And what do you want?(Cyber)

Geërgerd keek hij door de kier van de verlaten schuur naar buiten. Het onweerde en sneeuwde vreselijk hard, naar buiten gaan zat er niet echt voor hem in. Zijn half lange vacht was zeer handig in de kou, maar als het sneeuwde was ook het behoorlijk irritant. Het was een gelukje dat hij even was uit gaan rusten in een schuurtje dat eenzaam verlaten in een veld stond. Hij zou wachten totdat het was gestopt met sneeuwen, en dan snel weer terug gaan naar zijn eigenaar, die hij liever een vriend noemde. Het was het enigste in deze wereld waarvoor hij zou sterven als het moest. Hij was dan ook niet al te blij dat hij minstens een paar kilometer van dit persoon af was midden in een soort sneeuwstorm, terwijl hij hem eigenlijk warm zou moeten houden.
De kater zette zijn oren wat geïrriteerd naar achteren toen een andere kat naar binnen stapte. Gezelschap, daar had hij nu niet bijzonder veel zin in. "Voor het geval je het nog niet door had, ik zit hier al. Ik zou het zeer fijn vinden als je ergens anders onderdak zou gaan zoeken" Zijn woorden waren netjes, maar op een zeer bijtende toon uitgesproken.

-Cyber
op Valentijsdag een gevecht? :'D
sorry, hij is een beetje slecht xD

Een paar kilgroene ogen keken strak voor zich uit, verder dan een muislengte of vijf kon je in deze storm van sneeuw zelfs al niet meer kijken. Bovendien waaide het ook nog eens serieus waardoor bijna elk wit vlokje aanvoelde als een scherpe doorn die dwars door zijn dikke pels heen vloog. Zijn zwarte pels tekende hard af tegen de witte sneeuw maar zijn wit paar poten en witte snoet verdwenen in deze sneeuw. Met al zijn kracht liep de kater zo goed mogenlijk in een rechte lijn en met zijn gevoelloze buik zo dicht tegen de grond om zo min mogenlijk wind op te vangen, de kater gromde en vertrok zijn snuit omdat hij de hoop op beschutting begon te verliezen maar net op dat moment verscheen een schuurtje in zijn blikveld. Doorweekt, koud maar statig en dreigend liep hij naar binnen. De zwart-witte kat wist namenlijk de kans klein was dat hij hier als enige beschutting kwam zoeken, en inderdaad.. Cyber zette amper een poot binnen of een rotte stem weergalmde door de schuur."Sorry, ik praat niet met vlooien" gromde hij laag, eenmaal zijn hele lichaam in de beschutting van de schuur was keek Cyber op naar de kat die het woord tot hem had gericht, poesipoes. Al rook hij raar..waarschijnlijk de stank van vlooien.

De vreemdeling-die duidelijk een rogue was- liep hoe dan ook naar binnen. Dit werkte de zwarte kater goed op de zenuwen, hoewel dat niet te zien was aan zijn gelaat. Enkel het topje van zijn staart tikte een paar keer geërgerd op en neer. "Sorry, ik praat niet met vlooien"werd hem toe gegromd. Jinx trok zijn ogen tot spleetjes en liet zijn ogen over de andere kater glijden. Het was een zwarte-witte kater met groene ogen. Hij was een aantal jaren ouder dan hem, en zag eruit alsof hij niet bang was een gevecht aan te gaan.
Jinx begreep heus wel waarom de kater zo aangebrand reageerde, dit was ongeveer het enige beschutte plekje in kilometers. Maar wat jammer was, was dat Jinx nu eenmaal een hufter was.
"Als eerste zou ik voordat je iets over anderen zegt, even naar je eigen reflectie kijken."zei de zwarte kater droogjes, en hij gaf r een pestende knipoog. "En ten tweede, ik had gevraagd of je weg ging" zijn droge toon was totaal vervlogen. En als het niet aan zijn stem te horen was, dan was het wel in zijn ogen te zien dat hij bloedserieus was.

Terwijl hij een droog, goed plekje zocht luisterde hij met een half oor naar de zwarte kater. Tussen de twee zinnen keek hij even met opgetrokken wenkbrauwen naar de kater die als een vervelende jeuk nog steeds aanwezig was. "Ja, dat had ik gehoord vlo." zei hij droogjes, de knipoog negerend. "Moet jij niet naar je mensen, poesipoes?" mrauwde hij snerpend met een klein grijnsje op zijn lippen.

-Sorry voor laatheid, heb even weinig tijd

Onderwerp: Re: And what do you want?(Cyber)