van de kater brachten hem rechtstreeks naar de den van zijn moeder en zijn oren bewogen heen en weer. Wat ertegen te doen? "Mam," Mauwde hij dus, met een duidelijk geschokte stem, want nogmaals, hij was geschokt! "Mam we hebben een probleem,"

Zijn moeder schrok wakker, en de kater bleef haar aankijken toen ze naar hem toekwam. Nu was hij niet de warrior, maar haar zoon, hij had dan ook niet perse de leader nodig maar zijn moeder. "Waag het me niet te vertellen dat dit een grapje was!" Zijn ogen keken sceptisch naar zijn moeder, zag hij eruit alsof hij een grapje maakte? "Nee," Mauwde hij dus, en ging zitten, "Geen grapje, weet u het al?"

De kater bleef naar zijn moeder kijken toen die begon over aanvallen en al dat soort dingen. De jonge warrior schudde zijn hoofd, "Nee mam, 't is familie praat" Hij glimlachte, wist wel dat zijn moeder dat niet perfect vond. "Echt belangrijk, echt waar," Hij keek de poes haast smekend aan, eerst toestemming krijgen om te praten.

Hij ontspande toen zijn moeder begon te snorren, en zuchtte eens grinnikend. Nee, het ging niet over hem, deze keer niet. Eindelijk was hij eens de normale van het gezin. Daarom sprong hij op en ging naast zijn moeder zitten en keek haar aan. "Running krijgt kittens!" Hij sprak het geschokt uit, want tsja, hij was wel blij voor d'r maar eerder vooral geschokt! Geschokt!

De kater was tevreden met de reactie die hij kreeg, danku, iemand die zijn drama begreep! "Weet je het zeker? Ze is net warrior? Ik heb haar nog niet eens zo vaak met een kater gezien!" Hij knikte, nog steeds geschokt kijkend. "Daarom!" Mauwde hij dramatisch, doelend op het feit dat zijn zusje nog geen drie maanden warrior was! "Het is van Acefray,"

De kater werd wat rustiger nu hij het nieuws gedeeld had, en wachtte op zijn moeders' reactie. "Die is.. net warrior geworden.. toch?" Hij knikte weer, "Tegelijk met mij, wel een coole gozer daar niet van," Hij zou nog wel melden dat het zijn P.I.C. was, maar voor nu had zijn moeder al heel wat schokkende feiten te horen gekregen. "Was het tegen haar zin in?!" De grom deed hem opschrikken. Easy tiger. Meteen schudde de warrior dus ook zijn hoofd en keek ontzet en geamuseerd naar zijn moeder. Wat een conclusies. "Nope, gewoon van beide partijen enzo, en ze zijn ook partners blijkbaar, maar nog steeds toch?" Hij keek wat onzeker naar de zwart-witte poes. Ze waren toch gewoon ook heel erg jong?

De kater keek naar de grond toen zijn moeder hem de hamvraag stelde, en slikte eens. "Ehm.. Van Ace wel, Running weigerde in mijn apprentice tijd met me te praten," Het gedeelte over Running kwam er zacht en verslagen uit, maar nu was het weer wat beter tussen hen toch? "Waarom heeft ze me niets verteld? Waarom wacht ze niet gewoon? Alleen Thrushdive heeft kittens gehad, de anderen hebben allemaal nog geduldigd gewacht en Runningvole gedraagt zich als een of ander wild konijn en wil gelijk een nestje tot haar beschikking? Waar denkt ze wel niet dat ze mee bezig is!" Hij grinnikte, en gaf zijn moeder een lief duwtje. "Als Running een konijn is, dan bent u dat ook," Mauwde hij lief, net als toen hij een kitten was geweest. "En ik denk dat ze zelf ook nogal verbaasd en angstig was, ze leek nogal van slag toen ze het mij vertelde,"

De kater grinnikte toen zijn moeder hem terug plaagde, en spinde even toen ze hem een lik over zijn kop schonk. Hij mocht nu dan wel warrior zijn, maar mama bleef belangrijk. "Zorg maar dat je vader hier niets van hoort! En wat je zusje betreft, ik wil dat je er voor haar bent, want ik weet het nog zo niet met die Acefray." Hij lachte bij het horen van de eerste zin, maar knikte serieus toen hij de rest hoorde. "Een zwangere poes met depressie is niet goed voor kittens, ja? Zorg dat ze niet in zo'n dal valt." Weer knikte de kater, "Ik was ook niet van plan haar in de steek te laten, ik was alleen zo verbaasd," Gaf hij eerlijk toe.

Hij keek haar verbaasd, maar ook heel dankbaar aan toen ze hem zei dat hij een goede broer was. De warrior knikte ook weer toen zijn moeder zei dat ze dan maar moesten hopen op een gezond nestje. Dat was maar al te waar namelijk. "Laat dit ook maar een les voor jou zijn, hè?" Hij keek zijn moeder aan en lachte even, "Ik heb nog geen plannen hoor, rustig maar, ik ben niet zo van het rushing into things," Hij viel even weg en dacht, had hij überhaupt iemand?

De kater grinnikte, inderdaad, hij had het eigenlijk ook wel gedacht van Running, maar misschien was hij toch wel de softie. "Straks heb je hetzelfde flirtgedrag van je vader gekregen." Hij snuggelde zijn kop in zijn moeders vacht en spinde even. "Geloof me, ik heb wel andere dingen aan mijn hoofd dan met opzet met katten flirten, en tot nu toe heb ik iedereen steeds afgewezen," Hij glimlachte, het was zo en hij vond het niet eens erg.