Onrustig trippelde hij heen en weer. Rust vinden kon hij niet. Waarom werd er toch altijd van hem verwacht in zijn mostnest te duiken en te luieren? Terwijl hij evengoed iets deel uit kon maken van deze clan! Het maakte hem woedend, maar hoe hard hij het ook probeerde. Niemand liet hem het kamp uitgaan, dus moest hij maar een andere manier vinden zich te vermaken. De tijd te verbranden, die lange 4 maanden dat hij hier nog vast zat. En dat vermaak zat misschien wel recht voor zijn neus.
Foxkit trippelde met een zekere tred op de gevlekte kitten af. Maplekit, dacht hij dat haar naam was. Misschien had zij wel zin om wat actie te ondernemen. "Hey daar!"Zei hij met zijn warme stem. Hij plofte naast de poes neer. "Hoe is het?" Hey, je moest altijd met iets een gesprek starten toch?