Caring [+Direkit]

Met een snelle zwiep van haar poot schraapte Fox wat mos van een boom af. Ze was eropuit gestuurd om mos te verzamelen voor de zieken in de medicine's cat den, en na een tijdje had de apprentice genoeg verzameld om weer terug te gaan. De poes pakte de mos in haar bekje en ging op weg naar het kamp. Toen ze daar aangekomen was liep rechtstreeks naar de den, en ze begon bij iedere zieke - al waren dat er niet veel - hun nest te vervangen en het verse mos neer te leggen. Toen ze bij een kitten aankwam, bleef ze eventjes staan. Ze bekeek zijn wonden op z'n rug en vroeg zich af wat er met hem gebeurd was.

Toen de kitten opeens omhoog schoot en tegen haar snorharen tikte, bewoog ze geschrokken met haar neus, en moest ze hard niesen. Ze hoorde wat boos gemompel van andere zieken en ze grinnikte zachtjes om haar eigen reactie. De kitten was op de grond beland en keek nu omhoog naar haar, zijn blauwe ogen keken in haar gouden. Ze wist niet goed hoe ze moest reageren, boos of juist aardig? Dus prikte ze maar met haar pootje in zijn buik, en ze schepte hem op zodat hij nu met zijn buikje op haar poot lag en zijn vier poten allemaal aan een andere kant bungelden. Ze bracht hem dichtbij haar kop en gaf hem een likje over zijn snorharen.

Toen de kitten zo moest lachen, lachte de apprentice automatisch mee. Wat was hij vrolijk en blij! Toen ze hem een likje over zijn snorharen gaf, leek hij verbaast te zijn over het feit dat hij snorharen had. Een glimlach vormde zich op het gezicht van Foxpaw. Ze was niet vaak vrolijk, maar deze kitten was echt leuk en in staat haar te laten lachen. "Iw bewn Direkwit" miauwde de kitten blij, en Foxpaw bracht de kitten weer naar de grond toe en zette hem neer. "Ik ben Foxpaw!" Miauwde ze terug, ook blij, en ze schudde met haar poot in zijn lange haartjes.

De kitten hield zijn kopje schuin, toen hij vroeg: "Wat is een Fwos? Fwosk, Fwokkkksss". Met een glimlach keek ze hem aan. "Fox," miauwde ze opnieuw voor, al was de kater nu gestopt met praten en keek hij omhoog naar haar ogen. Zijn ogen werden groot. "Wat is jij?" Vroeg Direkit toen aan haar, en wat verward keek de poes hem aan. "Een apprentice?" Miauwde ze terug, en snapte toen pas wat hij echt bedoelde. "Ik ben gewoon een kat hoor, net zoals jij! Een vos is een dier, alleen wel een beetje een enge en heel sterk. Maar hij is dezelfde kleur als ik!"

De kitten leek helemaal niet naar haar uitleg te luisteren, maar ze vond het niet echt erg. "Iw bwen sterwk. Ik sterwker dan de Fwossk" Miauwde het kleintje toen, en hij lanceerde zichzelf naar haar witte poten. Ze huppelde wat, zodat het moeilijker was voor hem om haar poten te pakken, en het wat meer een spelletje voor beiden van hen werd. "Rawwwr" piepte Direkit, en Foxpaw grinnikte. "Rawr," Miauwde ze terug, en daarna gromde ze zachtjes maar speels. Ze pakte een pootje van de kleine kitten en tikte erop. Nu moest hij weer proberen een poot van haar te pakken.

Toen ze doorhad dat de kitten haar na probeerde te doen, schoot ze in lachen uit. Wat was deze kitten leuk! Direkit mocht dan niet zo'n leuke naam zijn, maar ze vond hem geweldig. De kitten leek uit het niets gefixeerd op haar staart, en speels zwiepte ze ermee heen en weer. Direkit sloop ernaar toe, en Foxpaw zwiepte opnieuw met haar staart. Hij sprong op haar staart en hapte er daarna in. Het deed een beetje pijn, maar het was oké. "Zo, dat is knap! Heb jij gewoon mijn staart gevangen!" Miauwde ze speels.